Abstemius 137 De viro lapidato qvi resvrrexit VIr
quidam
lapidibus occisus a populo, resurrexit qui interr
sibi in ea lapidatione molestius fuisset, « Nihil inquit lapide quem
quidam
iecit, quem mihi amicum esse credebam, quamuis no
Abstemius 90 De adolescente ex coitv infirmo et lvpo ADolescens
quidam
uxorem duxerat, et ipsam quoque adolescentulam fo
ur. Non ingredi, non stare, non aliquod opus facere poterat. Vt senex
quidam
apricatione gaudebat. Dum ergo in aprico stans lo
De cane plvviam timente, qvia ferventi aqva fverat excoctvs CAnis
quidam
quoties pluebat domo egredi non audebat. Interrog
Abstemius 116 De fele qvæ mvrem et casevm comedit VIr
quidam
magnum ac pulcherrimum in capsa caseum habebat, q
Abstemius 184 De insano sapientiam vendente INsanus
quidam
urbes peragrans alta uoce clamabat sapientiam se
triticvm absqve aristis nasceretvr IMpetrauerat a Cerere Rusticus
quidam
, ut triticum absque aristis nasceretur, ne metent
Abstemius 24 De ivvene senis cvrvitatem irridente IVuenis
quidam
conspicatus senem in arcus tensi similitudinem cu
Abstemius 25 De sene pvellam in vxorem accipiente VIr
quidam
imprudens exacto septuagesimo uitæ anno puellam d
repetundarum damnatus fuerat. Quumque ægre ablata restitueret dicebat
quidam
e prouincialibus « Hic noster prætor mulieres imi
Abstemius 162 De cane qvi occidit filivm domini VIr
quidam
diues uenandi studio mirifice deditus complures c
Abstemius 150 De delectore militvm DElector
quidam
missus a duce suo ad milites deligendos, qui rebu
Abstemius 75 De agricola et pœta AGricola
quidam
ad pœtam accedens, cuius agros colebat, quum eum
ius 74 De sene ob impotentia[m] libidinem carnis relinqvente VIr
quidam
sanctitate præditus singulari senem quendam admon
Abstemius 97 De mvliere ignem secvm in mariti domvm ferente VIr
quidam
prudens uxorem ducebat. Interrogatus autem ab ami
Abstemius 154 De asino qvi obiens vinvm effvdit VIr
quidam
pauper cui præter uini dolium et asinum nihil era
ibum ne uictus gratia totiens ascendere et descendere cogerentur. Sed
quidam
ex eis, qui ætate et usu rerum, ac prudentia cæte
Abstemius 77 De patre filivm ad virtvtes frvstra hortante PAter
quidam
filium uitiis deditum multis hortabatur uerbis ut
Abstemius 123 De viro qvi experiri volvit mentem vxoris VIr
quidam
callidus experiri cupiens animum uxoris, quæ sæpe
Abstemius 189 De viro sepem destrvente vt invtilem VIr
quidam
sepi, qua eius uinea conclusa erat, ut sterili co
Abstemius 10 De caponibvs pingvibvs et macro VIr
quidam
complures capones in eodem ornithoboscioco [sic]
Abstemius 19 De navtis sanctorvm avxilivm implorantibvs NAuta
quidam
in mari subita et atra tempestate depræhensus, cæ
Abstemius 50 De heremita et milite HEremita
quidam
uir sanctissimæ uitæ militem hortabatur, ut relic
Abstemius 57 De amne svvm fontem conviciis lacessente AMnis
quidam
suum conuiciis fontem lacessebat, ut inertem, quo
Abstemius 63 De viro clysteria recvsante VIr
quidam
natione germanus diues admodum ægrotabat ad quem
Abstemius 100 De avaro saccvlvm nvmorvm alloquente VIr
quidam
auarus, qui ingentem aureorum aceruum male partum
emius 120 De viro qvi vicino conviciante vesicam concvtiebat VIr
quidam
prudens mitis ac tranquilli ingenii habebat uicin
De ivvene dvctvro vxorem rogante amicos vt pro se orarent IVuenis
quidam
desponsurus uxorem quom i[n]terrogaretur, an eam
Abstemius 168 De clavdo primvm accvbitvm occvpante CLaudus
quidam
ad nuptias inuitatus in primo discubuit loco. Sed
Abstemius 61 De adolescente in fvnere matris canente VIr
quidam
defunctam uxorem quæ ad sepulchrum efferebatur la
episcopo qvi sacerdoti ignoverat nvmos armatos afferenti EPiscopus
quidam
pecuniæ quam salutis animæ cupidior, sacerdotem q
