Carth. 4. Nullus presbyterorum etc. se inebriare vilatenus præsumat :
nec
precatus in amore sanctorum vel alicujus animæ bi
, vel alios ad bibendum cogere, vel se aliena precatione ingurgitare,
nec
plausus et risus inconditos et fabulas inanes ibi
referte aut cantare præsumat, vel turpia joca ante se fieri patiatur,
nec
larvas dæmonum ante se fieri consentiat : quia ho
es licentia modo non est, etiam alienarum nuptiarum évitent convivia,
nec
his actibus misceantur, ubi amatoria cantantur et
Carth. 4. Nullus presbyterorum etc. se inebriare vilatenus præsumat :
nec
precatus in amore sanctorum vel alicujus animæ bi
, vel alios ad bibendum cogere, vel se aliena precatione ingurgitare,
nec
plausus et risus inconditos et fabulas inanes ibi
referte aut cantare præsumat, vel turpia joca ante se fieri patiatur,
nec
larvas dæmonum ante se fieri consentiat : quia ho
es licentia modo non est, etiam alienarum nuptiarum évitent convivia,
nec
his actibus misceantur, ubi amatoria cantantur et
vana, aut stulta, aut etiam obscœna, vel audire vel spectare gaudent,
nec
in videndo aut audiendo modum tenent. Solent enim
dorum, vocum et cantuum suavitate susceptas, non minus vitiosas esse,
nec
minus exitiales, quam aliæ oblectationes, quæ tac
s exitiales, quam aliæ oblectationes, quæ tactum et gustum afficiunt.
Nec
certe luxuriosi maculam eluere potest, qui totos
quod Deus instituit ut per illud fides nostra ædificetur, injurium ;
nec
verbum Dei ad Ludos et sensuum voluptatem esse in
profane geruntur. Sed cum multos etiam Pontificios hujus rei pudeat,
nec
, Deo gratia, hæc profanatio adhuc inter nos obtin
verat, esset a communione fidelium repellendus ? Respondit Epist. 61.
nec
Majestati divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congr
one fidelium repellendus ? Respondit Epist. 61. nec Majestati divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor Ecclesi
riculum hoc sublatum esse ex quo superstitio Ethnicorum abolita fuit,
nec
hoc tempore in honorem Idolorum tales ludos insti
enta jam tractari de natalitiis Deorum, aut de templorum dedicatione,
nec
ad ea referri quæ fiunt ; proinde, quæ adversus l
tere. Basilius Orat. de legendis Gentil. scriptis. « Oportet, inquit,
nec
oculos spectaculis, nec vanis præstigiatorum oste
legendis Gentil. scriptis. « Oportet, inquit, nec oculos spectaculis,
nec
vanis præstigiatorum ostentaculis tradere, nec pe
ec oculos spectaculis, nec vanis præstigiatorum ostentaculis tradere,
nec
per aures corruptrices, animarum melodiam audire.
tis, mala illa et incommoda esse tollenda ex scenicis ludis judicant,
nec
tolerandum esse, ut obscœna, inhonesta, aut alia
impune. Respondemus, si semel permittatur quæstuaria histrionum ars,
nec
pretio venales scenici penitus removeantur, impos
e esse furorem hunc satis frænari. « O here, inquiebat Poeta, quæ res
nec
modum habet nec consilium, ratione modoque tracta
unc satis frænari. « O here, inquiebat Poeta, quæ res nec modum habet
nec
consilium, ratione modoque tractari non vult. » Q
ritati putat Seneca. Quippe turbæ omnis utique animo gravis et noxia.
Nec
enim quos extulisti mores unquam refers. Nemo non
um tulimus, committat : nullum solis. die populo spectaculum præbeat,
nec
divinam venerationem confecta solennitate confund
s Majestati Altissimæ dedicatos nullis volumus voluptatibus occupari,
nec
ullis exactionum vexationibus prophanari. Dominic
dégradation, et par la confiscation de tous ses biens. » Et infra. «
Nec
hujus tamen religio diei otia relaxantes, obcœnis
um tulimus, committat : nullum solis. die populo spectaculum præbeat,
nec
divinam venerationem confecta solennitate confund
s Majestati Altissimæ dedicatos nullis volumus voluptatibus occupari,
nec
ullis exactionum vexationibus prophanari. Dominic
rnimus et venerandum, ut a cunctis executionibus, » etc. Et infra. «
Nec
hujus tamen religio diei otia relaxantes, obcœnis
habile Comédien. C'est pourquoi Ausone dit que d'un Mime on ne fait «
Nec
de Mimo Planipedem nec de Comœdis Histrionem. » A
pourquoi Ausone dit que d'un Mime on ne fait « Nec de Mimo Planipedem
nec
de Comœdis Histrionem. » Auson. l. 11. point un P
es de Tite-Live« Quod genus ludorum ab Oscis acceptum tenuit juventus
nec
ab Histrionibus pollui passa est. », qui dit qu'a
novissimis quidem Histrionibus erat, ad primos pervenit Comœdos. » «
Nec
de Mimo Planipedem nec de Comœdis Histrionem. » A
ionibus erat, ad primos pervenit Comœdos. » « Nec de Mimo Planipedem
nec
de Comœdis Histrionem. » Auson. l. 11. Arist. pro
viros habeat. « Quod genus ludorum ab Oscis acceptum tenuit juventus
nec
ab Histrionibus pollui passa est. » « Si Mimus e
aq́;, ministeria eorum, qui certaminibus sacris ignominiosi habentur,
nec
designatores, quos Græci Brauectas appellant. Et
ctoris nomen in quibuscunque volet templis scribatur. Prohibenti verò
nec
nomen inscribere, nec victoriæ offerre insignia l
cunque volet templis scribatur. Prohibenti verò nec nomen inscribere,
nec
victoriæ offerre insignia liceat : ac seu vincat
asilius MagnusD Basil. Mag. fermo. de legẽdis lib. gentil., Oportet,
nec
oculos spectaculis, nec vanis præstigiatorum oste
ag. fermo. de legẽdis lib. gentil., Oportet, nec oculos spectaculis,
nec
vanis præstigiatorum ostentaculis tradere, nec pe
ec oculos spectaculis, nec vanis præstigiatorum ostentaculis tradere,
nec
per aures corruptricem animarum melodiam audire.
cedæmonas spectacula antiquitus permissa comœdiarum, vel tragœdiarum,
nec
mulieribus permissum eo pergere, dum fuerunt perm
te. : quamuis posteà degenerante in luxuriam natura permissum fuerit,
nec
esset Lacædæmone tam nobilis vidua, quæ non ad sc
ruine pour votre âme. » Cap. 9. « Cum saltatrice ne assiduus sis,
nec
audias illam, ne forte pereas in efficacia ejus.
i ballationes et saltationes ante Basilicas ipsas sanctorum exercere,
nec
metuunt nec erubescunt, et si Christiani ad Eccle
s et saltationes ante Basilicas ipsas sanctorum exercere, nec metuunt
nec
erubescunt, et si Christiani ad Ecclesiam veniunt
une parfaite pénitence. Cap. 9. « Cum saltatrice ne assiduus sis,
nec
audias illam, ne forte pereas in efficacia ejus.
i ballationes et saltationes ante Basilicas ipsas sanctorum exercere,
nec
metuunt nec erubescunt, et si Christiani ad Eccle
s et saltationes ante Basilicas ipsas sanctorum exercere, nec metuunt
nec
erubescunt, et si Christiani ad Ecclesiam veniunt
t clericum talia exercere »(De consec., distinct. 5, non oportet). «
Nec
in ecclesia, nec tempore paenitentiae, ut quadrag
exercere »(De consec., distinct. 5, non oportet). « Nec in ecclesia,
nec
tempore paenitentiae, ut quadragesimae. Et quia r
onibus et trufis et larvis, ideo non congruit cas in ecclesiis fieri,
nec
per clericos… Sed cum histriones utuntur indiffer
Militare non est delictum, sed propter predam militare pecatum est ;
nec
Rempublicam gerere criminosum est, sed ideo gerer
Militare non est delictum, sed propter predam militare pecatum est ;
nec
Rempublicam gerere criminosum est, sed ideo gerer
æ animam Christianam emollire solent, et in cachinnos ora dissolvere.
Nec
decet nec fas est oculos Sacerdotum hujus modi sp
hristianam emollire solent, et in cachinnos ora dissolvere. Nec decet
nec
fas est oculos Sacerdotum hujus modi spectaculis
oncile provincial : « Clerici choreas privatas aut publicas non agent
nec
spectabunt. Comediis, fabulis, ludiis, aliisque p
ujours pensé de même : « Etiam filiis Sacerdotum spectacula secularia
nec
perficient, nec spectent. » Un Ecclésiastique doi
même : « Etiam filiis Sacerdotum spectacula secularia nec perficient,
nec
spectent. » Un Ecclésiastique doit plus qu’un aut
ésordres. Il charge le Patriarche d’Alexandrie d’y veiller : « Quibus
nec
ad quodlibet spectaculum accedendi licentiam perm
ons : « Patrum lege cavetur ut Clerici voluptatibus mundi abstineant,
nec
spectaculis intersint. » Le Jésuite Pelissarius,
daretur, cum comica Molieri Carmina nulla unquam, aliorum paucissima,
nec
attento animo, evoluissem, et aliunde una ex fama
animo, evoluissem, et aliunde una ex fama Ritualium notitiam haberem,
nec
ipso etiam Parisiensi lecto. Hoc attentionis et r
s abdicato impactam eo populis offensionem eluant, Comœdos annumerat,
nec
ad sanctos ordines, si quando eos ipsi postulent,
tia, etc. proinde habet ac stillicidia mellis de libamento venenato ;
nec
tanti gulam facias, voluptatis, quanti periculum
d vobis satis sit dicam, voluptates per sensus eripiunt. Oportet enim
nec
oculos spectaculis, nec vanis præstigiatorum oste
voluptates per sensus eripiunt. Oportet enim nec oculos spectaculis,
nec
vanis præstigiatorum ostentationibus tradere, nec
oculos spectaculis, nec vanis præstigiatorum ostentationibus tradere,
nec
per aures animarum corruptricem melodiam haurire,
mmandements de Dieu. « Qu’il ne soit pas permis, dit Ibid. can. 61. «
Nec
oportere quemquam Christianorum legi ad hæc spect
irement, dit Saint Chrysostome Chrysost. Homil. 15. ad pop. Antioc. «
Nec
tantum itaque peccata fugiamus, sed etiam quæ vid
sancitum est supplicium … si nullus talium esset spectator ac fautor,
nec
essent quidem qui dicerent illa aut agere curaren
ut si illi meliores efficiantur, sua his ars peritura sit. Quamobrem
nec
unquam eos qui delinquunt, corrigere in animum in
mobrem nec unquam eos qui delinquunt, corrigere in animum induxerunt,
nec
si velint id possint ; mimica enim eorum ars natu
scelus esse faciamus ? an fortè infructuosum putamus gaudium simplex,
nec
delectat ridere sine crimine ? Quasi per risum st
tia, etc. proinde habet ac stillicidia mellis de libamento venenato ;
nec
tanti gulam facias, voluptatis, quanti periculum
d vobis satis sit dicam, voluptates per sensus eripiunt. Oportet enim
nec
oculos spectaculis, nec vanis præstigiatorum oste
voluptates per sensus eripiunt. Oportet enim nec oculos spectaculis,
nec
vanis præstigiatorum ostentationibus tradere, nec
oculos spectaculis, nec vanis præstigiatorum ostentationibus tradere,
nec
per aures animarum corruptricem melodiam haurire,
, histriones ac turpitudinibus subjectæ personæ. » Ibid. can. 61. «
Nec
oportere quemquam Christianorum legi ad hæc spect
periculum per suavitatem. » Chrysost. Homil. 15. ad pop. Antioc. «
Nec
tantum itaque peccata fugiamus, sed etiam quæ vid
sancitum est supplicium … si nullus talium esset spectator ac fautor,
nec
essent quidem qui dicerent illa aut agere curaren
ut si illi meliores efficiantur, sua his ars peritura sit. Quamobrem
nec
unquam eos qui delinquunt, corrigere in animum in
mobrem nec unquam eos qui delinquunt, corrigere in animum induxerunt,
nec
si velint id possint ; mimica enim eorum ars natu
scelus esse faciamus ? an fortè infructuosum putamus gaudium simplex,
nec
delectat ridere sine crimine ? Quasi per risum st
atur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundum se illicitum,
nec
sunt in statu peccati ; dummodo moderate ludo uta
s par la communication de personnes si indignes et si infâmes. « Puto
nec
Majestati Divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congr
de personnes si indignes et si infâmes. « Puto nec Majestati Divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor et hono
cæteris quoque insinuat, an talis debeat communicare nobiscum ; puto,
nec
Majestati Divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congr
t, an talis debeat communicare nobiscum ; puto, nec Majestati Divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor et hono
t pudor et honor Ecclesiæ tam turpi et tam infami contagione fæletur…
nec
excuset se quisquam, si à theatro ipse cessaverit
attraits ne causent votre ruine. » « Cum saltatrice ne assiduus sis,
nec
audias illam ; ne forte pereas in efficacia ejus.
