Cette préoccupation, il l’avait déjà laissé apparaître dans l’épilogue de son livre II, quand il avait écrit : Si livor obtrectare curam voluerit, Non tamen eripiet laudis conscientiam, et plus loin : Sin autem ab illis doctus occurrit labor, Sinistra quos in lucem natura extulit, Nec quidquam possunt nisi meliores carpere, Fatale exitium corde durato feram. […] Nominantur autem ab inventoribus fabularum aliæ Ӕsopiæ, aliæ Cypriæ, aliæ Libycæ, aliæ Sybariticæ, omnes autem communiter Ӕsopiæ, quoniam in conventibus frequenter solebat Ӕsopus fabulis uti : et pertinent ad vitæ utilitatem. […] Has notas mss. eo fidentius Rigaltio adscribo, quod penes me duo sint exemplaria libelli ab eodem dati sub titulo : Exhortations chrétiennes etc., 1620, in quibus Exemplaribus aspersas lego notas mss. eodem plane caractere cum præsentibus ad Phædrum simillimas. » Cette note est signée d’un B avec paraphe. […] Il commence ainsi : « “Primo namque de his ad ortum sermo prorumpit quæ leviore discretu ab umano (sic) genere distant, daturus operam de singulis quæ terra fovet mortalium nutrix aut quondam fovisse fertur. […] Quæ ab ipsis per plurimos terre (sic) angulos eradicata funditus et subversa legimus, etc…” « L’écrivain avait peut-être commencé à copier ce traité De Monstris avant d’avoir achevé Phèdre ; et il avait laissé, pour achever celui-ci, la quantité de parchemin qu’il supposait nécessaire.