Credo ut cum Telephum et Peleum agemus in scena, ex animo dolere censeamur. […] quis ex horribili aut Nabuchodonosoris Assyrii, aut Armenii Tigranis transformatione modestior domum non revertatur ? […] rem penitus ex hominum consuetudine exterminandam contendas qua pauci aliqui, et vulgo ignoti histriones abutuntur ? […] vites evelli debere censeas si duo tibi in agris occurrerint rustici ex vino vacillantes ? […] Inde amicorum jurgia, conjugum dissidia, furor ex vinolentia, ex furore cædes, cædibus familiarum immortales inimicitiæ ; tum publicæ dissensiones, crebræ seditiones, assiduæ omnium, ut in bello civili, anxietates, sacrorum direptiones, civitatum eversiones.

Ars scenica apud Atticos ab ebriosis inventa, et ex maledictis conflata. […] Lucullus ab historicis munus imperatorium, sic iste ex iis libris artem bene vivendi condiscat. […] Quærendum ex oratoribus. […] Decepisti, Panurge, imperitos, si ex ignorantia quam sæpe professus es, veniam mereris : sin ex animi proposito, cum scires alia omnia sentire Fabium, ejus verba decurtata protulisti, ut veritatem judicibus surriperes ; quid expectas nisi ut te ipsi Rhetorum discipulis tradant conviciis et sibilis verberandum ? Putasti, opinor, vir in omni literatura hebes ac rudis ignotum nobis auctorem quasi ex Evandri sepulchro educere, quem possumus ex memoria promptius expromere quam tu omnium sphæristeriorum Rolandum aut Sylviam.

Facit hoc, Archipræsul Illustrissime ut tuam ad Celsitudinem scribam, cum te meum, ut et universi gregis tibi crediti, ex quo esse honori duco, in doctrina judicem jure divino natum, a Spiritu sancto positum et a Christo ipso constitutum habeam, meque eo nomine obstrictum sentiam, ut hancce meæ mentis explicationem penes te deponam, quam ipse, si tibi expedire videbitur publicam in lucem prodire jubeas. […] Non est quod negem, quin, si semel epistola meo cum scripto conferatur, ex hoc illa prope ad verbum Collecta, atque ita meo ex præsipiti scripto, præter meam mentem orta infeliciter epistola perspiciatur. […] Quod in eo tractabam argumentum, mihi non sat erat exploratum ; neque authorum, quos alterutram in partem asserebam testimonium satis compertum ; imprimis vero quod ex Divo Carlo petebam, cujus in authoritate, perinde ac si meæ sententiæ suffragaretur, vim faciebam. Imo nequidem noveram quonam more Comœdia Parisiis daretur, cum comica Molieri Carmina nulla unquam, aliorum paucissima, nec attento animo, evoluissem, et aliunde una ex fama Ritualium notitiam haberem, nec ipso etiam Parisiensi lecto. […] Re penitus excusa mihi plane persuasum est quidquid altera ex parte ad Comœdiam excusatam habendam affertur, leve esse prorsus ac frivolum ; stabile vero et inconcussum quod e contrario tenet Ecclesia, cum nimirum iis, quos in morbo a sacro viatico arcendos decernit ni vitæ ante actæ instituto penitus abdicato impactam eo populis offensionem eluant, Comœdos annumerat, nec ad sanctos ordines, si quando eos ipsi postulent, suscipiendos, vult admitti.

« Clericum scurrile et verbis turpibus joculatore ab officio esse retrahendum censemus. dist. 46. ex Conc. […] Nullus presbyterorum etc. se inebriare vilatenus præsumat : nec precatus in amore sanctorum vel alicujus animæ bibere, vel alios ad bibendum cogere, vel se aliena precatione ingurgitare, nec plausus et risus inconditos et fabulas inanes ibi referte aut cantare præsumat, vel turpia joca ante se fieri patiatur, nec larvas dæmonum ante se fieri consentiat : quia hoc diabolicum et a sacris Canonibus prohibitum. » De consecratione dist. 5. ex Concilio Nannetensi. […] « Presbyteri, diaconi, subdiaconi, vel deinceps quibus ducendi uxores licentia modo non est, etiam alienarum nuptiarum évitent convivia, nec his actibus misceantur, ubi amatoria cantantur et turpia, aut obscæni motus corporum choreis et saltationibus efferentur, ne auditus aut obtutus sacris mysteriis deputati turpium spectaculorum, atque verborum contagione polluantur. »dist. 34. ex Concilio Agathensi. […] « Clericum scurrile et verbis turpibus joculatore ab officio esse retrahendum censemus. dist. 46. ex Conc. […] Nullus presbyterorum etc. se inebriare vilatenus præsumat : nec precatus in amore sanctorum vel alicujus animæ bibere, vel alios ad bibendum cogere, vel se aliena precatione ingurgitare, nec plausus et risus inconditos et fabulas inanes ibi referte aut cantare præsumat, vel turpia joca ante se fieri patiatur, nec larvas dæmonum ante se fieri consentiat : quia hoc diabolicum et a sacris Canonibus prohibitum. » De consecratione dist. 5. ex Concilio Nannetensi.