ro, qvi ad cardinalem nvper creatvm gratvlandi gratia accessit VIr
quidam
facetus admodum et urbanus audiens amicum suum ad
Abstemius 79 De ariete cvm tavro pvgnante ARies
quidam
inter lanigeros greges erat, tanta cornuum et cap
ius 110 De pavpere flente rvinam domvs vbi thesavrvm invenit VIr
quidam
pauper nihil habebat præter domum ruinam minantem
s de marmore Bacchum expositum pretio fecerat esse deum. Nobilis hunc
quidam
funesta in sede sepulcri mercari cupiens composit
m suam obiisse. Tubicines autem spe frustrati et mœsti abeunt. Amicus
quidam
legati audiens luctum ad eum uisendum consolandum
Abstemius 36 De cane et hero Cane[m]
quidam
habens, quo magis ab illo diligeretur, semper eum
Abstemius 85 De viro amicos experiri volente VIr
quidam
diues admodum et liberalis magnam habebat amicoru
Abstemius 28 De rvstico et mvre RVsticus
quidam
erat admodum pauper, sed adeo facetus ut ne calam
78 De cane oves domini svi occidente, a qvo svspensvs est PAstor
quidam
Cani oues suas dederat custodiendas, optimis illu
s animos disiunxit acerbis, inuasit, miserum diripuitque gregem. Tunc
quidam
ex illis : Vitam seruare quietam qui cupiet, nost
Abstemius 46 De sacerdote et piris SAcerdos
quidam
gulosus extra patriam ad nuptias proficiscens ad
Abstemius 122 De mvliere ob tvrdos verberata VIr
quidam
iracundus emens merulas dederat uxori coquendas d
stemius 169 De viro qvi thesavrvm compatre conscio abdiderat VIr
quidam
admodum diues thesaurum in silua infoderat, nemin
us 174 De sene a filio eiectvs a domo qvi dvo lintea petivit VIr
quidam
decrepitæ senectutis domo eiectus a filio in xeno
Abstemius 51 De viro et vxore bigamis VIr
quidam
defuncta uxore, quam ualde dilexerat, duxit alter
Abstemius 99 De sene mortem differre volente SEnex
quidam
mortem, quæ eum e uita ereptura aduenerat, rogaba
Abstemius 133 De grammatico docente asinvm GRammaticus
quidam
gloriabatur adeo in arte sua se excellentem esse
luberrimam laudauerunt, itaque faciendum esse dixerunt. Surgens autem
quidam
senior imperato silentio. « Ego quoque inquit ist
mente inclvdi in oppido obsidendo ob avxilia a longe ventvra MIles
quidam
prudens inuitatus a commilitonibus suis ut cuidam
89 De rvstico per vocem hædi ad ivrisconsvltvm admisso RVsticus
quidam
graui lite implicitus ad quendam iurisconsultum a
04 De sacerdote qvi qvinqve vestales prægnantes fecerat SAcerdos
quidam
spectatæ admodum uitæ ab episcopo uenerabili uiro
Abstemius 180 De avaro nimis agros cvstodiente VIr
quidam
extremæ auariciæ emit prædia admodum feracia, et
elicitatis svæ cavsam infelicitatis vero fortvnam esse dicebat VIr
quidam
auariciæ deditus quum audiret, nihil mercatura es
Abstemius 44 De scvrra et episcopo SCurra
quidam
Kalendis Ianuari ad episcopum quendam diuitem qui
temius 55 De agricola militiam et mercatvram affectante AGricola
quidam
ægre ferebat se assidue terram uoluere nec perpet
91 De sene ivvenem poma sibi svrripientem saxis deiiciente SEnex
quidam
iuuenem sibi poma surripientem blandis orabat uer
ente vxorem, qvi tamen ostendit statim aliam svperdvcere velle VIr
quidam
pauper defunctæ uxoris mortem multis lachrymis et
Abstemius 118 De viro de morte patris piscicvlos sciscitante VIr
quidam
doctus ad conuiuium cuiusdam principis accitus et
Abstemius 145 De viro divite et viro litterato VIr
quidam
diues sed illitteratus, uirum doctum, sed inopem
IIS ET VRSA] Montibus ignotis curuisque in uallibus artum cum socio
quidam
suscipiebat iter, securus, quodcumque malum Fortu
Abstemius 129 De viro qvi vxori se ovvm peperisse dixerat VIr
quidam
experiri uolens, an uxor commissa tegeret. « Vxor
res sunt, se abstinere uolunt, sæpe in graues morbos incidere solent.