Danse soit d’elle-même criminelle. « Cum saltatrice ne assiduus sis,
nec
audias illam ; ne forte pereas in efficacia ejus.
ad orationem, illi ad fabulas suas revertuntur, non ad responsionem,
nec
ad orationem. Si fecisti, decem dies in pane, et
ens 6, v. 9., qui n’aura point d’égard à la condition des personnes «
Nec
verebitur magnitudinem cujusquam, quoniam pusillu
silium Dei habens, redundare in contemptum donantis, donum negligere,
nec
expendere ad quod donatum est : idque intolerabil
ui lui étaient commis : Il disait avec S. Paul « Nihil horum vereor ;
nec
facio animam meam pretiosiorem quam me, dummondo
a tertio tum post conditam urbem lectisternium fuit. Et cum vis morbi
nec
humanis consiliis, nec ope divina levaretur, vict
tam urbem lectisternium fuit. Et cum vis morbi nec humanis consiliis,
nec
ope divina levaretur, victis SUPERSTITIONE animis
eum utique si tantummodo boni et honesti homines in civitate essent,
nec
in rebus humanis ludi scenici esse debuissent. Qu
pis censura est eaque pepetua, ad hanc dirigimur ad hanc convertimur,
nec
tam imperio nobis opus est, quam exemplo : quippe
l était presque indigne d’un Dictateur. « On ne doute point, dit-il «
Nec
discrepat quin Dictator eo anno A. Cornelius fuer
’il dit « Dandus est illis deformibus color, idque etiam apud malos :
nec
enim est quisquam tam malus, ut malus videri veli
us quam immenso sumptu singulos per annos consurgeret ac strueretur :
nec
perinde Magistratus rem familiarem exhausturos, a
ngatur. Oratorum ac Vatum victorias incitamentum ingeniis allaturas :
Nec
cuiquam Judici grave aures studiis honestis et vo
tur Dii : accipimus enim Deorum cupiditates, ægritudines, iracundias,
nec
vero, ut fabulæ ferunt, Dii bellis, præliisque ca
cemodi interpretationibus suis reprehenditur, abjicitur, improbatur :
nec
solum a naturali, quæ Philosophorum est ; verum e
mmato animo concupiscunt. Totus vero iste, qui vulgo appelatur amor, (
nec
, hercule, invenio quo nomine alio possit appellar
Comme la méchanceté ne manqua pas à cette femme« Huic ut scelus, sic
nec
ratio quidem defuit. quid ? Ille funestas epulas
t : Parentem habere avarum, Illepidum, in liberos difficilens, Qui te
nec
amet, nec studeat tui, Aut tu illum fructu fallas
em habere avarum, Illepidum, in liberos difficilens, Qui te nec amet,
nec
studeat tui, Aut tu illum fructu fallas, aut per
bus legitimis propositam vitam, non Poëtarum ingeniis habere debemus,
nec
probrum audire, nisi ea lege ut respondere liceat
à la risée du peuple. » Et dans le chapitre 6. « Les Dieux, dit-il «
Nec
alii Dii rideantur in Theatris, quam qui adorantu
« Nec alii Dii rideantur in Theatris, quam qui adorantur in Templis.
Nec
aliis ludos exihibeatis, quam quibus victimas imm
prædicatore, atque Antistite pietatis præceptum esse, ista non fieri,
nec
ab eis qui sobrie facerent, ne ulla occasio se in
te persistere viderint, eos ab Ecclesia sancta authoritate repellant,
nec
participare qui gentilium observationes custodiun
t de ces jeux. « L’Empereur Théodose d’heureuse mémoire, dit Paulin «
Nec
diu clementissimæ memoriæ Theodosius Imperator su
’Édit du Roi, leur dit-il « At enim a Rege profecta contristant ? Sed
nec
illa profecto gravia ; verum et ipsa multum attul
naccessibilem fecit, quod nequitiæ fontes occlusit, et diruit. Utinam
nec
daretur unquam hos aperiri. Hinc nequitiæ radices
psum ; et hunc quidem illi agitatori se adjungere, illum vero alteri,
nec
usquam eos mente versare, vel recordari verborum
dis perniciem indicamus, gravitatem damni, satanici conventus dolum ;
nec
tamen ita potuimus commovere. Quid dico diem illu
icam, sed luxuriam quæritis impunitam, qui depravati rebus prosperis,
nec
corrigi potuistis ad versis. Volebat vos ille Sci
lebat vos ille Scipio terreri ab hoste, ne in luxuriam flueretis. Vos
nec
contriti ab hoste luxuriam repressistis. Perdidis
udum tulimus, committat. Nullus solis die populo spectaculum præbeat,
nec
divinam venerationem confecta solennitate confund
itum est supplicium. Si enim nullus esset talium spectator ac fautor,
nec
essent quidem qui aut dicere illa, aut agere cura
lle delinquit qui illa simulatquam tu præ illo, qui hoc fieri jubes ;
nec
solum jubes ; sed etiam exultatione, risu, plausu
niunt debere transferri devotionis eorum dies, si quando occurrerint.
Nec
oportere etiam quemquam Christianorum cogi ad hæc
dedicatis. Ac per hoc in spectaculis ejusmodi non sola est illecebra,
nec
sola vitiositas, admisceri enim huic Christianum
les qu’il avait composées dans sa jeunesse. « Je ne saurais, dit-il «
Nec
recordari queo quanta quondam Scripserim primo ju
t magis ne exiguis quidem, sed nullis eam parvi pendere gloriam, quam
nec
oculus vidit, nec auris audivit, nec in cor homin
quidem, sed nullis eam parvi pendere gloriam, quam nec oculus vidit,
nec
auris audivit, nec in cor hominis ascendit quæ pr
eam parvi pendere gloriam, quam nec oculus vidit, nec auris audivit,
nec
in cor hominis ascendit quæ præparavit Deus dilig
st, si divinum, si salubre ; merito quandocumque tolli non debuit. Si
nec
salubre, nec divinum, causandum tibi magis est, c
m, si salubre ; merito quandocumque tolli non debuit. Si nec salubre,
nec
divinum, causandum tibi magis est, cur tardius au
« Aristoni cuidam Tragico actori et genus et fortuna honesta erant ;
nec
ars, quia nihil tale apud Græcos pudori est, ea d
ei nocte, qua Tragœdum audierat, cum exprobatione nominatim. Tragœdi,
nec
ultra quintum diem eam mulierem in sæculo fuisse.
orter les termes de ces lois. « Que le mari, dit la loi du Code « Vir
nec
ullo modo propriam expellat uxorem nisi…vel Circe
« Quod genus ludorum (Atellanorum) ab Oscis acceptum tenuit juventus,
nec
ab Histrionibus pollui passa est. Eo institutum m
ionibus pollui passa est. Eo institutum manet, ut Actores Atellanarum
nec
tribu moveantur, et stipendia tanquam expertes ar
eque ex majoritate rationis privilegium extenditur de casu, ad casum,
nec
de persona ad personam. » Bald. In l. 2. ff. de l
er non ludicra ars Roscium ; sed Roscius ludicram artem commendavit :
nec
vulgi tantum favorem, verum etiam principum famil
t utile videtur, ut neque Thymelici, neque Xystici, neque Agitatores,
nec
qui aquam equis spargunt ; cæteraque eorum minist
Et utile videtur ut neque Thymelici, neque Xystici, neque Agitatores,
nec
qui aquam equis spargunt cæteraque eorum minister
udorum scenicorum flagitatores deos ; Romani vero hominibus scenicis,
nec
plebiam tribum, quanto minus Senatoriam Curiam de
de Tragédies, comme Tertullien nous l’apprend ; « Les Dieux, dit-il «
Nec
Tragici quidem, aut Comici parcunt, et non ærumna
l’impudicité qui y règne. « Il nous est commandé, dit-il « Similiter
nec
impudicitiam omnem amare jubemur. Hoc igitur modo
ideantur hominem communicare ; cum spiritui appareant aures et oculi,
nec
possit mundus præstari, cujus apparitores inquina
-Christ, dit-il « Non ducet nos Pædagogus (Christus) ad spectacula :
nec
inconcinne stadia, et theatra pestilentiæ cathedr
m Demetrio Phaleræo, rogans qui factum sit, ut tam admirandarum legum
nec
Historicus ullus, nec Poëta mentionem fecerit. Tu
ogans qui factum sit, ut tam admirandarum legum nec Historicus ullus,
nec
Poëta mentionem fecerit. Tunc Demetrius respondit
reçu des Juifs « Scio scripturam Enoch, non recipi a quibusdam, quia
nec
in armarium Judaicum admittitur. » Tertul. de cul
7. ch. 4.. Voici le passage de Gaufrédus « Quid de Histrionibus, qui
nec
corpore, nec instrumentis ludunt, sed ore, sicut
oici le passage de Gaufrédus « Quid de Histrionibus, qui nec corpore,
nec
instrumentis ludunt, sed ore, sicut in Alvernia,
icitur. Quid inter hæc Christianus fidelis facit, cui vitia non licet
nec
cogitare, quid oblectatur simulacris libidinis, u
, cæteris quoque insinuat, an talis debeat communicare nobiscum. Puto
nec
majestati divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congr
uat, an talis debeat communicare nobiscum. Puto nec majestati divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor et hono
spurcidici insunt versus immemorabiles. Hic neque perjurus leno est,
nec
meretrix mala. » Plautus in captiv. in Prologo.,
ta hæc fabula est Neque in hac subagitationes sunt neque ulla amatio,
Nec
pueri suppositio, argenti nec circumductio ; Nequ
subagitationes sunt neque ulla amatio, Nec pueri suppositio, argenti
nec
circumductio ; Neque ubi amans adolescens servam
seu subtilia, proinde habe, ac si stillicidia de ranunculo venenato :
nec
tanti gulam facias voluptatis, quanti periculum p
bis propinabatur ab ebriis doctoribus : et nisi biberemus, cædebamur,
nec
appellare ad aliquem judicem sobrium licebat. Et
entia, sequitur et turpiter facere. Potissimum igitur statim a pueris
nec
dicant, nec audiant quidquam turpe. Cum vero dice
tur et turpiter facere. Potissimum igitur statim a pueris nec dicant,
nec
audiant quidquam turpe. Cum vero dicere quidquam
femmes, et les femmes en hommes « Non induatur mulier veste virili ;
nec
vir utatur veste fœminea : abominabilis enim est
, seu subtilia, proinde habe ac si stillicidia de ranunculo venenato,
nec
tanti gulam facias voluptatis, quanti periculum p
imus, aut fœmineæ vocis exilitate frangi volo, aut seniliter tremere.
Nec
vitia ebrietatis effingat, nec servili vernilitat
te frangi volo, aut seniliter tremere. Nec vitia ebrietatis effingat,
nec
servili vernilitate imbuatur, nec amoris, avariti
ere. Nec vitia ebrietatis effingat, nec servili vernilitate imbuatur,
nec
amoris, avaritiæ, metus discat affectum : quæ neq
quemdam modum præstare debet Orator. Plurimum tamen aberit a scenico,
nec
vultu, nec manu, nec excursionibus nimius. Nam si
um præstare debet Orator. Plurimum tamen aberit a scenico, nec vultu,
nec
manu, nec excursionibus nimius. Nam si qua in his
e debet Orator. Plurimum tamen aberit a scenico, nec vultu, nec manu,
nec
excursionibus nimius. Nam si qua in his ars est d
ue les femmes, dit la loi de Dieu « Non induetur mulier veste virili,
nec
vir utatur veste fœminea ; abominabilis enim apud
as Latinas et rarissimas esse oportet, argumentum sacrum sit ac pium,
nec
quidquam actibus interponatur quod non Latinum si
m, nec quidquam actibus interponatur quod non Latinum sit et decorum,
nec
persona ulla muliebris, vel habitus introducatur.
orem hunc satis frænari : prudenter quidam, « O here, inquit, qua res
nec
modum habet, neque consilium, ratione modoque tra
i, et despectui sit : Ideo statuimus : ut deinceps Salvatoris passio,
nec
in sacro, nec in prophano loco agatur ; sed docte
i sit : Ideo statuimus : ut deinceps Salvatoris passio, nec in sacro,
nec
in prophano loco agatur ; sed docte et graviter e
tur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundum se illicitum ;
nec
sunt in statu peccati, dummodo ludo moderate utan
advenisset ? Respondit : Nihil me interroges infelicissimam mulierem
nec
causas requiras ; sed si ancillam placet habere,
nsus, et flagellatus, ac pœnis omnibus cruciatus servatur in carcere,
nec
aliam ob causam producitur, nisi ut tormenta pati
n enim decet clericum talia exercere de consecr. dist. 5. non operet,
nec
in Ecclesia, nec tempore pœnitentiæ et quadragesi
icum talia exercere de consecr. dist. 5. non operet, nec in Ecclesia,
nec
tempore pœnitentiæ et quadragesimæ…sed cum Histri
minum mores corrumpendos, quam ad aliquam bonarum artium disciplinam.
