t. Sed quum ne hunc quoque posset ab episcopo extorquere. « Reuerende inquit pater saltem benedictione tua me pro strena imper

tem benedictione tua me pro strena imperti. » Tunc episcopus « Flecte inquit genua, fili, ut te benedicam. » « At ego inquit s

nc episcopus « Flecte inquit genua, fili, ut te benedicam. » « At ego inquit scurra benedictionem istam tuam tam uilem nolo. S

ercitum aduentare præsenserant. Tum Vitulus « Fugiamus hinc o Sodalis inquit ne hostes nos captiuos abducant. » Cui asinus « F

odalis inquit ne hostes nos captiuos abducant. » Cui asinus « Fuge tu inquit quem hostes occidere et esse consueuerunt. Asini

re assatas alto silentio comedentem, ad quas conuersa. « Qui clamores inquit et canum latratus contra me essent, si ego facere

, quod uos facitis ? » Cui respondens quædam anus « Pessima animalium inquit , nos quæ nostra sunt, comedimus, tu uero aliena f

m accipiter eam interrogaret quid gratiæ sibi referre posset. « Aures inquit tuas mellifluis cantibus demulcebo. » « At ego in

posset. « Aures inquit tuas mellifluis cantibus demulcebo. » « At ego inquit Accipiter malo mihi uentrem demulceas. Sine tuis

matris funere cantaret, quum una secum mœstus esse, et flere deberet, inquit « Pater mi si sacerdotes ut canerent conduxisti,

xisti, cur mihi irasceris gratis concinenti ? » Cui pater. « Non tuum inquit et sacerdotum est idem officium. » Fabula indica

enudaret. Tunc pastor iratus filium eius trahebat ad mortem. « Ecquid inquit Ouis peius mihi facere potes ? » « Vt te inquit p

t ad mortem. « Ecquid inquit Ouis peius mihi facere potes ? » « Vt te inquit pastor occidam et lupis canibusque proiiciam deuo

aulicos eligere. Et quum certatim quæque suos offerret, Bubo « Regina inquit nostra, meos accipe, qui cæteros pulchritudine su

ostra, meos accipe, qui cæteros pulchritudine superant. » « Qua forma inquit Aquila sunt filii tui ? » « Qua ego sum » Bubo re

upe capellam, comminus esuriens cum leo ferret iter. Et prior : Heus, inquit , praeruptis ardua saxis linque, nec hirsutis pasc

alices et thyma grata pete. Illa gemens, desiste, precor, fallaciter, inquit , securam placidis insimulare dolis. Vera licet mo

amicicia uictum quæritabant, quum Lupus audito ouium balatu « Confide inquit amice. Cibus iam aderit. » Secutus ergo ouium uoc

um, et canes prope dormientes. Reuersus igitur ad Leonem « Non placet inquit mihi, quod in præsentia edamus oues. Macilentæ ad

ibus auriumque uellicationibus fuerat instructus. Cui canis. « Nescis inquit insane nescis, quae ex uerberibus illis sim conse

orrompu et difficilement compréhensible en l’état, indique : « Nescis inquit insane nescias, quot non ex uerberibus illis sim

ant admirarentur, dicerentque eum dignum iterum cædi, « Nescitis nunc inquit , quid egerim. Scietis autem postea. » Haud longo

uulnus accepit. Mortem igitur sibi imminere sentiens. « Quanto melius inquit mihi fuisset colapho a cynico repercuti quam numo

maduertisset canem capiens eum uolebat occidere. Cui Canis. « Quid me inquit perdere cupis qui sum unus ex domesticis tuis ? I

