in Theatro sedent ut videant quæ imitari probrosum est : si enim laudas Atlhetam, cur non fis Atlheta ? […] Non enim tam ille deliquit qui illa simulat, quàm tu præ illo, qui illa fieri jubes, nec solùm jubes, sed etiam exultatione, risu, plausu adjuvas quæ geruntur. […] Habet Christianus Spectacula meliora, veras habet voluptates : ut omittam illa quæ nundùm contemplari possunt, istam mundi pulchritudinem miratur.
Que l’Eglise pour éviter de plus grands maux, tolérant quelquefois diverses choses qu’elle n’approuve pas, c’est lui insulter, que de conclure qu’elle approuve la Comédie à cause qu’elle ne fait pas arracher les affiches des Comédiens, comme si l’on pouvait ignorer cette maxime tant répétée dans Saint Augustin, « Ecclesia multa tolerat quæ non probat. […] « Spectacula, ludos, ludicraque id generis quæ ab Ethnicorum moribus originem ducunt, disciplinæque Christianæ adversantur, perpetuo detestabitur, execrabitur : demonstrabit incommda publicasque inde ærumnas, in populum Christianum dimanare. In quam sententiam valdè populum confirmabit argumentis, quæ gravissimi viri, Tertullianus, Cyprianus Martyr, Salvianus et Chrysostomus afferunt : in eoque argumenti genere nullum aliud omittet, quo tanta corruptela radicitus extirpetur, choreas, saltationes ac tripudia, e quibus mortiferæ cupiditates excitantur, de suggestu sæpè graviter reprehendet atque infectabitur.