Nec
immerito explodenda est ex omni civili spectaculo
« Que les Ecclésiastiques , dit le Concile d’Aix tenu l’an 1585 «
Nec
personati unquam incedant Clerici ; neve Comœdiar
nsus, mulcet affectus, expugnat boni pectoris conscientiam fortiorem,
nec
deest probri blandientes autoritas, ut auditu mol
s Æthna incendiis æstuat, quam eorum pectora qui spectant et audiunt.
Nec
hæc impudicis tantum oculis con emplanda proponun
admoneant, ac Principes, ac Regios Senatores, Præteresque civitatum ;
nec
tantum admoneant ; sed etiam per Jesum Christum o
s volumus voluptatibus occupari ; et de Dominica die præcipiens ait :
Nec
tamen hujus religiosæ diei otio relachantes obscœ
, ne forte incidas in laqueos illius. Cum saltatrice ne assiduus sis,
nec
audias illam, ne forte pereas in efficacia illius
egrar, y reyr sin hazer pecado de nuestra riza, y de nuestra alegria.
Nec
delectat ridere sine crimine ? No ay otros muchos
qui n’est dû qu’à Dieu, comme il ne peut être honoré que par l’amour.
Nec
colitur nisi amando. C’est ce qui fait voir qu’il
prit de vérité, ne peut avoir de part avec la vanité du monde : « Sed
nec
erit ei unquam pars cum mundi vanitate, cum verit
ad orationem, illi ad fabulas suas revertuntur, non ad responsionem,
nec
ad orationem. Si fecisti, decem dies in pane, et
is : et personarum acceptio non est apud eum. » Ephésiens 6, v. 9. «
Nec
verebitur magnitudinem cujusquam, quoniam pusillu
silium Dei habens, redundare in contemptum donantis, donum negligere,
nec
expendere ad quod donatum est : idque intolerabil
e permanseris. » Ivo Episc. Carn. epist. 255. « Nihil horum vereor ;
nec
facio animam meam pretiosiorem quam me, dummondo
a tertio tum post conditam urbem lectisternium fuit. Et cum vis morbi
nec
humanis consiliis, nec ope divina levaretur, vict
tam urbem lectisternium fuit. Et cum vis morbi nec humanis consiliis,
nec
ope divina levaretur, victis SUPERSTITIONE animis
eum utique si tantummodo boni et honesti homines in civitate essent,
nec
in rebus humanis ludi scenici esse debuissent. Qu
pis censura est eaque pepetua, ad hanc dirigimur ad hanc convertimur,
nec
tam imperio nobis opus est, quam exemplo : quippe
darum causa dici. Dictus P.Valerius Publicola. » Tit. Liv. lib. 7. «
Nec
discrepat quin Dictator eo anno A. Cornelius fuer
bidem. « Dandus est illis deformibus color, idque etiam apud malos :
nec
enim est quisquam tam malus, ut malus videri veli
us quam immenso sumptu singulos per annos consurgeret ac strueretur :
nec
perinde Magistratus rem familiarem exhausturos, a
ngatur. Oratorum ac Vatum victorias incitamentum ingeniis allaturas :
Nec
cuiquam Judici grave aures studiis honestis et vo
tur Dii : accipimus enim Deorum cupiditates, ægritudines, iracundias,
nec
vero, ut fabulæ ferunt, Dii bellis, præliisque ca
cemodi interpretationibus suis reprehenditur, abjicitur, improbatur :
nec
solum a naturali, quæ Philosophorum est ; verum e
mmato animo concupiscunt. Totus vero iste, qui vulgo appelatur amor, (
nec
, hercule, invenio quo nomine alio possit appellar
bi salutem ut familiari pareret parricidio. » « Huic ut scelus, sic
nec
ratio quidem defuit. quid ? Ille funestas epulas
t : Parentem habere avarum, Illepidum, in liberos difficilens, Qui te
nec
amet, nec studeat tui, Aut tu illum fructu fallas
em habere avarum, Illepidum, in liberos difficilens, Qui te nec amet,
nec
studeat tui, Aut tu illum fructu fallas, aut per
bus legitimis propositam vitam, non Poëtarum ingeniis habere debemus,
nec
probrum audire, nisi ea lege ut respondere liceat
idendus in Theatris ? » S. August. lib. 6. de Civitat. Dei cap. 7. «
Nec
alii Dii rideantur in Theatris, quam qui adorantu
« Nec alii Dii rideantur in Theatris, quam qui adorantur in Templis.
Nec
aliis ludos exihibeatis, quam quibus victimas imm
prædicatore, atque Antistite pietatis præceptum esse, ista non fieri,
nec
ab eis qui sobrie facerent, ne ulla occasio se in
te persistere viderint, eos ab Ecclesia sancta authoritate repellant,
nec
participare qui gentilium observationes custodiun
hechesi mystag. Socrates l. 5. cap. 25. Sozomen, lib. 7. cap. ult. «
Nec
diu clementissimæ memoriæ Theodosius Imperator su
. Valentiniani junioris. « At enim a Rege profecta contristant ? Sed
nec
illa profecto gravia ; verum et ipsa multum attul
naccessibilem fecit, quod nequitiæ fontes occlusit, et diruit. Utinam
nec
daretur unquam hos aperiri. Hinc nequitiæ radices
psum ; et hunc quidem illi agitatori se adjungere, illum vero alteri,
nec
usquam eos mente versare, vel recordari verborum
dis perniciem indicamus, gravitatem damni, satanici conventus dolum ;
nec
tamen ita potuimus commovere. Quid dico diem illu
icam, sed luxuriam quæritis impunitam, qui depravati rebus prosperis,
nec
corrigi potuistis ad versis. Volebat vos ille Sci
lebat vos ille Scipio terreri ab hoste, ne in luxuriam flueretis. Vos
nec
contriti ab hoste luxuriam repressistis. Perdidis
udum tulimus, committat. Nullus solis die populo spectaculum præbeat,
nec
divinam venerationem confecta solennitate confund
itum est supplicium. Si enim nullus esset talium spectator ac fautor,
nec
essent quidem qui aut dicere illa, aut agere cura
lle delinquit qui illa simulatquam tu præ illo, qui hoc fieri jubes ;
nec
solum jubes ; sed etiam exultatione, risu, plausu
niunt debere transferri devotionis eorum dies, si quando occurrerint.
Nec
oportere etiam quemquam Christianorum cogi ad hæc
dedicatis. Ac per hoc in spectaculis ejusmodi non sola est illecebra,
nec
sola vitiositas, admisceri enim huic Christianum
jure divos Leonœum, Cererem, Palem, Minervam. » Sidon, Carmen. 23. «
Nec
recordari queo quanta quondam Scripserim primo ju
t magis ne exiguis quidem, sed nullis eam parvi pendere gloriam, quam
nec
oculus vidit, nec auris audivit, nec in cor homin
quidem, sed nullis eam parvi pendere gloriam, quam nec oculus vidit,
nec
auris audivit, nec in cor hominis ascendit quæ pr
eam parvi pendere gloriam, quam nec oculus vidit, nec auris audivit,
nec
in cor hominis ascendit quæ præparavit Deus dilig
st, si divinum, si salubre ; merito quandocumque tolli non debuit. Si
nec
salubre, nec divinum, causandum tibi magis est, c
m, si salubre ; merito quandocumque tolli non debuit. Si nec salubre,
nec
divinum, causandum tibi magis est, cur tardius au
« Aristoni cuidam Tragico actori et genus et fortuna honesta erant ;
nec
ars, quia nihil tale apud Græcos pudori est, ea d
ei nocte, qua Tragœdum audierat, cum exprobatione nominatim. Tragœdi,
nec
ultra quintum diem eam mulierem in sæculo fuisse.
L. consensu Cod. de Repud. Novell. 22. de iis qui nupt. iter. « Vir
nec
ullo modo propriam expellat uxorem nisi…vel Circe
« Quod genus ludorum (Atellanorum) ab Oscis acceptum tenuit juventus,
nec
ab Histrionibus pollui passa est. Eo institutum m
ionibus pollui passa est. Eo institutum manet, ut Actores Atellanarum
nec
tribu moveantur, et stipendia tanquam expertes ar
eque ex majoritate rationis privilegium extenditur de casu, ad casum,
nec
de persona ad personam. » Bald. In l. 2. ff. de l
er non ludicra ars Roscium ; sed Roscius ludicram artem commendavit :
nec
vulgi tantum favorem, verum etiam principum famil
t utile videtur, ut neque Thymelici, neque Xystici, neque Agitatores,
nec
qui aquam equis spargunt ; cæteraque eorum minist
Et utile videtur ut neque Thymelici, neque Xystici, neque Agitatores,
nec
qui aquam equis spargunt cæteraque eorum minister
udorum scenicorum flagitatores deos ; Romani vero hominibus scenicis,
nec
plebiam tribum, quanto minus Senatoriam Curiam de
« Fabula jucundi nulla est sine amore Menandri. » Ovid. in Trist. «
Nec
Tragici quidem, aut Comici parcunt, et non ærumna
Tertull. lib. de Idolatria. Idem de spectacul. c. 135. « Similiter
nec
impudicitiam omnem amare jubemur. Hoc igitur modo
ideantur hominem communicare ; cum spiritui appareant aures et oculi,
nec
possit mundus præstari, cujus apparitores inquina
ib. 3. cap. 11. « Non ducet nos Pædagogus (Christus) ad spectacula :
nec
inconcinne stadia, et theatra pestilentiæ cathedr
m Demetrio Phaleræo, rogans qui factum sit, ut tam admirandarum legum
nec
Historicus ullus, nec Poëta mentionem fecerit. Tu
ogans qui factum sit, ut tam admirandarum legum nec Historicus ullus,
nec
Poëta mentionem fecerit. Tunc Demetrius respondit
cap. 1. v. 14. « Scio scripturam Enoch, non recipi a quibusdam, quia
nec
in armarium Judaicum admittitur. » Tertul. de cul
. Sorbona Epist. Pasquier liv. 7. ch. 4. « Quid de Histrionibus, qui
nec
corpore, nec instrumentis ludunt, sed ore, sicut
st. Pasquier liv. 7. ch. 4. « Quid de Histrionibus, qui nec corpore,
nec
instrumentis ludunt, sed ore, sicut in Alvernia,
icitur. Quid inter hæc Christianus fidelis facit, cui vitia non licet
nec
cogitare, quid oblectatur simulacris libidinis, u
, cæteris quoque insinuat, an talis debeat communicare nobiscum. Puto
nec
majestati divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congr
uat, an talis debeat communicare nobiscum. Puto nec majestati divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor et hono
spurcidici insunt versus immemorabiles. Hic neque perjurus leno est,
nec
meretrix mala. » Plautus in captiv. in Prologo.
ta hæc fabula est Neque in hac subagitationes sunt neque ulla amatio,
Nec
pueri suppositio, argenti nec circumductio ; Nequ
subagitationes sunt neque ulla amatio, Nec pueri suppositio, argenti
nec
circumductio ; Neque ubi amans adolescens servam
seu subtilia, proinde habe, ac si stillicidia de ranunculo venenato :
nec
tanti gulam facias voluptatis, quanti periculum p
bis propinabatur ab ebriis doctoribus : et nisi biberemus, cædebamur,
nec
appellare ad aliquem judicem sobrium licebat. Et
entia, sequitur et turpiter facere. Potissimum igitur statim a pueris
nec
dicant, nec audiant quidquam turpe. Cum vero dice
tur et turpiter facere. Potissimum igitur statim a pueris nec dicant,
nec
audiant quidquam turpe. Cum vero dicere quidquam
. » 1. Tim. 2. v. 9. 10. et 11. « Non induatur mulier veste virili ;
nec
vir utatur veste fœminea : abominabilis enim est
, seu subtilia, proinde habe ac si stillicidia de ranunculo venenato,
nec
tanti gulam facias voluptatis, quanti periculum p
imus, aut fœmineæ vocis exilitate frangi volo, aut seniliter tremere.
