Voici maintenant le texte de Sanchez : « Quamvis comœdiis interesse non sit mortale, ubi nec res turpes repræsentantur, nec modus repræsentandi est turpis : vel si hæc concurrant, audiuntur ob solam vanam curiositatem, absque periculo probabili lapsùs in aliquod peccatum mortale ». […] « Non absolverem, 1° actores et actrices etiam in articulo mortis, nisi professioni suæ renuntiarent ; 2° poetas qui componunt fabulas amoribus illicitis plenas, in theatro repræsentandas ; 3° eos qui ad repræsentationes theatricas proximè concurrunt, ut famulas qui actrices vestiunt, aut qui vestes ad solum hunc usum destinatas ex professo vendunt, locant vel conficiunt ; 4° eos qui scenis theatralibus assistendo, grave præbent scandalum, ut essent personæ virtutibus christianis conspicuæ, nisi gravi necessitate premerentur ; 5° eos qui propter circumstantiam personalem grave subeunt periculum libidinis ; 6° nec eos qui sine causà rationabiliter excusante frequentissimè istiusmodi ludis intersunt, etiamsi nec grave periculum incurrerent, nec scandalum præberent, quia talis consuetudo cum vitâ christianâ conciliari non potest. […] Et ideò etiam officium histrionum, quod ordinatur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundùm se illicitum : nec sunt in statu peccati, dummodò moderatè ludo utantur, id est, non utendo aliquibus illicitis verbis vel factis ad ludum, et non adhibendo ludum negotiis et temporibus indebitis….
« Officium histrionum, quod ordinatur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundùm se illicitum, nec est in flatu peccati ; dummodo moderato ludo utantur, id est non utendo aliquibus illicitis verbis vel factis ad ludum. […] Puto ned majestati divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congruere, et pudor, & honor Ecclesiæ, tam turpi & tam infami contagione fœdetur… Nec, excuset se quisquam, si à theatro ipse cessaverit, cùm tamen hos ceteros doceat. […] Officium histrionum, quod ordinatur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundùm se illicitum, nec est in flatu peccati ; dummodo moderato ludo utantur, id est non utendo aliquibus illicitis verbis vel factis ad ludum. […] Puto ned majestati divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congruere, et pudor, & honor Ecclesiæ, tam turpi & tam infami contagione fœdetur… Nec, excuset se quisquam, si à theatro ipse cessaverit, cùm tamen hos ceteros doceat.
Nam ut pessima facile proserpunt, invasit urbanos adolescentes ea maledictionis dulcedo, et arte quadam rudi jocos illos scriptitarunt : deinde velut confirmatis viribus, majore hominum frequentia, promptiore audacia proruperunt in satyras : nec ullum licet prudentissimum, licet civitatis principem intactum reliquerunt. […] Atqui ille atticum oratorem cum informat, actionem in eo requirit « non tragicam, nec scenæ, sed modica jactatione corporis ». […] at « ne omnem quidem a Comœdis peti » vult, sed oratoris « plurimum abesse » jubet « a scenico, nec vultu, nec manu, nec excursionibus nimium ».
vestram delapsa oracula Cœlo Non meruêre fidem, nec vos Divina moratur Vox malè præcipites. […] Intùs enim se inspirat agens, captivaque versans Mulcet corda, simul gestitque illudere captis; Nec requies, fractis quin viribus ossa liquescant Blanditìm resoluta, gravique sepulta sub umbra Mens jaceat. […] Aut cùm parva (magis quod amem pinxisse) fugacem Ipse repercussos aurata cacumina colles Extruit, & lentis descendens passibus hæret Pallidulus paulatìm, alio redivivus in Orbe, Vultis at alterno tollant quæ pectora sensu, Magnos eventus, magna infortunia, Reges Ite catenatos : Phedræ indoluisse querelis Nec pudet, & vanis venerari fletibus umbram Cæsaream. […] Sunt quoque sinceris naturæ è fontibus haustæ Quæ, fessas valeant Spectacula solvere mentes, Nec vitiare simul ; quippè ultrò Numen amicum Hæc avidis offert mortalibus.
Nec ad Spectacula nos deducat Pedagogus, cùm viri & mulieres conveniant alter ad alterius spectaculum. […] Si enim nullus esset talium Spectatorant Fautor, nec essent quidam qui aut dicere illa aut agere curarent. […] Non enim tam ille deliquit qui illa simulat, quàm tu præ illo, qui illa fieri jubes, nec solùm jubes, sed etiam exultatione, risu, plausu adjuvas quæ geruntur. […] In his Spectaculis tibi Circenses ludos intuere, cursus sæculi, tempora labentia, tempus consummationis expecta, ad signum Dei suscitare, ad tubam Angeli erigere, ad Martyrum palmas gloriare ; si sanæ doctrinæ delectamur, satis nobis litterarum est, versuum, sententiarum, canticorum, nec fabulæ, sed veritas.