/ 74
1 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 80. De vidva et asino viridi » p. 
commater, eueniet tibi. Si enim uirum acceperis per aliquot dies eris fabula uulgi. Deinde hic sermo conticescet. » Hæc fabul
aliquot dies eris fabula uulgi. Deinde hic sermo conticescet. » Hæc fabula indicat nullam rem esse tanta dignam admiratione,
2 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 6. De colvmba et pica » p. 
bi semper suriperentur [sic], « Simplicitas » respondit. Hæc indicat fabula (facile esse uiros probos sæpe decipi.)
3 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 43. De cardvele et pvero » p. 
nollet. « Vt meo inquit arbitratu, non me tuo pascere possim. » Hæc fabula indicat uitæ libertatem cunctis deliciis antepone
4 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 84. De avriga et rota cvrrvs stridente » p. 
oti inquit semper morosi et queruli esse consueuerunt. » Hæc indicat fabula (mala solere homines ad querimoniam semper impell
5 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 18. De asino, simia et talpa » p. 
et, « Tacete inquit Talpa quum me oculis captam esse uideatis. » Hæc fabula ad eos pertinet, qui non sunt sua sorte contenti.
6 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 45. De vpvpa indigne honorata » p. 
ata, quum semper inter stercora et sordes solita esset uolutari. Hec fabula stultitiam eorum arguit, qui in hominibus honoran
7 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 73. De lepore sese vvlpi præferente ob pedvm velocitatem » p. 
ntius, quo sæpius quam tu pernicitate tua canes eludo. » Hæc indicat fabula (corporis uelocitatem et uires ab ingenio longe s
8 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 16. De mvsca, qvæ qvadrigis insidens pvlverem se excitasse dicebat » p. 724
one exorto dicebat Musca. « Quam magnam uim pulueris excitaui. » Hæc fabula ad eos spectat, qui quum ignaui sint, alienam tam
9 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 24. De ivvene senis cvrvitatem irridente » p. 
perueneris ætatem, absque pecunia arcum tibi natura concedet. » Hæc fabula indicat minime irridenda uitia senilis ætatis, qu
10 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 25. De sene pvellam in vxorem accipiente » p. 
. Iuueni enim mihi uxor deerat ; nunc autem senex desum uxori. » Hæc fabula innuit omnia suo tempore peragenda.
11 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 26. De aqvila et pica » p. 
er, ne quæ intra regiam fiunt tua loquacitate cuncta efferres. » Hæc fabula monet linguaces et garrulos domi non habendos.
12 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 27. De tvrdo amicitiam cvm irvndine inevnte » p. 
loca. Tu enim frigidis, illa tepidis delectatur locis. » Hac monemur fabula , ne eos nobis faciamus amicos, quorum uita a nost
13 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 64. De asino ægrotante et lvpis visitantibvs » p. 
ostii [sic] rimulam respondit. « Melius quam uelletis. » Hæc indicat fabula , quod multi fingunt moleste ferre mortem aliorum,
14 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 21. De qvadrvpedibvs societatem adversvs aves cvm piscibvs inevntibvs » p. 
lia, pisces negant per terram ad eos accedere posse. Hæc nos admonet fabula , ne eos nobis socios faciamus, qui quum opus sit,
15 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 54. De cera dvritiem appetente » p. 
nsequeretur. Sed statim igne liquefacta consumpta est. Hac admonemur fabula , ne appetamus, quod est nobis a natura denegatum.
16 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 37. De avibvs scarabæos timentibvs » p. 
ere poterunt, quum eas per terram magno molimine uix trahant ? » Hæc fabula nos admonet, ne hostium opes extimescamus, quibus
17 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 48. De porco et eqvo » p. 
s cultellus adimet uitam, mortem uero meam comitabitur gloria. » Hæc fabula innuit honestius esse rebus præclare gestis occum
18 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 59. De avibvs plvres reges eligere volentibvs » p. 
s, « Quia difficilius inquit plures quam unus saccus impletur. » Hæc fabula docet longe melius esse ab uno quam a multis prin
19 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 75. De agricola et pœta » p. 
s inquit tantum esse cœpi, postquam te huc contulisti. » Hæc indicat fabula (eruditos uiros, qui doctissimorum uirorum turba
20 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 8. De asino et vitvlo » p. 
erest, cui ubique eadem ferendi oneris est proposita conditio. » Hæc fabula seruos admonet ne dominos magnopere mutare formid
21 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 20. De piscibvs e sartagine in prvnas desilientibvs » p. 725
dicentes. « Quanto atrociori nunc morte perimus ? » Hæc nos admonet fabula , ut ita præsentia uitemus pericula, ne incidamus
22 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 11. De trabe et bobvs eam trahentibvs » p. 
cere potest, quod te trahamus inuiti. » Ignouit trabs. Hæc nos docet fabula , ne in eos excandescamus, qui non sua sponte nos
23 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 56. De asino et scvrra » p. 
res quam Scurra crepitus uentris emitto, eosque absque fetore. » Hæc fabula eos arguit, qui in rebus leuissimis suas pecunias
24 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 4. De aranea et irvndine » p. 
apiens credidi tam magnas aues posse comprehendere ? » Hac admonemur fabula ne uiribus maiora aggrediamur.