 ? Interfice potius Lupum qui continue tuo insidiatur ouili. » « Immo inquit pastor te quam Lupum morte dignum magis puto. Ill

ta a uirtute cur potius ad malos quam ad bonos accederet, « Quia boni inquit mentiri peierare usuram facere, et alios spoliare

dicerunt. Hæ enim res ad sese me trahere solent. » Tunc uirtus « Malo inquit discipuli mei in paupertate degant quam sese his

ut simius illac transiret, qui iudex et arbiter electus, « Non possum inquit inter uos tantas componere lites, nisi uidero pri

o serpens sub saxo stabat. » Quom ergo uir serpenti saxum imposuisset inquit Simius « Ingratum animal sub saxo relinquendum ce

nno, quom dies certaminis illuxisset, mulier uerberum memor « Hæc est inquit illa dies qua me superiori anno ob illas maledict

eriori anno ob illas maledictas merulas tam male tractasti. » « Adhuc inquit uir negare audes illos fuisse turdos ? » Et quom

catus igitur id, quod erat a compatre sublatum, eum conueniens « Volo inquit compater mi mille aureos, ubi thesaurum abdidi, a

post accedens reperisset, secum domum tulit, conueniensque compatrem inquit « Fidifrage ne sumas inanem laborem, ut ad thesau

et et cætera ad tantum iter necessaria præpararet. Cui mors « Cur non inquit hactenus præparasti, toties a me admonitus ? » Et

nitus ? » Et quom ille eam nunquam a se uisam amplius diceret, « Quum inquit non equales tuos modo, quorum nulli fere iam rest

s euasit. Conuersus hinc in Vulpem Leo « Tu uero quid dicis ? » « Ego inquit mi domine rex non terciam modo partem, sed totum

ciam modo partem, sed totum ceruum tuum esse non inficior. » « Ecquis inquit leo te ita sapienter docuit respondere ? » « Gale

t euitare. Tunc qui cæteros et ætate, et rerum usu anteibat, « Reperi inquit uiam, quæ nos a tantis periculis incolumes conser

dixerunt. Surgens autem quidam senior imperato silentio. « Ego quoque inquit istam sententiam approbo. Sed quis erit qui collo

em Gallorum defecerat una cum eis uellet esse præsidio, « Si proprius inquit loci dominus oppidum obsidebit, quis nobis supped

utem nullum sibi redderetur responsum conuersus ad inuitantes. « Nolo inquit illuc accedere, ubi qui mihi suppetias daturus es

eret, iuuene eius ætatem ac uerba contemnente, « Non in uerbis tantum inquit uerum etiam in herbis audio esse uirtutem. » Herb

e herbis posse depellere. Tunc senex omnia experiri cupiens. « Quando inquit uerborum et herbarum uires aduersus raptorem mear

rat, ut primam Alphabeti proferret litteram. Tum præceptor « Aperi os inquit . Quod huius litteræ, exigit enunciatio. » Ille ue

centes. « Estne tantus labor.a. dicere ? » At puer uersutus « Non est inquit arduum dicere.a. sed si.a. dicerem, uellet ut.b.

nquisituram pollicetur. Paucis post diebus uiduam conueniens « Reperi inquit tibi uirum ex animi tui sententia. Est enim uir p

et genitalibus caret, quæ tibi cordi non sunt. » Cui uidua « Abi hinc inquit in malam rem cum isto marito tuo tam illepido. Et

xerat VIr quidam experiri uolens, an uxor commissa tegeret. « Vxor inquit magnum portentum, et silentio dignum mihi hac noc

t affirmare. Tunc Maritus quasi uerbis illius fidem haberet, « Peperi inquit hoc ouum (dormitum enim proficiscens ouum secum a

