/ 388
319. (1609) De spectaculis pp. 127-188

nempe quoniam priores voluptates cum cæteris animantibus communes habemus eas solas aut maxime probro damus quasi in similitudinem brutorum homine degenerante, quod in aliorum sensuum voluptatibus non contingit ; aut fortassis quoniam illæ priores acriores sunt, eoque agis nocent nisi modus adsit, certis finibus circumscribantur necesse est, a virtuteque corrigantur, cujus partes sunt prosequi salutaria, amovere atque repellere contraria. […] » Hoc erat discrimen veteris et novæ comœdiæ, Græcæ et Latinæ, utrique commune vitium, quod convitia in Deos impune jactabant dignos cultoribus talibus. […] Equidem cum hæreticis nihil mihi esse volebam commune, qui sectas et factiones omnes a prima ætate semper fuerim aversatus : verum cum Concilio Constantiensi inter alia Hussitarum dogmata, quæ reprobantur a patribus, de hac eorum accusatione nulla mentio extet, merito credimus liberum in utramque partem judicium relictum, nulla certa definitione et decreto. […] Non licebit tamen iisdem multo carius quam cæteris domum locare, ne ex lucri participatione commune crimen evadat, uti Caietanus ipse docet XXIIj. q.

320. (1782) Le Pour et Contre des Spectacles « Seconde lettre contre les spectacles. » pp. 60-145

Un crime, quelque commun qu’il soit, ne cesse pas d’être crime, & le grand nombre de ses partisans n’en fera jamais une vertu. […] Si l’usage des bains communs aux deux sexes, étoit si opposé à la pudeur, pourquoi donc a-t-il été souffert pendant tant de siécles, malgré toutes les réclamations & toutes les loix de l’Eglise ? […] Cette objection a quelque chose de commun avec la cinquieme.

/ 388