Gaudia principium nostri sunt sæpè doloris. […] Comœdiâ deteriores, Tragœdiâ meliores quàm nunc sunt imitari conantur, nous dit Aristote.
Prohibeantur ergò Spectacula quæ nequitiâ, verbis obscœnis & vanis temerò profusis plena sunt : quod enim turpe factum non ostenditur in Theatris, quod verbum impudens non proferunt qui risum movent Scurræ & Histriones ? […] Umbræ enim transitus est tempus nostrum… Venite ergò & fruamur bonis quæ sunt, & utamur creaturâ tanquàm in juventute celeriter ; vino pretioso & unguentis nos impleamus.
Le même Saint Augustin reprenait des gens qui étalaient beaucoup d’esprit à tourner agréablement des inutilités dans leurs écrits : « Et, leur disait-il, je vous prie qu’on ne rende point agréable ce qui est inutile : Ne faciant delectabilia quae sunt inutilia » v : maintenant on voudrait permettre de rendre agréable, ce qui est nuisible ; et un si mauvais dessein dans la dissertation n’a pas laissé de lui concilier quelque faveur dans le monde.