Irundo uero aduolans rhetia cum textrice per æra portabat.

Et cum primum eam fluminis partem tentasset, quæ quietior placidiorque uidebatur, reperit eam altiorem quam animo erat opinatus.

Quod cum pastor animaduertisset, illum in altissima arbore suspendit.

Abstemius 147 De vrso qvi vxori ocvlvm ervit VRsus dum forte cum uxore rixaretur, oculum illi eruit.

Nam stultum nimis est, cum tu prauissima temptes, alterius censor ut uitiosa notes.

Avianus 13 [DE TAVRO ET HIRCO] Immensum taurus fugeret cum forte leonem tutaque desertis quaereret antra uiis, speluncam reperit, quam tunc hirsutus habebat Cinyphii ductor qui gregis esse solet.

Marie de France, n° 34 Le roi des singes Un empereres nurri ja un singe que forment ama, e li singes bien atendeit quanque as humes fere veeit, cum l’empereür vit servir, e ses festes li vit tenir, cum tuz le tiendrent a seignur.

Tant cum ele se traist ensus, e il la siwi e plus e plus*, tant que li piez li eschapa : en l’ewe cheit, si enfundra. […] Issi avient : plusurs estrivent vers lur seignurs, tant cum il vivent ne saver ne veulent ne sentir quels maus lur [en] peot avenir ; lur riote tienent avant.

Abstemius 93 De leone porcvm sibi socivm eligente LEo quom socios asciscere sibi uellet, multaque animalia sese illi adiungere optarent, idque precibus et uotis exposcerent cæteris spretisf cum porco solum societatem uoluit inire, rogatus autem causam respondit. « Quia hoc animal adeo fidum est, ut amicos et socios suos in nullo quantumuis magno discrimine unquam relinquat. » Hæc fabula docet eorum amicitiam appetendam, qui aduersitatis tempore a præstando auxilio non referunt pedem.

Victus autem a conspectu gallinarum profugiens cum cornicibus et pauonibus sese cotidie pugnando exercebat, inferendi uitandique ictus artem ediscebat, qui ubi se satis instructum uidit, rediens aduersarium ad pugnam prouocatum nullo negocio superauit.

Abstemius 183 De milvo et accipitre apvd aqvilam de præstantia contendentibvs MIluus cum Accipitre apud Aquilam de præstantia certabat, dicens ob corporis magnitudinem sese illi præferendum.

Avianus 26 [DE CAPELLA ET LEONE] Viderat excelsa pascentem rupe capellam, comminus esuriens cum leo ferret iter.

Quod cum mus prompte fecisset leonem rogauit ut filiam eius sibi traderet in uxorem.

» Fabula indicat cum potentioribus se non esse decertandum.

Inter lamentandum autem cernit urnulam æneam, quæ multos iam annos in pariete obstrusa latuerat, inter rudera et saxa iacentem, quam cum substulisset [sic], apertamque aureis plenam inuenisset, eiulatu et clamore compressis, uehementi gaudio affectus est.

Avianus 4 [FABVLA PHOEBI BOREAEQVE] Immitis Boreas placidusque ad sidera Phoebus iurgia cum magno conseruere Ioue, quis prior inceptum peragat : mediumque per orbem carpebat solitum forte uiator iter.

Tunc breuis informem traheret cum simia natum, ipsum etiam in risum compulit ire Iouem.

Sed postquam curuas dominum comprendere falces frugibus et ueram sensit adesse manum : Nunc, ait, o miseri, dilecta relinquite rura, cum spem de propriis uiribus ille petit.

Nunc, ait, ambiguum facies de mercibus omen, cum spes in pretium munera dispar agit, et me defunctis seu malis tradere diuis, siue decus busti, seu uelis esse deum.

Tum sic informis squalentes puluere crines discutiens, imo pectore uictus ait : Nimirum exemplum naturae derat iniquae, qua fieri posset cum ratione nocens.

Desi as bestes la hüerent, a lur crïere se clamerent, de la chalve suriz se pleignent, mut la hunisent e blasteignent, e mustrent li sa felunie e cum ele ad sa fei mentie. […] Autresi est del traïtur que meseire vers sun seignur a ki il deit honur porter e leauté e fei garder ; si sis sires ad de li mestier, as autres se veut dunc ajuster, a sun busuin li veut faillir e od autres se veut tenir ; si sis sires vient el desus, ne peot lesser sun mauveis us ; dunc vodreit* a lui returner : de tutes pars veut meserrer, si honur en pert e sun aveir e repruver en unt si heir, a tuz jurs en est si hunis cum fu dunc la chalve suriz que ne deit mes par jur voler, në il ne deit en curt parler.

» A un mur sunt amdui venu ; ileoc ad li leüns veü defors la porte une peinture cum un vilein par aventure od sa hache oscist un leün ; si apela sun cumpainun : « Ki fist ceste semblance ici, humme u lïuns ? […] Li liuns li ad dunc demandé si lui semblot cum einz ot fet.

Illa timens ne quid leuibus grauiora nocerent, et quia nulla breui est cum meliore fides, Quamuis securam uerbis me feceris, inquit, non timor ex animo decutiendus erit.

Hi cum perpetuum cuperent in iurgia finem, edita continuo forte sepulcra uident.

Tum quoque sublimis, cum iam moreretur, in auras ingemuit uotis haec licuisse suis.

Marie de France, n° 41 Le riche et les serfs Un riches hum chevacha ja par mi un champ, si esgarda u dui serf ensemble parloënt ; si estreitement cunseiloënt cum s’il fussent entre grant gent.