Tales scil. ab omni memoria fautores theatra habuerunt homines corruptissimos, ignavos principes aut magistratus. […] Itaque non dubito brevi fore si principes dissimulaverint, ut populus suo malo doctus reclamet majores in dies ea peste sumente vires, neque ullis resistente finibus malo. […] Plane ex gentium moribus, quos numquam Ecclesia penitus extirpare potuit, hic etiam relictus mihi cum multis fuisse videtur, sed qui convelli haud ægerrime posset, si principes pari animo in id vellent incumbere. […] Magna nos ambiguitate, magno religionem sanctissimam probro principes liberassent, si victi nostris rationibus inducerent in animum hanc turpitudinem ab oculis et auribus penitus amovere. […] Neque debemus existimare in ea provincia, ubi doctrinæ et pietatis studia vigent, majori sanctitate, magistratus et principes quam inter alias gentes, publice iis auctoribus rem illicitam per tot ætates primum intactam, deinde post abolitionem reductam fuisse.