Thomas d’Aquin avait fait cette attention, il n’aurait pas d’après Cicéron, dont il cite le passage, excusé et loué les meurtriers de César, parce que c’était un Tyran d’invasion qui s’était emparé du gouvernement par violence, malgré ses sujets, à moins qu’on ne fasse entendre avec lui que ce n’était qu’un consentement forcé : « Dicendum quod Tullius loquitur in casu illo quando aliquis dominium sibi per violentiam surripit nolentibus subditis, vel etiam ad consensum coactis, et quando non est recursus ad superiorem per quem judicium de invasore fieri possit, tunc enim qui ad liberationem patriæ Tyrannum occidit, laudatur et prœmium accipit.