Nec
vitia ebrietatis effingat, nec servili vernilitat
te frangi volo, aut seniliter tremere. Nec vitia ebrietatis effingat,
nec
servili vernilitate imbuatur, nec amoris, avariti
ere. Nec vitia ebrietatis effingat, nec servili vernilitate imbuatur,
nec
amoris, avaritiæ, metus discat affectum : quæ neq
quemdam modum præstare debet Orator. Plurimum tamen aberit a scenico,
nec
vultu, nec manu, nec excursionibus nimius. Nam si
um præstare debet Orator. Plurimum tamen aberit a scenico, nec vultu,
nec
manu, nec excursionibus nimius. Nam si qua in his
e debet Orator. Plurimum tamen aberit a scenico, nec vultu, nec manu,
nec
excursionibus nimius. Nam si qua in his ars est d
» Plutarch in vita Demosthenis. « Non induetur mulier veste virili,
nec
vir utatur veste fœminea ; abominabilis enim apud
as Latinas et rarissimas esse oportet, argumentum sacrum sit ac pium,
nec
quidquam actibus interponatur quod non Latinum si
m, nec quidquam actibus interponatur quod non Latinum sit et decorum,
nec
persona ulla muliebris, vel habitus introducatur.
orem hunc satis frænari : prudenter quidam, « O here, inquit, qua res
nec
modum habet, neque consilium, ratione modoque tra
i, et despectui sit : Ideo statuimus : ut deinceps Salvatoris passio,
nec
in sacro, nec in prophano loco agatur ; sed docte
i sit : Ideo statuimus : ut deinceps Salvatoris passio, nec in sacro,
nec
in prophano loco agatur ; sed docte et graviter e
tur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundum se illicitum ;
nec
sunt in statu peccati, dummodo ludo moderate utan
advenisset ? Respondit : Nihil me interroges infelicissimam mulierem
nec
causas requiras ; sed si ancillam placet habere,
nsus, et flagellatus, ac pœnis omnibus cruciatus servatur in carcere,
nec
aliam ob causam producitur, nisi ut tormenta pati
n enim decet clericum talia exercere de consecr. dist. 5. non operet,
nec
in Ecclesia, nec tempore pœnitentiæ et quadragesi
icum talia exercere de consecr. dist. 5. non operet, nec in Ecclesia,
nec
tempore pœnitentiæ et quadragesimæ…sed cum Histri
minum mores corrumpendos, quam ad aliquam bonarum artium disciplinam.
Nec
immerito explodenda est ex omni civili spectaculo
pectandis abstineant. » Concil. Bituricens. an. 1584. De Clericis. «
Nec
personati unquam incedant Clerici ; neve Comœdiar
nsus, mulcet affectus, expugnat boni pectoris conscientiam fortiorem,
nec
deest probri blandientes autoritas, ut auditu mol
s Æthna incendiis æstuat, quam eorum pectora qui spectant et audiunt.
Nec
hæc impudicis tantum oculis con emplanda proponun
admoneant, ac Principes, ac Regios Senatores, Præteresque civitatum ;
nec
tantum admoneant ; sed etiam per Jesum Christum o
s volumus voluptatibus occupari ; et de Dominica die præcipiens ait :
Nec
tamen hujus religiosæ diei otio relachantes obscœ
, ne forte incidas in laqueos illius. Cum saltatrice ne assiduus sis,
nec
audias illam, ne forte pereas in efficacia illius
egrar, y reyr sin hazer pecado de nuestra riza, y de nuestra alegria.
Nec
delectat ridere sine crimine ? No ay otros muchos
ib. de nugis curialium, cap. 8. 1. [NDA] Insertion de l’auteur. 2.
Nec
tamen ille ipse est prætermittendus qui nec sat h
sertion de l’auteur. 2. Nec tamen ille ipse est prætermittendus qui
nec
sat habuit conjugem illexisse in stuprum, de quo
texte de Sanchez : « Quamvis comœdiis interesse non sit mortale, ubi
nec
res turpes repræsentantur, nec modus repræsentand
omœdiis interesse non sit mortale, ubi nec res turpes repræsentantur,
nec
modus repræsentandi est turpis : vel si hæc concu
pter circumstantiam personalem grave subeunt periculum libidinis ; 6°
nec
eos qui sine causà rationabiliter excusante frequ
abiliter excusante frequentissimè istiusmodi ludis intersunt, etiamsi
nec
grave periculum incurrerent, nec scandalum præber
istiusmodi ludis intersunt, etiamsi nec grave periculum incurrerent,
nec
scandalum præberent, quia talis consuetudo cum vi
tur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundùm se illicitum :
nec
sunt in statu peccati, dummodò moderatè ludo utan
atur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundùm se illicitum,
nec
est in flatu peccati ; dummodo moderato ludo utan
m, … an talis debeat communicare nobiscum. Puto ned majestati divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, et pudor, &
& honor Ecclesiæ, tam turpi & tam infami contagione fœdetur…
Nec
, excuset se quisquam, si à theatro ipse cessaveri
atur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundùm se illicitum,
nec
est in flatu peccati ; dummodo moderato ludo utan
m, … an talis debeat communicare nobiscum. Puto ned majestati divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, et pudor, &
& honor Ecclesiæ, tam turpi & tam infami contagione fœdetur…
Nec
, excuset se quisquam, si à theatro ipse cessaveri
ajore hominum frequentia, promptiore audacia proruperunt in satyras :
nec
ullum licet prudentissimum, licet civitatis princ
tticum oratorem cum informat, actionem in eo requirit « non tragicam,
nec
scenæ, sed modica jactatione corporis ». Vides ni
œdis peti » vult, sed oratoris « plurimum abesse » jubet « a scenico,
nec
vultu, nec manu, nec excursionibus nimium ». Aten
vult, sed oratoris « plurimum abesse » jubet « a scenico, nec vultu,
nec
manu, nec excursionibus nimium ». Atenim primum i
oratoris « plurimum abesse » jubet « a scenico, nec vultu, nec manu,
nec
excursionibus nimium ». Atenim primum in parvis i
ibit. Impia gens ! vestram delapsa oracula Cœlo Non meruêre fidem,
nec
vos Divina moratur Vox malè præcipites. Dùm fas e
ns, captivaque versans Mulcet corda, simul gestitque illudere captis;
Nec
requies, fractis quin viribus ossa liquescant Bla
s, magna infortunia, Reges Ite catenatos : Phedræ indoluisse querelis
Nec
pudet, & vanis venerari fletibus umbram Cæsar
turæ è fontibus haustæ Quæ, fessas valeant Spectacula solvere mentes,
Nec
vitiare simul ; quippè ultrò Numen amicum Hæc avi
daretur, cùm comica Molieri carmina nulla unquam, aliorum paucissima,
nec
attento animo, evolvissem, & aliunde una ex f
mo, evolvissem, & aliunde una ex fama Ritualium notitiam haberem,
nec
ipso etiam Parisiensi lecto. Hoc attentionis &
s abdicato impactam eo populis offensionem eluant, Comœdos annumerat,
nec
ad sanctos Ordines, si quando eos ipsi postulent,
um, sed videmus, non dolebimus ? Dicent minimè se nugis hisce moveri,
nec
tantos libidinum torres, nec tam fera incendia ha
s ? Dicent minimè se nugis hisce moveri, nec tantos libidinum torres,
nec
tam fera incendia haurire ab iis qui in Scena lud
ripturarum. Ecclesiasticus Cap. IX. Cum saltatrice ne assiduus sis,
nec
audias illam, ne fortè pereas in efficacia illius
istrione quodam, an talis debeat communicare nobiscum ? Quod ego puto
nec
majestati divinæ, nec evangelicæ disciplinæ congr
lis debeat communicare nobiscum ? Quod ego puto nec majestati divinæ,
nec
evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor & h
iu tam detestandas artes exercuerint, sacra Communio deneganda erit ;
nec
enim evangelicæ disciplinæ congruit, ut pudor &am
æ uxoris licentia non est, etiam alienarum nuptiarum vitent convivia,
nec
his cœtibus misceantur, ubi amatoria cantantur &a
adit, excommunicetur. L. Dominico de Spectaculis in cod. Theod. quam
nec
reperi, sed illam his verbis transcribit Barnabas
dent, & adhærentibus vitiis corruptiores ad cubicula revertuntur.
Nec
pueri modò quos præmaturis vitiis imbui non oport
s Histrio amorem dum fingit, infligit. Theoph. ad Autolycum, lib. 3.
Nec
cœtera spectacula spectare audemus, ne oculi nost
ragica facinora commemorant, & Therei liberos devoratos recitant,
nec
fas nobis est audire adulteria Deorum quæ suavi c
quibus resignasti ? Amator Christi noli falli ; odit enim Deus tales,
nec
inter suos cognoscit professores, quos viæ suæ co
m tam grave est delinquere, quàm post delictum de remedio erubescere,
nec
parere Sacerdotibus talia jubentibus. Et quid hîc
in hoc delinquerent. Si futuræ indecentiæ nescius, se ibi invenerit,
nec
exire potest, imitetur Alipium claudendo oculos,
comœdias aut componunt, aut exhibent, cùm sint causa ruinæ multorum :
nec
refert quòd eam non intendant, quia dant ei suffi
ino quòd cum Diis Dii bellum gerant, insidientur & pugnent. Quare
nec
ullo pacto narrandum illis Gigantum bellum, præli
as spectet. Ad officium igitur Magistratuum pertinet curare, ut nihil
nec
fictum nec pictum sit, quod tales actiones imitet
Ad officium igitur Magistratuum pertinet curare, ut nihil nec fictum
nec
pictum sit, quod tales actiones imitetur. Juniore
s diei nocte quâ tragœdum audierat cum exprobatione nominato tragœdo,
nec
ultra quintum diem eam mulierem in sæculo fuisse.
æ causæ movent me. Una est quòd toto tempore vitæ meæ non sic studui,
nec
tantùm laboravi placere Deo meo, ut ista studet p
atrum, Scholasticorum Sanctionibus, unum tanquam certissimum remanet,
nec
à quoquam in controversiam revocatur. Honestis ne
i indigna, & (ut Theologi aiunt) intrinsecè & ex se lethalia,
nec
ideo mala, quia prohibita. Nefas enim ludi causâ,
rum aura, sed etiam auro vires accipiunt dum loquuntur, qui sine auro
nec
prodirent. Confirmatur à pari, summi Pontifices n
eccare : neque enim excommunicatio in eos jaciretur : Histriones verò
nec
inciperent, nec in scenam prodirent, si eosdem no
nim excommunicatio in eos jaciretur : Histriones verò nec inciperent,
nec
in scenam prodirent, si eosdem non spectator adir
ab Ethnicis Severus Imperator, ut refert. Lampridius, quòd non aurum
nec
argentum Scenicis donarit : atque hâc ratione ii
Nulla tam detestabilis pestis est, quæ non homini ab homine nascatur,
nec
tam sincerus ullus, qui non queat infici, addo ne
b homine nascatur, nec tam sincerus ullus, qui non queat infici, addo
nec
tam humilis qui parem non habeat quem non possit
ma cuique occasio, in qua potior multitudinis pars pluries offendit :
nec
refert quòd is non offendat. Peccat ergo mortalit
quibus inter se in scena colloquuntur, agunt, ludunt, saltant. A quo
nec
aliquem facilè exciperem, non adolescentem, non v
postremus Bonacina, putant. n. neque omnes scandalum omnibus facere :
nec
cuique ruinæ periculum timendum. Certè hi à modo
ne hujusmodi abstractiones, aut præcisiones subindicent pœnitentibus,
nec
ejusmodi viam lasciviis & obscenitatibus aper
na periculi, audire obscena & obscenis nullatenus moveri ; turpia
nec
coinquinari ; lasciviâ & contineri : ridere a
bus, virisque qui vix bonum à malo norunt ! neque omnibus, neque uni,
nec
privatim, nec publicè id dicendum. Fit multorum e
qui vix bonum à malo norunt ! neque omnibus, neque uni, nec privatim,
nec
publicè id dicendum. Fit multorum exemplum unius
relatum, ingentem tamen auctoritatem habere, minimè dubitandum est ;
nec
enim unquam sanctissimos Patres spectatores excom
a factitant, convenirent. Objiciunt tertiò : Si legipossunt Comœdiæ ;
nec
peccato lethali adstringimur, etiam si turpes, si
vim, ut rectè quispiam illas dixerit orationis telum. Lectionem verò
nec
gestus implent, nec oculi adjuvant, nec voces aug
iam illas dixerit orationis telum. Lectionem verò nec gestus implent,
nec
oculi adjuvant, nec voces augent ; omnino mutam,
ationis telum. Lectionem verò nec gestus implent, nec oculi adjuvant,
nec
voces augent ; omnino mutam, omnino mutilam, imo
vocè, Comœdiam, dico si cum ea quæ in prosceniis agitur, comparetur ;
nec
plus hanc cum ea convenire quàm si cùm vivo homin
æ ; adulterum viri ; effrænem adolescentes : si quæ non agis, desine,
nec
tuo magisterio indigemus. Satis virtutis docetur
nimus : ille inter lasciva honestatem requirit, qui honestatem unquam
nec
à nomine agnovit. Quintò objiciunt : Ex iis qui h
eorum dicta factaque expendant, an honesta & reipublicæ proficua,
nec
prodeant donec singula probentur. Ita Lælius Zecc
temque magnis applicat, priusinore Frugalitatis lege palleat exacta….
