E Crisostomo avvisa. « Neque mihi opponas, quod quicquid, ibi sit imitatio sit iocorum, non veritas rerum: etenim simulatio ista plurimos adulteras facit, et multas domos subvertit; proptereaque maxime gemo, quod tam grande malum hoc malum esse non creditur: sed, quod est multo deterrimum, et favor, et clamor, et plausus adhibetur, et risus: propterea mille illi mortibus digni sunt: quoniam, quæ fugere cuncte imperant leges, ea isti non verentur imitari: si enim adulterium malum est, malum est sine dubio eius imitatio. […] E quelle di Reginaldo. « Consuetudo contra ius divinum nullam vim habet. ex capit. finali de consuetudine. quæ est expressa D. […] Illa enim vitia, quæ capitalia a summa turpitudine dicuntur cum Mundo cæperunt, neco tamen ob id minus reprehendenda sunt, sed eo magis vituperanda, quo antiquis culta a bonis damnata fuerunt. […] Battista Fragoso avvisa per acconcio di questo l’obbligo del Principe dicendo. « Princeps secularis tenetur omnino a suo regno exterminare consuetudines subditorum, quæ inducunt ad mortale; si id sine graviori malo, et Repubblica incommodo possit; aliter peccabit graviter, quasi consentiens peccatis illorum. […] Si vero cam putat improbabilem solum speculative et per rationes intrinsecas, non autem practice per rationes saltem extrinsecas, quæ sunt auctoritas aliquorum Doctorum, licite potest illam sequi: et ex charitate in casu posito etiam debet, ut ponat in tuto, quantum potest salutem proximi, eiusque extremo malo exhibeat medicinam, ut cumque probabilem.