Quidam
igitur heremita ab ipsa præsentia ita titillation
01 De divite petente a fortvna ne plvres sibi daret divitias VIr
quidam
admodum diuitiarum et opum suarum pertesus mendic
eurs la firent condamner à mort. En la voyant emmener du tribunal, un
quidam
lui dit : « Hé ! la femme, toi qui te faisais for
n chien courait de tous côtés, cherchant quelqu’un pour le guérir. Un
quidam
lui dit qu’il n’avait qu’à essuyer le sang de sa
devin, installé sur la place publique, y faisait recette. Soudain un
quidam
vint à lui et lui annonça que les portes de sa ma
vant la place vide, il se mit à gémir et à s’arracher les cheveux. Un
quidam
l’ayant vu se lamenter ainsi, et s’étant informé
ue haud facile admittit, ni fuerint aliqua urbanitate conditæ. Testis
quidam
orator Atheniensis, qui ad Athenienses uerba faci
reddidi jampridem quicquid debui, Auctoritatis esse scito gratia ; Ut
quidam
artifices nostro faciunt seculo, Qui pretium oper
œpit ad proprium genus ; A quo repulsus tristem sustinuit notam. Tum
quidam
ex illis quos prius despexerat : « Contentus nost
oprium genus ; a quo repulsus luctificam iterum sustinuit notam. Tunc
quidam
ex his, quem pridem despexerat : « Contentus nost
. Helias cum fratre suo. et multi alii. Sed pace inter eos reformata,
quidam
ex ipsis O. scilicet S. Cotet, P. de Malamort, Gu
ons sur la grammaire. Ce fragment commence ainsi : Theodorus monacus
quidam
a Tharso Cililiæ atque Adrianus abbas, scole Grec
qui tota die arat, quot vestigia facit in ultima riga ? L. Nullum. —
Quidam
vidit sibi obviantes, et dixit : O fuissetis quan
fuissetis quanti estis et medietas medietatis, tunc essetis centum. —
Quidam
debebat transvadare lupum et capram et fasciculum
nt qui singulas sorores habebant et fluvium transire volebant, etc. —
Quidam
moriens reliquit, etc. — Quidam vidit pascentes o
et fluvium transire volebant, etc. — Quidam moriens reliquit, etc. —
Quidam
vidit pascentes oves, et ait, etc. — Quidam habui
moriens reliquit, etc. — Quidam vidit pascentes oves, et ait, etc. —
Quidam
habuit porcos CCC, et iussit ut tot porci numero
œpit ad proprium genus ; A quo repulsus tristem sustinuit notam. Tum
quidam
ex illis quos prius despexerat : « Contentus nost
empserim. Tunc tristem sustenuit notam sumpsitque iniquam famam. Tunc
quidam
unus ex illis ait quos prius injuriis dispexerat
reddidi jampridem quidquid debui, Auctoritatis esse scito gratia, Ut
quidam
artifices nostro faciunt seculo, Qui pretium oper
Harum (c’est des Fables d’Ésope qu’il s’agit) nonnullas quum Romulus
quidam
ad eruditionem filii Tyburtini versum in latinum
ranstulerit : novissime eas omnes una cum ipsius Æsopi vita Rainutius
quidam
, eruditus vir, ad Antonium tituli S. Chrysogoni p
par ces mots : « Romulus Tiberino filio de Civitate Attica. S. Æsopus
quidam
homo græcus et ingeniosus fabulis suis docet homi
ce commence ainsi : Romulus Tyberino filio. De civitate attica Esopus
quidam
homo græcus, etc. La copie que Gude avait sans do
, porte également : Romulus Tyberino filio. De civitate Attica Æsopus
quidam
homo græcus, etc. En outre l’extrait des fables d
ns son Miroir historial312 commence ainsi : De civitate Attica Æsopus
quidam
homo græcus, etc. De même les manuscrits qui renf
il commence ainsi : Romæ Imperator Tiberino filio suo salutem. Æsopus
quidam
græcus sapiens, etc. Quant au manuscrit de Leyde
omulus urbis Romæ Imperator Tiberino filio suo salutem mittit. Æsopus
quidam
græce sapiens, etc. Enfin le manuscrit de Munich,
tte façon : Romulus Thiberino filio de Civitate atlica. Esopus (sic)
quidam
homo grecus, etc. En outre il y a un Romulus qui