Nec
perditis addictus obruat vino Mentis calorem, nev
secreta viri pariter ac fœminæ ignorant. Nemo enim illìc vitia ridet,
nec
corrumpere & corrumpi sæculum vocatur. Paucis
oriuntur ? 47. Lacones Comedias & Tragædias non audiebant, ut
nec
serio nec joco quidquam audirent repugnans legibu
? 47. Lacones Comedias & Tragædias non audiebant, ut nec serio
nec
joco quidquam audirent repugnans legibus. Leges e
juriam cæteraque flagitia ; at in fabulis talia Poetæ diis affingunt.
Nec
placuit illis querumdam excusatio fabulas ad volu
tale flagitium, nullis alüs illecebris excitantur, nisi voluptatis….
Nec
libidine dominante temperantiæ locus est : impedi
luptas rationi inimica : ac mentis, ut ita dicam, præstringit oculos,
nec
habet ullum cum virtute commercium. Cic. Cat. Maj
unt, ne quid effœminatum aut molle & quid durum aut rusticum sit.
Nec
vero Histrionibus Oratoribusque concedendum est,
e mihi persuasi ut semper incruentas & innoxias haberem litteras,
nec
eas ullius mali nomine contaminarem. 68. Music
b. 11. 80. Exempla fiunt quæ esse jam facinora destiterunt. 81.
Nec
coram populo natos Medea trucidet. 82. Nihil e
est, nisi educatione quâdam & disciplinâ. Non enim de hoc Senatu,
nec
his de hominibus qui nunc sunt, sed de futuris, s
, ut pro his non solùm excommunicare aliquem Laicum non audeamus, sed
nec
Clericum degradare…. Inusitata peccata sola exhor
atur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundùm se illicitum,
nec
sunt in statu peccati, dummodò moderatè ludo utan
& sa mort, celle d’un Chrétien ». Non sibi, sed Patriæ vicit :
nec
plus vicit quàm ipsa voluit. Aulicas artes vale
adversùs Deum committit, qui non amat nisi luminis iosius splendorem,
nec
illud pro regulavitæ suæ reiosa habet. Primus pun
abutimur, & in tenebras ac cæcitatem cordis prolabi, eò usque ut
nec
Deum ampliùs cognoscamus notitià salutari. Secund
itiam irritatam. Compendmor. ep. S.P. 220. Multi verum intelligunt,
nec
ibi permanent, amande ea quæ avertunt à vero. S.
enitùs in animis per veterem auditionem antiquam habentes opinionem ;
nec
disciplinam ullam canam tempore ; nec legem quæ,
m antiquam habentes opinionem ; nec disciplinam ullam canam tempore ;
nec
legem quæ, inquit Pindarus, regina est omnium mor
ba aspera, unde sibi habet facere solatium ut non curet verba aspera,
nec
recedat à via, & intret per januam ? Dicat :
uimus, aut fæminæ vocis exilitate frangi volo, aut seniliter tremere.
Nec
vitia ebrietatis effingat, nec servili vernilitat
te frangi volo, aut seniliter tremere. Nec vitia ebrietatis effingat,
nec
servili vernilitate imbuatur : nec amoris, avarit
re. Nec vitia ebrietatis effingat, nec servili vernilitate imbuatur :
nec
amoris, avaritiæ, metus discat affectum : quæ neq
uemdam modum præstare debet Orator : plurimùm tamen aberit à scenico,
nec
vultu, nec manu, nec excursionibus nimius. Nam si
m præstare debet Orator : plurimùm tamen aberit à scenico, nec vultu,
nec
manu, nec excursionibus nimius. Nam si qua in his
debet Orator : plurimùm tamen aberit à scenico, nec vultu, nec manu,
nec
excursionibus nimius. Nam si qua in his ars est d
e Histrionis artem exercerent. Indè gliscere flagitia & infamia ;
nec
ulla moribus olim corruptis plus libidinum circum
? Numquid lapidæus es ? Id. in psalm. 5. 1. Prov. 7. v. 20, 22. 1.
Nec
ad Spectacula nos deducat Pedagogus, cùm viri &am
Spect. cap. 15. 1. Si enim nullus esset talium Spectatorant Fautor,
nec
essent quidam qui aut dicere illa aut agere curar
le deliquit qui illa simulat, quàm tu præ illo, qui illa fieri jubes,
nec
solùm jubes, sed etiam exultatione, risu, plausu
tamur, satis nobis litterarum est, versuum, sententiarum, canticorum,
nec
fabulæ, sed veritas. Vis & pugillatus & l
tes, l’amour est une chasse, attrapez les amans comme vous pourrez ;
nec
refert quomodo venient amantes . Il n’est pas néc
se, vos graces naturelles l’emportent sur tout : Non vos graminibus,
nec
misto credite succo. Sic potius nos uret amor qua
ête propreté, il condamne l’indécence & le désordre des habits :
nec
vacua in laxâ pes tibi pelle natet ; mais il ne
les cœurs ; un homme exempt de passions, en méprise les artifices :
Nec
compone comas, quando venturus ad illam, nec toga
méprise les artifices : Nec compone comas, quando venturus ad illam,
nec
toga sit lano conspicienda sinu ; il se moque de
omme les Vestales. Neque amissos colores lana refert medicata fuco,
nec
vera virtus cum semel excidit. Voilà bien des vé
endunt, charitatis amplitudo dilatat. Ubi hæc non sunt, carnes sanctæ
nec
haberi possunt nec comedi. » Sont-ce là des carac
amplitudo dilatat. Ubi hæc non sunt, carnes sanctæ nec haberi possunt
nec
comedi. » Sont-ce là des caractères qu’on puisse
des plaisanteries et des fictions Advers. gent. L. 4. vers. fin. . «
Nec
satis hæc culpa est ; etiam mimis et scurrilibus
olerat, et tamen quæ sunt contra fidem vel bonam vitam, non approbat,
nec
tacet, nec facit. » Mais en même temps que l’Egli
tamen quæ sunt contra fidem vel bonam vitam, non approbat, nec tacet,
nec
facit. » Mais en même temps que l’Eglise ordonne
ed ne forte hæc spiritalia secundum carnem adhuc carnales acciperent,
nec
virtutes cogitarent, quas mulieres illæ significa
ia, etc. proinde habe ac stillicidia mellis de libacunculo venenato :
nec
tanti gulam facias voluptatis quanti periculum pe
d vobis satis sit dicam, voluptates per sensus eripiunt. Oportet enim
nec
oculos Spectaculis, nec vanis praestigiatorum ost
voluptates per sensus eripiunt. Oportet enim nec oculos Spectaculis,
nec
vanis praestigiatorum ostentationibus tradere, ne
culos Spectaculis, nec vanis praestigiatorum ostentationibus tradere,
nec
per aures animarum corruptricem melodiam haurire
ac turpitudinibus subjectae personæ. » 48. [NDA] Ibid. Canon 61. «
Nec
oportere quemquam Christianorum legi ad haec Spec
A] Tertull. De Spect. c. 17 [Tertullien, Des Spectacles, chap. 17]. «
Nec
tanti gulam facias voluptatis, quanti periculum p
. Antioch. [S. Jean Chrysostome, 15e homélie au peuple d’Antioche]. «
Nec
tantum itaque peccata fugiamus, sed etiam quae vi
a sancitum est supplicium…Si nullus talium esset spectator ac fautor,
nec
essent quidem, qui dicerent illa aut agere curare
ut si illi meliores efficiantur, sua his ars peritura sit. Quamobrem
nec
unquam eos qui delinquunt, corrigere in animum in
mobrem nec unquam eos qui delinquunt, corrigere in animum induxerunt,
nec
si velint id possint, mimica enim eorum ars natur
scelus esse faciamus ? an forte infructuosum putamus gaudium simplex,
nec
delectat ridere sine crimine ? ‘Quasi per risum s
us Flamines ; sedent Augures interpretes divinæ mentis et voluntatis,
nec
non et castæ virgines perpetui nutrices et conser
ne, in bubulci unius amplexu flagitiosa fingitur appetitione gestire,
nec
non et illa proles Jovis a Sophocle in Trahiniis,
endit : ut histrionibus deorum personæ imponerentur, illis verbis : «
Nec
satis hæc culpa est : etiam mimis et scurrilibus
ommissi a L. Mumii triumpho. Consuli parsimoniæ perpetua sede locata,
nec
novo quotannis sumptu repetito. Populo efflagitan
t : esset a communione fidelium repellendus ? Respondet epistola LXI.
nec
majestati divinæ, neque Evangelicæ disciplinæ con
moniorum caput quod a turpitudine petitur, non minus ad nos pertinet,
nec
minus quam veteres illi obstringimur, eo etiam ma
est melius, prætulerit. At non omnes, inquit, philosophamur ? Numquid
nec
omnes vitam persequimur (nempe sempiternam) quid
rident, et adhærentibus vitiis corruptiores ad cubicula revertuntur ;
nec
pueri modo, quos præmaturis vitiis imbui non opor
lius Magnus oratione de legendis libris gentilium. « Oportet, inquit,
nec
oculos spectaculis, ne vanis præstigiatorum osten
nec oculos spectaculis, ne vanis præstigiatorum ostentaculis tradere,
nec
per aures corruptricem animarum melodiam audire.
lta poeta quidam verbus ex alio poeta sumptis dixit. « O here quæ res
nec
modum habet neque consilium, ratione modoque trac
præcepto Deut. 23. vers. 17. « Non erit meretrix de filiabus Israel,
nec
scortator de filiis Israel. » Sic Origines libr.
uo plures conveniant licentia libidinis invitati, fas non esse ; quia
nec
fit ex auctoritate publica, et in turpi quæstu ad
is habere volumus, Kalendis Novembris Pontificatus, sui anno secundo,
nec
non 25. mensis Augusti anno 1575. Pontificatus it
restitutas esse decernimus et declaramus, non obstantibus præmissis,
nec
non cæteris constitutionibus, et ordinationibus A
versuum est, satis sententiarum, satis etiam canticorum, satis vocum,
nec
fabulæ sed veritates, ne strophæ, sed simplicitat
onge en son ami décédé. « Nam neque remeare viventes à corpore sensus
nec
tam videri imagines hominum quam cogitari et ocul
i n'est dû qu'à Dieu, comme il ne peut être honoré que par l'amour. «
Nec
colitur nisi amando. » C'est ce qui fait voir qu'
n'est dû qu'à Dieu, comme Dieu ne peut être honoré que par l'amour. «
Nec
colitur nisi amando. » C'est ce qui fait voir qu'
st unde gratiæ debeantur histrionibus qui oculis hominum pepercerunt,
nec
omnia spectaculis nudaverunt, quæ sacrarum ædium
llius ibi eo usque permaneat donec anus ridicula, senectute deformis.
Nec
tunc quidem absolutione potiatur, cum aliud quam
ere, vel docere, vel vendere, vel conviviis aut spectaculis adhibere.
Nec
cuiquam aut delectationis desiderio ; erudita fœm
rophano pagani ritus errore seu crimine polluuntur, hoc est Gentiles,
nec
ad militiam admittantur, nec administratoris, vel
eu crimine polluuntur, hoc est Gentiles, nec ad militiam admittantur,
nec
administratoris, vel judicis honore decorentur. »
us les spectacles du Théâtre les dimanches et les jours solennels : «
Nec
non et illud petendum, ut spectacula Theatrorum c
veantur. » La 3e. qu’on n’obligeât aucun Chrétien à ces spectacles. «
Nec
oportere etiam quemquam Christianorum cogi ad hæc
er leurs yeux et leurs oreilles par des Vers indécents et profanes. «
Nec
spectacula spectare audemus, ne oculi nostri inqu
Concil[e]. t. 8. col. 372. : « Jam vero si te Cham similem asserimus,
nec
sic erramus : ipse quippe adeo irrisionem et cont
atur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundum se illicitum,
nec
sunt in statu peccati, dummodo moderatè ludo utan
observatis debitis circumstantiis locorum, temporum et personarum...
nec
in Ecclesia, nec tempore pœnitentiæ et quadragesi
is circumstantiis locorum, temporum et personarum... nec in Ecclesia,
nec
tempore pœnitentiæ et quadragesimæ ... sed cum hi
ia, unde de talibus dicitur de consecr. dist. 2 pro dilectione : puto
nec
majestati divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congr
citur de consecr. dist. 2 pro dilectione : puto nec majestati divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor et hono
balleationes ulteriùs sub intimatione Anathematis fieri prohibemus :
nec
non et Episcopos in prædicto festo creari. » Avec
neque quicquam actibus interponatur quod non Latinum sit ac decorum,
nec
persona ulla muliebris vel habitus inducatur. » L
oint, dit l’Ecclésiastique Cap. 9. « Cum saltatrice ne assiduus sis :
nec
audias illam, ne forte pereas in efficacia illius
ecque quidquam actibus interponatur quod non Latinum sit et decorum ;
nec
personna ulla muliebris, vel habitus, introducatu
nts, et méprise leurs offrandes. Dona iniquorum non probat altissimus
nec
respicit in oblationes iniquorum. » Le Concile d’
atur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundum se illicitum,
nec
sunt in statu peccati, dummodo moderatè ludo utan
observatis debitis circumstantiis locorum, temporum et personarum...