, rogauit ut saltem fabulam audire dignarentur. Quo impetrato « Ceres inquit et Irundo et Anguilla simul iter facientes ad que

set obticuit. Interrogantibus autem illis quid Ceres egisset. « Vobis inquit dea uestra succensuit, qui eos, qui uobis utilia

t et Pilatum, est gubernata Iudæa. Non parcit populis regnum breue ut inquit Statius. Himerenses Phalaridem, Agrigentinorum ty

onsuluit hominem, qua posset illum arte punire. Cui homo, ‘‘Si frenum inquit acceperis, et me armatum dorsum tuum ascendere pe

or abegit. Sed non amplius hominem dorso, non frenum depulit ore. Ita inquit Stesichorus uiri Himerenses uobis eueniet, si Pha

nia membra deferuntur, deficerent, cum eo in gratiam redierunt. Eodem inquit modo Senatus et populus, quasi uenter et membra,

es tamen se potius quam illum insequerentur. Cui serpens « Quia rarus inquit me lædit impune. » Fabula indicat minus lædi sol

egredi non audebat. Interrogatus ab alio cane cur hoc faceret. « Quia inquit quondam feruenti aqua excoctus sum. » Fabula ind

rgis cibis nutrita fuerat, cur cauea egressa regredi nollet. « Vt meo inquit arbitratu, non me tuo pascere possim. » Hæc fabu

terior strideret, quum cæteræ idem non facerent. Cui currus. « Ægroti inquit semper morosi et queruli esse consueuerunt. » Hæ

eferret gratiam quom ipsæ lac lanam agnosque illi præberent « Mortuus inquit referam. Non ab re me nutrit. » Fabula indicat q

sino, quod cornibus careret, Simiæ uero, quod cauda deesset, « Tacete inquit Talpa quum me oculis captam esse uideatis. » Hæc

erba domestica ne heri quidem sui filio pepercisset. Cui pater « Fili inquit huic innatum est omnibus eandem esse. » Fabula i

cæteris auibus quid ita in magno haberetur honore. Quibus ille « Quia inquit exprimendi humanas uoces artem edoctus sum. » Fa

elictos cognouisset obticuit. Rogatus cur non amplius fleret « Farina inquit et glandes os mihi occluserunt. » Fabula indicat

autem eam uicina cur ita inconsolabiliter fleret « Non discessum eius inquit , sed pallium, quod ei reliqui, fleo. » Fabula in

uoniam longe illam pedum pernicitate superabat. Tunc Vulpes. « At ego inquit ingenium sum sortita præstantius, quo sæpius quam

ubi inaruit, a minutis auibus depastum est. Tum Rusticus « Quam digna inquit patior, qui paruæ commoditatis causa emolumenta q

curuum, interrogauit an sibi arcum uellet uendere. Cui ille. « Ecquid inquit est tibi opus emere ? Si enim ad meam perueneris

us se amicitiam contraxisse cum irundine. Cui mater « Stultus es fili inquit , si credis cum ea posse conuiuere, quum uterque u

fuerat loco. Sed quom aduentante hyeme Cucurbita exaruisset, « Minime inquit Olea cito crescentibus est inuidendum, quibus tam

s cecidit semimortuus. Paulopost ad se reuersus. « Non istinc me lædi inquit credebam. » Fabula indicat uirum prudentem omnia

gatus a quodam quid sibi in ea lapidatione molestius fuisset, « Nihil inquit lapide quem quidam iecit, quem mihi amicum esse c

tus statuit hero par referre. Semel enim in herum conuersus. « Vtinam inquit rex stultorum essem. In toto enim terrarum orbe n

bus, quod inani timore concuteretur. « Si inter Vulpis ungues, ut ego inquit , fuissetis, pedum uestigia, nedum pellem illius t

abitu cibum ostiatim mendicabat. Reprehensus ab alio lupo, « Quid uis inquit faciam ? Dentes deciderunt, currere non ualeo. Qu

aspectu ipso præ se ferebat strenuum bellatorem. Tum ille « Falleris inquit o delector. Non sum enim is qui uideor. » Fabula

icam irridebant quod pro accipitre Cuculum fugeret quibus illa « Malo inquit a uobis irrideri quam ab amicis fleri. » Fabula

a emitteret sonos, quom potius mœstus esse deberet. Cui cygnus « Quia inquit neque cibi quærendi cura amplius cruciabor, neque