ette copie porte : Romulus Tyberino filio de Civitate salutem. Æsopus
quidam
homo græcus, etc.315. Il est vrai que cette colle
e par ces mots : Romulus filio suo Tyberio de civitate Attica. Esopus
quidam
homo grecus, etc. Dans le manuscrit du xiiie siè
ée. On y lit : Romulus Tyberino filio de civitate Attica. Isopus homo
quidam
grecus, etc. Enfin, à Oxford, dans le manuscrit 4
tte façon : Romulus Tyberino filio de civitate Attica salutem. Esopus
quidam
homo grecus, etc., et cette leçon a été accueilli
aquelle on lit : Romulus tyberino filio de Civitate athica. S. Esopus
quidam
homo grecus, etc. En somme, si l’on s’en tient à
e : « Ex fabulis Esopi sapientis uiri moralis quas transtulit Romulus
quidam
in latinum », et qui cependant renferme bien des
cœpit ad proprium genus ; A quo repulsus tristem sustinuit notam. Tum
quidam
ex illis, quos prius despexerat : Contentus nostr
Ph. Nocturnus quum fur panem misisset Cani. R. Nocturnus
quidam
fur cum panem mitteret cani. Je pourrais ain
mulus ordinaire : Esopus de se primam dixit fabulam. In sterquilinio
quidam
gallinatus, dum quereret escam, invenit margarita
ipit prefatio. — Romulus tyberino filio de civitate athica. S. Esopus
quidam
homo grecus et ingeniosus, fabulis suis docet hom
r ces mots : [R]omulus tyberino filio. de ciuitate athica. S. Esopus
quidam
, etc. Fol. 27ª (d.iiiª). Incipit fabularum libe
copiste a omis les deux fables qui commencent par les mots Nocturnus
quidam
fur et Securis cum facta esset. À la fin de sa co
la partie ainsi conçue de leur préambule : De ciuitate Attica hesopus
quidam
homo grecus et ingeniosus famulos suos docet quid
aux fables le passage suivant : « Æsopus magister Atheniensium fuit.
Quidam
vero Imperator Romanorum rogavit magistrum Romali
sermone compositum : diu a latinis jacuit intemptatum, donec Tiberius
quidam
imperator romanorum rogavit magistrum Romulum, ut
déterminé à traduire en vers latins la prose grecque d’Ésope : « Salo
quidam
sapiens homo fuit qui iuit athenas, ibique inueni
gister Garritus, qui composuit istum librum, et non Ysopus, ut dicunt
quidam
; sed quia Ysopus erat honeste vite, idcirco istu
(sic) filius Tibernio (sic). De civitate a(n)t(e)tica salutem. Esopus
quidam
homo grecus ingeniosus natus fuit in Phrigia et c
on suivante que j’emprunte au catalogue : Apologi vel fabulae Esopi (
quidam
asserunt magistrum Galterum composuisse). Le man
ne de Faenza. J’extrais de la glose tout ce qui concerne ce point : «
Quidam
dicunt quod Esopus fuit Atheniensis grecus, et co
aput (sic) latinos ; Tiberius imperator rogavit magistrum Romulum, et
quidam
dicunt quod fuit imperator Theorosius (sic), qui
ipsum transtulit in latinum et voluit appellari nomine autoris Esopi.
Quidam
autem dicunt quod quidam fuit monacus Faventinus,
um et voluit appellari nomine autoris Esopi. Quidam autem dicunt quod
quidam
fuit monacus Faventinus, qui volens fugere inanne
inducit bestias et aues et cetera loquentes. volensque librum romulus
quidam
ad suum filium tiburtinum de greco in latinum tra
sermone compositum : diu a latinis jacuit intemptatum, donec Tiberius
quidam
imperator romanorum rogavit magistrum Romulum ut
itif : Asinus e diverso occurrit Leoni. Romulus de Nilant : Jamdudum
quidam
Asinus occurrens Leoni in quodam deserto… Romulu
i Antichi Poeti Latini. Libro quarto.) 225. « Videtur etiam Phædrus
quidam
mimographus fuisse, de quo Martialis 3, 15 (sic)
V ; t. II, col. 306. 404. « Mirum vobis dicam, quam anxie Parmenses
quidam
, non Romulum huius libri auctorem asserant, sed s
i : Antonius Panhormita, Porcelius romanus, Hemilianus Cimbrianus, et
quidam
alii ; hodic illustres sunt Carolus Arretinus, Ma
▲