nec
in Ecclesia, nec tempore pœnitentiæ et quadragesi
is circumstantiis locorum, temporum et personarum... nec in Ecclesia,
nec
tempore pœnitentiæ et quadragesimæ ... sed cum hi
ia, unde de talibus dicitur de consecr. dist. 2 pro dilectione : puto
nec
majestati divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congr
citur de consecr. dist. 2 pro dilectione : puto nec majestati divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor et hono
des œuv[res]. de Molière. Cap. 9. « Cum saltatrice ne assiduus sis :
nec
audias illam, ne forte pereas in efficacia illius
ecque quidquam actibus interponatur quod non Latinum sit et decorum ;
nec
personna ulla muliebris, vel habitus, introducatu
sprit de vérité, ne peut avoir de part avec la vanité du monde. « Sed
nec
erit ei unquam pars cum mundi vanitate, cum verit
sprit de vérité, ne peut avoir de part avec la vanité du monde. « Sed
nec
erit ei unquam pars cum mundi vanitate, cum verit
utarco. « Lacones Comœdias, et Tragedias non audiebant; ut neco serio
nec
joco quicquam audirent repugnans legibus. Leges e
V. « in quadam pragmatica prohibuit, quod nemo personatus incederet,
nec
ignotus » ; perché succedevano inconvenienti: co
nulla opinio nulla consuetudo, liceto totius vulgi sit, admitti debet
nec
potest ». E quelle di Reginaldo. « Consuetudo con
a di questo le parole di S. Paolo. « Fornicatio, et omnis immunditia,
nec
nominetur in vobis, sicut decet Sanctos: aut turp
o scrive. « AbsconditHo. Quod non simus affixi. se Dæmon,volut Latro:
nec
enim . quis aliter illi consentiret; nemo enim re
uid, si extracta, oculisque obiecta potius amabitur? Quid, si si a te
nec
turpis, uti decurti, nec, quod inde sequitur, fug
ue obiecta potius amabitur? Quid, si si a te nec turpis, uti decurti,
nec
, quod inde sequitur, fugienda proponitur? An malo
io Halicarnasseo l. 2. delle Favole de’ Greci. « Pauca bona insunt ;
nec
multis prosunt, nisi qui scopum Fabularum intelli
« Dixide hoc late ex quibus constat, me sentire, non esse probabile;
nec
posse absolui. »Disp.17. de Penit. Sect. 3. Il s
ne huiusmodi abstractiones aut pracisiones subindicent Pænitentibus:
nec
eiusmodi viam lascivis, et obscænitatibus aperian
lena periculi, audire obscena, et obscenis nullatenus moveri; turpia,
nec
coinquinari; lasciva, et contineri, ridere ad ino
Mulieribus, Virisque qui vix bonum a malo norunt? Neque omnibus, uni:
nec
privatim, nec pubblice id dicendum. » Lascio quel
risque qui vix bonum a malo norunt? Neque omnibus, uni: nec privatim,
nec
pubblice id dicendum. » Lascio quello di più, che
invitatus, ire, sit tamen futura indecentia nescius se ibi invenerit,
nec
exire potest, imitetur Alipium, claudendo oculos;
ta persona io potrei usare le parole di S. Leone. « Pudet dicere, sed
nec
esse est non tacere, plus impenditur Damonis quam
ed re paucissimos; tù vero Fili contende intrare per augustam portam,
nec
quid multi agant, attende, sed quid agendum, ipsa
unt. Quid tu accidere his credis in quos pubblicè factus est impetus?
Nec
esse ut aut imiteris, aut oderis: utrumque autem
que secum in culpam traxit, debuit quidem illa peccatum suum destere;
nec
addere peccatum peccato; sed in hoc se putanit ha
i quos monemus agere penitentiam, quarant sibi Comites ad supplicium,
nec
gaudeant; quia plures invernerint: non enim propt
nza de’ Divini Precetti, l’eternità di un piacere tanto grande, che «
nec
oculos vidit, nec audis audit, nec enr hominis as
cetti, l’eternità di un piacere tanto grande, che « nec oculos vidit,
nec
audis audit, nec enr hominis ascendit »I. Cor. 2.
di un piacere tanto grande, che « nec oculos vidit, nec audis audit,
nec
enr hominis ascendit »I. Cor. 2. 9.. Onde io non
labore mentali, quem patitur in studio tam speculatio, quam practico:
nec
speculamur pro hæc vita, neq intendimus intelectu
su, lugendisque facetis? Quod si conspectui Regis terreni consistens,
nec
subridere quidem audes; ipsum Angelorum Dominum c
on ei cum tremore assastis? Ille quotidie minatur, et tu adhuc rides?
Nec
de Paul Apostolo; nec de ullo Sanctorum ioci, aut
stis? Ille quotidie minatur, et tu adhuc rides? Nec de Paul Apostolo;
nec
de ullo Sanctorum ioci, aut facetia narrantur: de
ro, che muovere a riso l’Auditore; e della quale scrive San Paolo. «
Nec
nominetur in vobis scurrilitas, qua ad rem tum pe
x voluptate: quia nullo alio artificio sciunt victium acquirere sibi,
nec
suis: nec exercent Ludos turpes, sed liberales; s
e: quia nullo alio artificio sciunt victium acquirere sibi, nec suis:
nec
exercent Ludos turpes, sed liberales; scilicet ta
ue opere a persone tali senza contravvenire alle Regole del Decoro. «
Nec
dicimus, scrive, ut huic generi hominum Pictor sa
nobis propibantur ab ebris Doctoribus: et nisi biberemus, cadebuntur;
nec
appellare ad aliquem Iudicem sobrium licebat. » h
aco in Paran. p. 45.. « Obiciunt, dice egli, si legi possunt Comedia,
nec
peccato letali adstringimur: etiam si turpes, eti
es relatum; ingentem tamen autoritatem habere, minime dubitandum est:
nec
enim unquam Sanctissimos Patres Spectatores excom
itudine rectè vinendis leges Civibus intundunt, non commendarent sane
nec
ad mortis firmandos proponerent hæc paradigmata.
nt, rectè aliqua mala tolerant, ne aliqua bona impediantur, vel etiam
nec
aliqua mala peiora incurrantur. » Or quindi forse
il quale dal Superiore si deve impedire, e per carità per officio: «
nec
excusatur per opinionem probabilem, quia talis nu
ndo, et non impediendo, bono tamen fine. Nam quanda mala permittitur,
nec
ad alia deteriora, et graviora homines evolent: h
enditant, non dant nostri homines averterant magno cum bono animarum,
nec
modico Mercenariorum detrimento. Sensere damnum H
torum veritas et multis sermonibus, et prosuggestu copiose explanata;
nec
posse Dramata omni obscenitate inquinata illo
prater civitates leges, e insta, vel bona fingere quidquidam audeat.
Nec
liceat, qua composuit ulli privatorum ostendere,
Tertullianus. Colis, non spiritu vilissimi nidoris, sed tuo proprio:
nec
anima pecudis impensa, sed anima tua illis ingeni
rtes, homines exstimant in hoc candore e castissima Religinis nostra:
nec
intelligunt in tam bono, sinceroque lumine quam v
ci enim ex Aristotele, Poetarum precipuè locubrationes partus vocari;
nec
magis a Parentibus liberos, quam a Poetis amari L
bus ipsi melioribus impares sint?) oscitanter, ac stolide pratereunt;
nec
magnpere laborant, illustre ut aliquid, ac memora
simos litterarum locos a prima antiquate metro son celebrari solitos,
nec
apud Platonem et Aristotelem satis diversati, quo
xcussa sunt; ut ipsius Poetica preceptu reticeam. Ipsi autem Theologi
nec
hymnos Ecclesia dissimuIent, nec nesciant Nazianz
eceptu reticeam. Ipsi autem Theologi nec hymnos Ecclesia dissimuIent,
nec
nesciant Nazianzenu Hieronymu, Sedulium, Paulinu,
t Nazianzenu Hieronymu, Sedulium, Paulinu, et alio carmina cecinisse:
nec
eos praterietit, Mosen primum divinas laudes carm
e quoquo modo nostra etiam tempestate putanerim; modo fabulosa ne sit
nec
obscena materia; modo Gentilium Deorum memores ne
tius innuit dicens. Rem tibi Socratica poterunt offendere charta.
Nec
audiendi sunt Poeta molles,et effeminati, quibus
um est hoc genus toxici, et liberalissime quacumque sparsum reperies:
nec
enim uno tantum idiomate obscenitas in libros irr
ro iam tanto ante monuit sapiens. Qui amat periculum in illo peribit.
Nec
est prudentis, cum in scelus, turpitudinemque inc
t, qua Cristiano homini non modo attrectanda, sed prorsus eliminanda:
nec
temere multos invenies, qui pulchra alio quin Poe
alluda Cresollio, ove dice. « In operibus, qua titolus non incestat,
nec
tenore continuo sunt impudica, si quod obsceni fo
currerit, transilire operet, inauspicatum omnen quoddam, et funestum,
nec
in legendo adhcrescere: ne se volens in laqueos i
i quemadmodum decet Sanctos, non linguam magis excolatis, quam mores,
nec
animum magis doctrina, quam virtutibus exornetis.
iano, o simile,o forse peggiore? S. Paolino scrive. « Negant Camanis,
nec
patent Apollini dicata Cristo pectora. » Nota dec
a quavis conditione leguntur in magnam onestorum morum depravationem.
Nec
pudet homines non dico doctos, aut ingenisos, sed
dine si astenesse, e scrisse così. « Seni magis, quam Iuveni credite;
nec
privatum nomine pluris, quam Pontifice facite: Ae
onesti, et pudentis, dice Cresollio, non tangere omnino illos Poetas,
nec
pervolutare, qui amatoria ex ρrofesso cecinerunt,
tiiosissime propinant. In alis vero Operibus, quatitulus non incestat
nec
tenore continuo sunt impudica, si quid obsceni fo
matque fuge, procul esto, ne inficiaris. Tu vero inferste, et irruis;
nec
amicorum revocantium, nec hostium repellentium vo
ne inficiaris. Tu vero inferste, et irruis; nec amicorum revocantium,
nec
hostium repellentium voces audis: tangis, legis,
antis Parasiti: Maxima debetur Puero reverentia, si quid Turpe paras:
nec
tu Pueri contempseris annos. » Isocrate avvisa,
unde facilis ad Hereses transitus est,·et unde omnes Heretici capere:
nec
enim transitus ad Hareses a caritate, et humilita
tur quantumuis elaboratio, non idcirco definunt esse mortiferi; sicut
nec
funes serici, enses aures, pocula pretiosa, qua p
sine carmine, sine soluta oratione, amatoria, et impura continent :
nec
usui possunt esse studiosis, ac Magistris humanio
nt ex eorum numero, qui lingua, et elegantie Magistri reputantur: imo
nec
domi retineri Constitutiones permittunt. Deinde q
, non considerare, quid offerat, sed quod habet, liberter impertitur:
nec
illum, satis esurire credo, qui cum cibarios pane
Soror, cibarios mande panes, donec similagines, et candentes invenias
nec
tibi panis incultior esse videtur, sed fortior, e
itari deinde eos iuventus simul inconditis fundentes versibus cœpere,
nec
absoni a voce motus erant. Accepta itaque res sæp
itari deinde eos iuventus simul inconditis fundentes versibus cœpere,
nec
absoni a voce motus erant. Accepta itaque res sæp
ont beau crier, on n’en fera ni plus ni moins : Cæperunt hæc facere,
nec
desistent a cogitationibus suis donec eas opere c
tragico actori rem aperit : huic et genus et fortuna honesta erant ;
nec
ars, quia nihil tale apud Graecos pudori est, ea
l’honneur de l’Eglise, de se souiller par un si infâme commerce » : «
Nec
Majestati divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congr
de se souiller par un si infâme commerce » : « Nec Majestati divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor et hono
cæteris insinuat an talis debeat comunicare nobiscum ? Quod ego puto,
nec
Majestati divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congr
lis debeat comunicare nobiscum ? Quod ego puto, nec Majestati divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor et hono
ficiendi corpusculi cura est et lavandi. Non te purgat ista defensio,
nec
lasciviæ et petulantiæ crimen excusat. Sordidat l
iviæ et petulantiæ crimen excusat. Sordidat lavatio ista, non abluit,
nec
emundat membra sed maculat. Impudice tu neminem c
alors la Critique aurait peut-être été contrainte de se taire. 27.