sterquinilio summo labore fabricatam audierunt. Tunc passer « Nolite inquit expauescere. Quo modo enim pilas in nos per æra u

ciens equum bellatorem, qui cataphractus ad pugnam prodibat, « Stulte inquit quo properas ? In pugna enim fortasse morieris. »

rogaretur, cur non plures reges duceret eligendos, « Quia difficilius inquit plures quam unus saccus impletur. » Hæc fabula d

interrogauit eum quo pacto ita solus uiuere posset. Cui ille « Solus inquit tantum esse cœpi, postquam te huc contulisti. »

uit ergo auiculam quandam, ut in ipsa nidificaret. Cui illa « Facerem inquit , nisi instabilitati tuæ diffiderem. Nolo enim fil

arbores insereret, quarum non esset poma uisurus. Cui senex, « Nec tu inquit ex iis, quas nunc inserere paras, fructus fortass

tagine feruenti oleo coquebantur. Quorum unus « Fugiamus hinc fratres inquit ne pereamus. » Tunc omnes pariter e sartagine exi

bidinis dimitteret, cui uehementer insudarat. Cui senex « Obtemperabo inquit pater sancte sanctissimis optimisque admonitionib

rsusque mariti domum ingressura accendit, et intro fert. « Significat inquit me hodie ignem e soceri mei ædibus ablatum in dom

atus edentem, uehementer exterrita est, cui Turdus « Ne trepida soror inquit . Tantos pugnæ apparatus, totque minas in exiguum

am emittebat uocem. Interrogata a pastore cur ita faceret « Molestius inquit mihi est a cane, qui mihi custos et amicus esse d

ratus admirantes eum interrogarent, cur se ita honore dignum duceret, inquit « Quia maiores quam Scurra crepitus uentris emitt

igilaret, quæ ei laudem et decus erant parituræ. Cui filius « Frustra inquit pater me ad hæc facienda hortaris. Multos enim pr

e existentem ut demisso fune illinc eam educeret, cui Lupus « Quomodo inquit istuc decidisti ? » « Non est nunc ait Vulpes ist

OLitor Talpam capiens eam interimere uolebat. Cui illa « Ne occidas inquit mi here me famulam tuam, tam pulchra pelle contec

u, conumque galeæ insigniuit. Tunc secum pauo « Me miserum et stultum inquit qui tam pretiosas res raptori ostendi quas occult

resupina iacebat. Vir sagax, et mulieris fraudum non ignarus « Bestia inquit mortua pelle nudanda est », arreptoque cultro a p

ta quietem uerborum uacuam prodidit esse fidem : Haec dabit aegrotis, inquit , medicamina membris pallida caeruleus cui notat o

maiori aquarum strepitu fluuius decurrebat. Tunc secum « Quam tutius inquit clamosis aquis quam quietis et silentibus uitam n

eris eius sociis diuersorum diuorum auxilium implorantibus « Nescitis inquit , quid petatis. Ante enim quam sancti isti ad deum

itus, qui forte ibi aderat, ad suos conuersus milites. « Commilitones inquit hoc spectaculum nos admonet, ne fugiamus, quom pr

eque robore, neque uelocitate comparandus sim ? » Cui ille, « Est hæc inquit hominum natura ut semper in nouos hospites benign

poris traderet quieti, et animæ consuleret saluti. Cui miles « Faciam inquit quod mones pater. Eo enim uentum est, ut hoc temp

ur, eo plures præstantioresque fructus procrearet. Cui iuglans « Esne inquit prouerbii immemor ita dicentis,   Nux asinus mul

eo munus exposceret, quod illi graue et molestum futurum erat. « Malo inquit tam graue onus perpetuo ferre quam quum mihi libu

afferri, quibus uoluptatem esset allaturus, cui sacculus « Hæredibus inquit tuis qui numos a te tanto sudore quæsitos in scor

