È usata da’ Comici per piacere agli Ignoranti, e per più guadagnare 156. 157. e per esser tacciato di freddezza 157. […] Va al Teatro per diletto, non per utile 185. […] Sì per certo. […] Chi va, perché talvolta anche egli recita,per osservar i modi: e chi va per la conversazione de’ suoi compagni: e chi per trovar, chi paga per lui. […] Chi va per esservi condotto chi per non parere avaro, o ignorante.
Quid enim dici potest iniquius quam nos a patriæ sinu, a complexu parentum, ab amicorum consuetudine per calumniam extrahi ? […] quam gratum volvitur per ora murmur si quid decore gestum, polite dictum, inexpectato productum ? […] Quis unquam Olympionica gloriosior extitit licet ejus nomine anni notarentur, et in urbem patriam per disjectos muros eam coronaturus intraret ? […] Aliud adjungo in eorum adolescentium gratiam qui per collegia, id est seminaria Reip. […] Etenim cum illis adhuc sæculis vanissimus idolorum cultus optimam orbis partem occuparet, essentque theatra Veneri, tragœdiæ ipsæ Diis aliis consecratæ in quorum honorem exhibebantur, antistites sapientissimi Christianos ab iis celebrandis abducerent, graviter et vere pronunciabant, ad theatra non posse tum adiri, nisi per externam saltem superstitionis professionem, per cultum mali dæmonis, per fidem Christi ejuratam.
Et sicut Deus hominem ad vitam per laborem et sudorem vocat, cum sit virtus in arduo posita ; ita ad mortem per delitias et suavitates festinamus, nimirum ad verum bonum aspera via ducit, malorum imagines ad exitium per bona fallacia. […] Quomodo ergo abjicitur scenicus per quem colitur Deus ? […] Primum per mulieres non muliebres personæ, sed militum etiam, lenonum, servorum aguntur. […] Diligit enim eam ut proprium membrum, et per commixtionem quasi sibi iterum unire satagit. […] Nam per turpitudines criminosas æterna illic salus Christianæ plebis extinguitur, et per sacrilegas superstitiones majestas divina violatur.
Histrionum impudici motus et gestus, fractæque in fœminarum modum voces, quibus impudicas mulieres imitantur, quid aliud nisi ad libidinem inflammant intuentes, per se ad vitia satis proclives ? […] Recte enim atque sapienter Salomon, « Quasi per risum, inquit, stultus operatur scelus. […] » Qua ergo fronte histriones de foro raptos e publicis diversoriis in templum Christiani inducent, ut per eos sacra festorum lætitia augeatur ? Aut qui conveniat, uti Augustinus contra antiquos Romanos ait, histriones ignominia notare, atque in infamium numero ponere, per quos divinis cultus honestatur ? […] Risus, plausus, clamores an id præstent, per se quisque considerabit.