Nec
quarta loqui persona laboret. Hor., Arte Poetica.
ac. 3. 18.). 9. Gaudete in Domino semper (Philip. 4. 4.). Fornicatio
nec
nominetur in vobis, aut scurrilitas aut stultiloq
iasticâ sepulturâ ; qui priùs erant ab ecclesiasticâ unitate præcisi,
nec
in articulo mortis reconciliati fuerunt : undè si
i & despectui sit : Ideò statuimus ut deinceps Salvatoris Passio,
nec
in sacro nec in profano loco agatur ; item Sancto
ctui sit : Ideò statuimus ut deinceps Salvatoris Passio, nec in sacro
nec
in profano loco agatur ; item Sanctorum Mattyria
bus, summisque Pontificibus spectaculum. Alter verò timidus spectari,
nec
spectare cupidus, latere vult, nec potest, lucem
ulum. Alter verò timidus spectari, nec spectare cupidus, latere vult,
nec
potest, lucem fugit, quam suâ eruditione spargit,
orant mœsti parentes ; & pereunt preces : flent trepidæ sponsæ ;
nec
lacrymæ proficiunt : offertur vita cum deliciis ;
p; pleraque vitia in se uno complexus ; tam salsus quàm Aristophanes,
nec
multò magis aliquando in salium delectu castus &a
um delectu castus & severus. Tam ingeniosè festivus quàm Plautus,
nec
minus interdum scurriliter jocosus. Tam intellige
s interdum scurriliter jocosus. Tam intelligens morum quàm Terentius,
nec
minùs in amorum corruptelis frequens. De quo verè
movendo, propinqua removendo, peritos scenam extendere prodigialiter,
nec
minùs gratum, quàm obstupendum oculis errorem obj
voto impurissimo. Brutis relinquatur quod brutum est. Homines sumus,
nec
pœnitet esse ; humanæ conditionis dignitatem agno
s sumus, nec pœnitet esse ; humanæ conditionis dignitatem agnoscimus,
nec
abdicamus. In his aliisque voluptariæ Scholæ plac
Chrysostome faisant un beau commentaire sur ces paroles de S. Paul :
Nec
scurrilitas aut stultiloquium, montre évidemment,
te de ses agrémens naturels : Naturæque decus mercato perdere cultu,
nec
sinere in propriis, membra nitere modis. Vous ne
établies par leur propre mérite, sans mandier le secours de l’art :
Nec
phrigium traxit falso candore maritum. Il préten
ille d’Actium, ne porterent jamais si loin les folies du luxe : Quod
nec
in Assyrio pheretrata Semiramis orbe mæsta nec Ac
folies du luxe : Quod nec in Assyrio pheretrata Semiramis orbe mæsta
nec
Actiacâ fecit Cleopatra casina. Les auteurs sont
. 1. ch. 14. « Nostri nullas in nostris conventibus comœdias faciant,
nec
ad eas faciendas alio se conferant. In festis nat
rtyrii facere poterunt ; sed in iis vestibus sæcularibus non utantur,
nec
proprias vestes relinquant, nec ullatenus tegant.
iis vestibus sæcularibus non utantur, nec proprias vestes relinquant,
nec
ullatenus tegant. Qui contra fecerit, vel Superio
er, de peur que nous ne venions à périr par la force de ses charmes,
nec
audias illam, ne fortè pereas in efficacia illius
iser de la sorte : Deuter. 22. 5. Non induetur mulier veste virili,
nec
vir utetur veste fœmineâ. Elle traite d’abominab
ibus Flamines sedent Augures interpretes Divinæ mentis et voluntatis,
nec
non et castæ Virgines perpetui nutrices et conser
ibus Flamines sedent Augures interpretes Divinæ mentis et voluntatis,
nec
non et castæ Virgines perpetui nutrices et conser
a solennité du culte public : « Nullus die solis spectaculum præbeat,
nec
divinam venerationem confusa solemnitate confunda
ico, et cæteris religionis christianæ diebus celeberrimis amoveantur,
nec
oportere quemquam Christianum cogi ad spectacula.
bonne en 1589. « Non fiant ludi theatrales, spectaculæ, aut tragediæ,
nec
choreæ, etc.) » L’assemblée du Clergé à Melun, en
possiamo, dicendo. « Si perseveraveritis, acutiore ferro discindam :
nec
quiescam, quoadusque diabolicum dispergam Teatrum
natur ad solatium hominibus exibendum, non est secundum se illicitul,
nec
sunt in statu peccati ; dummodo moderate ludo uta
ei adiutorio laboremus, ut nomen christianum non fit falsum in nobis;
nec
in nobis Christi sacramenta patiantur injuriam :
lectationem veneram, in quo eventu est tantam veniale, cum non detur,
nec
videatur gravis inordinatio; eo quod hæc delectat
cure sit oscenitas, dice Pontano, hoc est dicta parum modesta, eaque,
nec
verecunda, nec proba, quæque impudentiam presefer
tas, dice Pontano, hoc est dicta parum modesta, eaque, nec verecunda,
nec
proba, quæque impudentiam preseferant, et a modes
nota. « Hujusmodi Ars non exerceantur a Sacerdotibus seu Religiosis,
nec
in Ecclesia, nec tempore Quadragesima. »De Tem. C
i Ars non exerceantur a Sacerdotibus seu Religiosis, nec in Ecclesia,
nec
tempore Quadragesima. »De Tem. Cit. de Eutropelia
o Pisano avvisa. « Officium Histrionum non est secundum se illicitum,
nec
sunt in statu peccati, qui moderate illo utuntur.
azioni. Giovanni Medina nota. « Histrionatus non est de se illicitus;
nec
Histriones ob id condemnandi sunt : modo suo offi
ite quelle del nostro tempo, dicendoPag. 271.. « Certissimum remanet,
nec
a quoquam in controversiam renoncatur: honestis n
stiani ? « Inveteribus Comediis ridiculares eat verbo rum obscenicas;
nec
aliunde risus capt abatur: in novis autem sentent
otest, vinciturq, cupidi tate ridicula dicendi; quare verisum moneat,
nec
sibi parcit, nec diis. » Cioè. Il Comico smoderat
cupidi tate ridicula dicendi; quare verisum moneat, nec sibi parcit,
nec
diis. » Cioè. Il Comico smoderato, e lo Scurra pe
se colui. « Illa fuitQuid. mentis prima ruina mee. Et vidi, et perii,
nec
notis ignibus arsi. » E di quelli disse un altro.
mminile. « Non concupiscatPro. C. 6. 25. pulchritudine eius cor enim;
nec
capiuris oculis tuis. » E di questo avviso bisogn
tenentur, et alicuius puelle sape etiam deformis ardore incenduntur;
nec
parentum minas, nec amico rum convicia, nec alior
us puelle sape etiam deformis ardore incenduntur; nec parentum minas,
nec
amico rum convicia, nec aliorum multo rum quidqqu
ormis ardore incenduntur; nec parentum minas, nec amico rum convicia,
nec
aliorum multo rum quidqquam curant reprehensionem
presente vita. « Deus cum vidisset multos hominius esse socordiores,
nec
ad legenda spiritualia lucenter avvedere, nec qui
inius esse socordiores, nec ad legenda spiritualia lucenter avvedere,
nec
qui in eo capitur, alborem tolerare, volens grati
» E poco dopo aggiunge. « Est etiam Galli cantus Juanis in noctibus;
nec
solum suavis, sed etiam utilis, qui quasi bonus c
ra Diabolus hominum mortes operatur. Nemo insidiosis cantibus credat,
nec
ad illa libidinosa vocis oblectamenta respiciat:
ediscere; aut soriptutaurum ullam aliam portionem ? Nullus omino est:
nec
tamen solum istus est malum; sed quoniam ad spiri
ore. « A duobus Demonibus ad Infernum delata est, et sic combusta, ut
nec
capillus in corpore ipsius maneret », scrive uno
tatio simul concurrit, et occurrit potentia sensitiva, non discernit,
nec
unam separat ab alia, eo quod potentia est materi
facta hac fabula est, Nequein hac subagitationes sunt, vilane amatio;
Nec
pueri suppositio, nec argenti circumductio: Neque
Nequein hac subagitationes sunt, vilane amatio; Nec pueri suppositio,
nec
argenti circumductio: Neque ubi amans adulescens
ia. Seu obiectu aut mediam, ut propositum cum talibus circunstantiis,
nec
per se malum, nec prohibitum sit: tum etiam quia
t mediam, ut propositum cum talibus circunstantiis, nec per se malum,
nec
prohibitum sit: tum etiam quia sub illa specie bo
« Prima circumstantia est finisin 2. sent. dist. 40. §. de secundo.;
nec
ista sufficit sine aliis, puta quod debito modo f
s, scrive il Santo Ep.2. l. 1. , quod tibi, et dolori fit, et pudori.
Nec
de est probi blandientis autoritas, ut auditu mel
suis penetralibus legant, et verba potius, quam sententias sententur:
nec
tamen places, populum hiv intentum esse. »De Inst
icit, posset discernere; an sint mortalia, vel venialia; sape enim id
nec
doctissimi possunt. Satis ergo est, si sciat in i
s tenetur admonere penitentem, quicumque ille sit, desua obligatione:
nec
satisfacit suo muneri absoluendo a peccatis. Que
admoneant, et Principes, ac Regios Senatores, Pretoresque Civitatum;
nec
tantum admoneant, sed etiam per Iesum Christum ob
cto ad Brutum. Illud admonemus tamen ridiculo sic usurum Oratorem, ut
nec
nimis frequenti, ne scurrile sit: nec subosceno,
idiculo sic usurum Oratorem, ut nec nimis frequenti, ne scurrile sit:
nec
subosceno, ne mimicum; nec petulanti, ne improbum
, ut nec nimis frequenti, ne scurrile sit: nec subosceno, ne mimicum;
nec
petulanti, ne improbum. Qua sanè precipitio ipsi
ale de Joannes Moschus, « Caput XXXII. Conversio et vita Babylæ mimi,
nec
non Cometæ et Nicosæ concubinarum eius. » c. [ND
ale de Joannes Moschus, « Caput XXXII. Conversio et vita Babylæ mimi,
nec
non Cometæ et Nicosæ concubinarum eius. » Notamme
aratis , Sinod de Nantes en 1706. Capillos non gerant calamistratos,
nec
unguentis redoleant , Sinod. de Ravenne en 1707.
tis vaga vestibus atque capillis naribus agnoscis quà gradiare velis,
nec
multis splendore tuo male sollicitatis, peccantis
insensé, qui ne connoît pas la vertu : Insipiens & ineptus quem
nec
odor virtutis attigit . C’est un attrait de volup
: « Fidicinam nulli liceat emere vel docere, vel conviviis adhibere,
nec
eruditas hujus artis fœminas habere mancipia. » T
ortius militat in impudicis quæ solent esse blandiores et rapaciores,
nec
debent esse melioris conditionis quam uxor legiti
: « Nemini liceat ancillam vel libertam invitam in scenam pertrahere,
nec
converti volentem prohibere. » Se fût-elle engagé
nser au mal ? « Quid inter hæc Christianus facit, cui vitia non licet
nec
cogitare ? » En voyant avec plaisir le tableau du
hantent avec toutes les grâces dont ils sont capables (à l’Opéra) : «
Nec
fas est nobis audire Deorum hominumque adulteria,
œurs de personne, et ne le pourraient pas, quand ils le voudraient, «
nec
si velint id possint », parce que la comédie par
our être traitable, ne connaît point d'accommodement avec le vice : «
Nec
nominetur in vobis turpiloquium. » Qui voudrait d
toujours le vice qui en fait le fonds, c'est du vice qu'on parle : «
Nec
nominetur in vobis. » L'obscénité règne partout
nnités, coupé par quatre mots de la manière suivante : alle — cœleste
nec
non et perenne — luia ; mais ici le mot alleluia
In hoc misit exilium, Ut facturam redimeret, Et paradiso redderet.