um diceret, præ suo in Vrsam amore, se propriis armis exuisse. « Quid inquit uxor istud luscæ mihi nunc prodest ? Antequam ocu

me deuora hydre, quæ nulli umquam nocui. » Cui hydrus, « Clamor tuus inquit , minæque, quibus die noctuque obstrepis, te malef

batur. Vulpes illac iter habens quom hoc esset intuita, « Non uiribus inquit mi rex istinc euades, sed ingenio. Relaxandus eni

s nullum ulterius damnum se illi illaturam. Cui rusticus « Ignoscerem inquit tibi perlibenter et te incolumem dimitterem, nisi

s proso tramite sista gradus. Cui natus : Faciam, si me praecesseris, inquit , rectaque monstrantem certior ipse sequar. Nam st

epulas lautissime paratas. Quas quum gustare cœpisset, « Quam stultus inquit hactenus fui, qui in toto terrarum orbe nihil mel

darum uiolentia Vlmus perfracta trahebatur ab aquis. Cui Siler ridens inquit . « Cur me deseris uicina ? Vbi est nunc fortitudo

prælii tempus instaret, portarent. Cui Istrix [sic] « Aduersus lupum inquit semper præliandi tempus esse credendum est. » Hæ

at filios earum se artem musicam edocturum. Tunc quædam Apis « At ego inquit artem meam malo liberi mei discant, quæ eos a fam

mati erat impressa, episcopo dono dedit. Tunc Antistes « Constitueram inquit te omnino perdere. Sed quis posset tot armatis ob

ridentes, quum non crucifixum, sed turibulum uelle dicerent. « At ego inquit fatuus nihil ibi hoc magis tribulatum inueni. »

claua armatum ad se perdendam uenientem Vulpes conspicata. « Infelix inquit et stulta ego quæ credidi Gallum mihi fidum fore

ra eam traxit in præceps, quam delabentem Lupus conspicatus « Maximum inquit nunc mortis meæ solatium ad manes feram uidens Vu

tur, a canibus captus est, qui dum se iam iam moriturum uideret « Heu inquit me miserum et infelicem qui paruæ uoluptatis caus

icus captam cœpit dentibus lacerare. Quod illa animaduertens, « Digna inquit patior. Nam dum fraudibus aues capere studeo, ab

re, quæ ante Asinus portabat. Quod seruus nequam animaduertens « Male inquit mihi consului, quom innocentem conseruum meum per

minitans, ei mortem si pedem intro ferre tentaret. Cui capra. « Quid inquit me esse prohibes, quæ tibi nulli sunt usui ? » « 

onfracti sunt, olea autem illæsa permansit. Tunc secum malus « Quanto inquit melius mihi fuisset minores fætus edidisse. » Fa

» Quum autem Miluus exiguum murem Accipiter uero columbam apportasset inquit Aquila « Quanto columba maior est mure, tanto acc

stum intueretur. Interrogatus tam diuersorum affectuum causas « Risus inquit filii ex obitu parentum significat illos diuites

magnae sustulit auris onus. Viue minor merito, cui sors non sufficit, inquit , et tua perpetuum, liuide, damna geme.

m esset interrogabat. Cui ille ut erat ad iocos promptus. « Miseresco inquit tibi cæterisque, qui ad huiusmodi honores perueni

eriores, non contingebat. Tunc turtur in eadem cauea conclusus, « Hoc inquit nulla est admiratione dignum. Nulli enim in patri

erum suarum custodem multis illum afficiebat plagis. Cui ille « Si tu inquit cui gallinæ oua et pullos pariebant in occludendo

enellos absque dentium dolore esse poteris. » Tunc Vulpes « Non essem inquit inter Vulpes numeranda, si nunc esuriens spe pull

m absque labore in letissimis pascuis nos esse ducturos. » « Quid uos inquit Bubulcus ut ita credatis induxit ? » « Ita inquiu