Nec
, nec, nec minuit quod erat, Assumens quod non e
c misit exilium, Ut facturam redimeret, Et paradiso redderet. Nec,
nec
, nec minuit quod erat, Assumens quod non erat :
it exilium, Ut facturam redimeret, Et paradiso redderet. Nec, nec,
nec
minuit quod erat, Assumens quod non erat : Sed
œgnatum, Beata quæ credidit, Concepit et edidit Summi patris filium :
Nec
pudor amissus est, Nec dolor admissus est, Per ho
idit, Concepit et edidit Summi patris filium : Nec pudor amissus est,
Nec
dolor admissus est, Per hoc puerperium. » Heure
Pontifes : « Ille non vano tenuit tremendam Spiritu sedem, proprio
nec
ausu, Sed sacrum jussus Domino vocante Sumpsit h
tur ad solatium hominibus exhibendum, non est secundum se illicitum :
nec
sunt in statu peccati, dummodo moderate ludo utan
l'un et l'autre : « Ne perditis addictus obruat vino mentis vigorem,
nec
in scena sedeat plausor. Histrionibus » (Sat. L.
uti non oportere, neque in theatrum induci, neque eglistras peragere,
nec
tempere quo disciplinam ingrediantur, nec ad fine
, neque eglistras peragere, nec tempere quo disciplinam ingrediantur,
nec
ad finem ejus, aut in ejus dimidio ; si quis aute
si latinas et rarissimas esse oportet argumentum sit latinum et pium,
nec
quidquam actibus interponatur quod non sit latinu
m, nec quidquam actibus interponatur quod non sit latinum et decorum,
nec
persona mulieris vel habitus interponatur » (Reg.
dum. Non jocari debet quaecumque anima cum fide, oculo et bona fama :
nec
laedatur ullo fides, oculus aut fama ludo. Gratia
stices & des scandales : quœ sunt contra fidem, vel bonos mores,
nec
tacet, nec facit, nec approbat Ecclesia. C’est un
; des scandales : quœ sunt contra fidem, vel bonos mores, nec tacet,
nec
facit, nec approbat Ecclesia. C’est un principe,
ales : quœ sunt contra fidem, vel bonos mores, nec tacet, nec facit,
nec
approbat Ecclesia. C’est un principe, dont tout T
une censemus, Comœdias… mognum divinœ offensœ periculum prœ se ferre,
nec
modicum vitio incitamentum prœbere, & valde p
cruel divertissement, & la rendre incurable. Non maledices surdo
nec
pones coram cæco offendiculum. Conviendroit-il d
rorem hunc satis frænari. prudenter quidam, « O here, inquit, quæ res
nec
modum habet neque consilium, ratione, modoque tra
ble. Tertull. Non invenimus exerte definitum, non ibis in Circum,
nec
in theatrum, sed invenimus fœlix qui non abiit in
æ, nostræ nuptiæ nondum sunt, non possumus discumbere cum illis, quia
nec
illi nobiscum. Lugeamus dum gaudẽt, ut cum lugere
en. Tertull. Non invenimus exerte definitum, non ibis in Circum,
nec
in theatrum, sed invenimus fœlix qui non abiit in
æ, nostræ nuptiæ nondum sunt, non possumus discumbere cum illis, quia
nec
illi nobiscum. Lugeamus dum gaudẽt, ut cum lugere
mitation quœ mimica non oratoria. Nolo venustatem conspicuam in gestu
nec
videamur histriones, dit Cicéron. (De orator. l.
em. l. III, n. 34.) Quintilien tient le même langage (l. I, c. 11) :
Nec
gestus nec motus a comœdiis petendus ; plurimum a
n. 34.) Quintilien tient le même langage (l. I, c. 11) : Nec gestus
nec
motus a comœdiis petendus ; plurimum absit orator
rand Pontife malgré lui : Velut ægri somnia vanæ fingentur species ut
nec
pes nec caput uni reddatur formæ. La religion &am
tife malgré lui : Velut ægri somnia vanæ fingentur species ut nec pes
nec
caput uni reddatur formæ. La religion & la ve
ernels. SENTENCES DE L’ECRITURE. Cum saltatrice ne assiduus sis,
nec
audias illam, ne fortè pereas in efficacia illius
de sa providence : Non potest unum Capillum album facere vel nigrum,
nec
adjicere ad staturam suam lubitum unum. En vous
hristianorum vel Christianorum non tautum, nullus fucus mendax, verum
nec
auri quidam vestisque pompa sed boni mores sunt.
haussure soit toujours bien tendue, ni trop étroite, ni trop large :
Nec
vagus intaxa pes tibi pelle natet ; vos jambes n
vos jambes ne doivent pas être moins artistement enveloppées : Arida
nec
vinclis crura resolve tuis ; Que tout soit d’une
pour amuser des enfans : Velut agni somnia vanæ fingentur species, ut
nec
pes nec caput uni reddatur formœ. Un homme transf
ser des enfans : Velut agni somnia vanæ fingentur species, ut nec pes
nec
caput uni reddatur formœ. Un homme transformé en
tura, puerilis occupatio, spectator vanus, lusor insanus, ludorum qui
nec
honeste geruntur, nec honeste spectantur, adeo ut
io, spectator vanus, lusor insanus, ludorum qui nec honeste geruntur,
nec
honeste spectantur, adeo ut ignoremus an sit acto
plus considérable qu’il faille donner aux Drames modernes ; c’est le
nec
plus ultra du nouveau Spectacle. Quoi, s’écriront
ores. De Arts Poetica.. 9. Poèt. Chap. 13. 11. Nulla placere diu,
nec
vivere carmina possunt. 12. Quæ scribuntur aquæ
tia, seu honesta, proindè habe stillicidia mellis de poculo venenato,
nec
tanti gulam facias voluptatis quanti periculum. A
onviennent point à votre vocation : Fornicatio & omnis immunditia
nec
nominetur in vobis ; aut turpitudo, aut stultiloq
ce qui lui sont étrangers. Non enim suos sed alienos referunt casus,
nec
magis, ad nos pertinent omnia quam ad histriones
s’appliquer au mérite emprunté. Fert omnia duplicia unum contra unum
nec
patitur quidquam de esse. Le fameux & bon l
tium hominibus exhibendum, non est secundum se infame aut illicitum ;
nec
sunt in statu peccati dummodo moderate ludo utant
cavit, Majuma fœdum atque indecorum Spectaculum derogamus. ibid. 1.
Nec
ad Spectacula vos deducat Pedagogus ; magnâ confu
du théatre, & dont Horace fait une regle inviolable, neve minor,
nec
fit quinto productior actu , une distribution pué
ne peut revoquer en doute le goût exquis, le désendoit expressement.
Nec
pueros coram populò Medea trucidet : aut humano
Il n’y a pas de bonté à attribuer à ce qui n’est que moins mauvais :
Nec
bonitas est, pessimo esse meliorem 36. Optimus ma
tus, simul inconditis, inter se jocularia fundentes, versibus cæpere,
nec
absoni à voce motus erant. Tit. Liv. liv. 7. 10.
iæ minus…. Ibid. 14. Eò institutum manet ut Atellanarum Actores,
nec
tribu moveantur, & stipendia, tanquam experte
non, & voicy l’admirable raison qu’il en donne, quod ego puto ;
nec
majestati divina, nec Evangelicæ disciplinæ congr
mirable raison qu’il en donne, quod ego puto ; nec majestati divina,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere, ut pudor & h
obstrepere religioni, tanta solatia extrinsecus oculorum, vel aurium,
nec
Deum offendi oblectatione hominisTertull. 1. de s
contraire à la sagesse de l’Evangile ; comme parle un ancien Docteur,
nec
majestati divinæ, nec Evangelicæ disciplinæ congr
de l’Evangile ; comme parle un ancien Docteur, nec majestati divinæ,
nec
Evangelicæ disciplinæ congruere. Cypr. contr. His
u’un rêve, le théatre des petites-maisons. Vana fingentur species ut
nec
pes nec caput uni reddatur forma. Edit du bon-
e, le théatre des petites-maisons. Vana fingentur species ut nec pes
nec
caput uni reddatur forma. Edit du bon-sens. Po
uer aux pauvres tout ce qu’on eût pu dépenser pour eux : Histrionibus
nec
cibum nec pecuniam dedit, quæ in eis impendenda e
uvres tout ce qu’on eût pu dépenser pour eux : Histrionibus nec cibum
nec
pecuniam dedit, quæ in eis impendenda erant paupe
tum contendere Lynceus Non tamen idcirco desperes lippus inungi :
Nec
quia desperes invicti membra Glyconis Nodosâ no
résence de son petit-fils. « Pantomimos ( Quadratus) non in theatro,
nec
domi spectabat », et elle avait tant de respect p
» (De Art. amand.) « Tu neque Pompeia spatieris castus in umbra,
Nec
cùm lascivum sternit arena solum, Colla cave infl
scio . Maxime fausse & absurde. 8.° Nostra vagatur in tenebris,
nec
cœca potest mens cernere verum. Notre esprit est
ne lui permet pas de voir la vérité. 9.° Res omnes sunt difficiles ;
nec
potest eas homo explicare sermone. Tout est diff
neque quicquam actibus interponatur quod non Latinum sit ac decorum,
nec
persona ulla muliebris, vel habitus introducatur.
e les Histoires nous apprennent qu’il en a abandonné tant d’autres. «
Nec
esse est ut caducis lapsibus elidantur, qui viam
peut y avoir de bonheur pour l’homme : … fida Pietas est comes ;
Nec
illa vivum deserit, nec mortuum. Senec. Néan
pour l’homme : … fida Pietas est comes ; Nec illa vivum deserit,
nec
mortuum. Senec. Néanmoins, dans le grand nom
ntem inspiravit. Vivit, vivit Mater in filia, utrâque simul fruimur ;
nec
magis Viennæ ad Allemanorum quàm Luteciæ ad Gallo
tate virium ea sentio, qua meæ infirmitatis sensus sentire me cogit ;
nec
citra magnam temeritatis notam sperare licebat, i
nvectam corruptelam uno meæ auctoritatis pondere eliminandam … …. Sed
nec
morabor recantatam illam, hodieque à muleis, præs
cumstantiarum complexu magnum divinæ offensæ periculum, præ se ferre,
nec
modicum vitio incitamentum præbere, & valdè p
rat, & tamen quæ sunt contra fidem, vel bonam vitam non approbat,
nec
tacet, nec facit. S. Aug. tom. II, ep. 55 ad Janu
tamen quæ sunt contra fidem, vel bonam vitam non approbat, nec tacet,
nec
facit. S. Aug. tom. II, ep. 55 ad Januar. 120.
ne lui servissent jamais pour se tromper, ni pour tromper les autres,
nec
fallar in eis, nec fallam ex eis. Et pour lors el
amais pour se tromper, ni pour tromper les autres, nec fallar in eis,
nec
fallam ex eis. Et pour lors elles nous deviennent
l. lib. I, n°. 25, 26. Errant ergo Philosophi, velut in mari magno ;
nec
quò ferantur intelligunt, quia nec viam nec ducem
Philosophi, velut in mari magno ; nec quò ferantur intelligunt, quia
nec
viam nec ducem sequuntur. Lactant. Divin. Instit.
hi, velut in mari magno ; nec quò ferantur intelligunt, quia nec viam
nec
ducem sequuntur. Lactant. Divin. Instit. lib. VI,
un chef d’œuvre de peinture : Omnis immunditia ne nominetur in vobis (
nec
pingatur ;) on péche mortellement en regardant da
dre qu’on portât la fureur jusqu’à se vendre soi-même à l’infamie : «
Nec
sibi parcunt, sed extinguendas publice animas ven
biens, de rire des soufflets que se laissent donner les Mamerques : «
Nec
tamen ipsi ignoscas populo, populi frons durior h
Piéces, ne voulut point qu’elles fussent profanées par les Comédiens.
Nec
ab Histrionibus pollui passa est. Tit. Liv. L’Ate
té s’accordent mal ensemble, comme dit Ovide, Non bene conveniunt,
nec
in unâ sede morantur Majestas & Amor. Si
, inflammat ? cum hæc ita evenisse non auribus creditur, sed oculis ;
nec
ut præterita exempla, sed ut pericula præsentia f
revint assidûment, et y en emmena d’autres : « Accidit miserabilius,
nec
jam erat ille qui venerat, abstulit inde secum in
amp; la plus aimable est votre miséricorde : nulla de virtutibus tuis
nec
admirabilior nec gratior misericordia est. Et qu’
ble est votre miséricorde : nulla de virtutibus tuis nec admirabilior
nec
gratior misericordia est. Et qu’est-ce que la mis
u’elle flatte l’oreille, amollit le cœur, dissipe l’esprit de piété :
Nec
permittendum misceri cantiones, balatas verba van
ubalternes. Jamais Drame régulier n’a fait agir vingt-trois Acteurs :
Nec
quarta loqui persona laboret. Il n’y a ni intrigu
ces paroles de l’Ecclésiastique, Cum muliere aliena ne sedeas omninò,
nec
cum ea super cubitum ? accoudé sur le balustre de
-il Chrétien ? & l’on décidoit qu’il n’étoit ni l’un ni l’autre :
Nec
Poeta, nec Christianus. Solution burlesque, où la
n ? & l’on décidoit qu’il n’étoit ni l’un ni l’autre : Nec Poeta,
nec
Christianus. Solution burlesque, où la charité, c
ectari slagitiosum : lascivientis animi oblectatio delinit in crimen,
nec
ullum nomen fuit infamius quam Histrionum. » Lam
t pis pour nous : « Qui vos offendimus reprobantes quæ placent vobis,
nec
vos nostra delectent. » Il est inutile d'aller ch
ique faisait dire à un bon valet, « O here, quae res non modum habet,
nec
consilium, ratione modoque tractari non vultee. »
46. Plutarque en la vie de César.br 47. Ubi lex non distinguit,
nec
nos distinguere debemus. Glossa ad lib. 8 D. De p
arum matronarum post baptismum clericum non ordinandum censuimus; […]
nec
illum qui usuras accepisse convincitur, aut in sc
erve l’ame des ténèbres : Eleæmosina à peccato & à morte liberat,
nec
patitur animam ire in tenebras (encore la foibles
▲