25 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 5. De rvstico amnem transitvro » p. 723
uietis et silentibus uitam nostram credere possumus. » Hac admonemur fabula , ut minus uerbosos et minaces quam quietos extime
26 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 9. De vvlpe et mvlieribvs gallinam edentibvs » p. 
nquit, nos quæ nostra sunt, comedimus, tu uero aliena furaris. » Hæc fabula nos admonet, ne putemus nobis in aliena licere, q
27 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 10. De caponibvs pingvibvs et macro » p. 
ictabant dicentes. « Quanto præstitisset nos macilentos esse ? » Hæc fabula in pauperum solamen conficta est, quorum uita tut
28 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 40. De milite et eqvo » p. 
t hominum natura ut semper in nouos hospites benigniores sint. » Hæc fabula indicat hominum amentiam, qui noua etiam si deter
29 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 42. De trabe bovm pigritiam increpante » p. 
Indoluit trabs, nec amplius boues conuiciis lacessere ausa est. Hæc fabula quemlibet monet, ne aliorum insultet calamitatibu
30 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 57. De amne svvm fontem conviciis lacessente » p. 
epressit. Tunc amnis et piscibus et dulci sono priuatus euanuit. Hæc fabula eos notat, qui bona, quæ agunt sibi arrogant, non
31 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 63. De viro clysteria recvsante » p. 
se insanos, qui, quum caput sibi doleret, podici uellent mederi. Hæc fabula innuit omnia etiam salutaria insuetis et inexpert
32 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 65. Qvod nvci asino et mvlieri prosvnt verbera » p. 
ege ligati.   Hæc tria nil recte faciunt, si uerbera cessent. » Hæc fabula innuit sæpe homines propriis iaculis se solere co
33 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 76. De lvpo ovis pelle indvto, qvi gregem devorabat » p. 
is quidem ut uidetis est ouis, opera autem erant lupi. » Hæc indicat fabula (homines non ex [h]abitu, sed ex operibus iudican
34 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 87. De lepore calliditatem, et vvlpe celeritatem a Iove petentibvs » p. 
rgiti. Vni autem omnia dedisse aliorum fuisset iniuria. » Hæc innuit fabula deum singulis sua munera ita esse æquali lance la
35 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 92. De lvscinia cantvm accipitri pro vita pollicente » p. 
as. Sine tuis enim cantibus uiuere, sine cibo uero non possum. » Hæc fabula innuit utilia iocundis anteponenda.
36 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 100. De avaro saccvlvm nvmorvm alloquente » p. 
nibus, qui animam tuam æternis suppliciis mancipabunt. » Hæc indicat fabula (stultum esse in iis laborare, quæ aliis gaudium,
37 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 1. De mvre in cista nato » p. 
ula mea esse credebam. Ecce quam suauioribus hic uescor cibis. » Hæc fabula indicat non ita patriam diligendam, si ignobilis
38 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 69. De lvpo svadente istrici [sic], vt tela deponeret » p. 
ersus lupum inquit semper præliandi tempus esse credendum est. » Hæc fabula innuit uirum sapientem oportere aduersus inimicor
39 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 83. De ove pastori conviciante » p. 
proiiciam deuorandam. » Siluit ouis maiora adhuc mala formidans. Hæc fabula indicat non debere homines in deum excandescere,
40 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 93. De leone porcvm sibi socivm eligente » p. 
os suos in nullo quantumuis magno discrimine unquam relinquat. » Hæc fabula docet eorum amicitiam appetendam, qui aduersitati
41 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 96. De accipitribvs inter se inimicis, qvos colvmbæ pacaverant » p. 
utilior accipitrum discordia quam concordia nobis erat ? » Hæc monet fabula malorum inter se ciuium odia alenda potius quam e
42 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 12. De arboribvs pvlchris et deformi » p. 
genueris, quom formosis tam magna uideam imminere discrimina. » Hæc fabula nos admonet, ne doleamus nos natos esse deformes,
43 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 23. De viro, qvi ad cardinalem nvper creatvm gratvlandi gratia accessit » p. 
us ita amittitis, ut pristinos amicos amplius non cognoscatis. » Hæc fabula eos notat, qui in altum sublati ueteres despiciun
44 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 38. De vrso et apibvs » p. 
uleum tolerare, quam tot in me hostes mea iracundia concitare. » Hæc fabula innuit longe melius interdum esse iniuriam unius
45 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 52. De leone et mvre » p. 
um non uideret casu illum pede pressit itaque contriuit. Hæc indicat fabula (matrimonia et cætera consortia improbanda, quæ a
46 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 22. De legato avaro tvbicines decipiente » p. 
uit. Tunc amicus intellecta legati stropha in risum effusus est. Hæc fabula ad auaros facit, qui omni arte student conseruare
47 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 34. De testvdine et ranis » p. 
es ictus munita sum ferre, quam tot mortis subire discrimina ? » Hæc fabula indicat, ne ægre feramus dona naturæ, quæ maiori
48 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 36. De cane et hero » p. 
am respondit. « Quod seruus tuo iussu facit, a te factum puto. » Hæc fabula indicat eos malefactores habendos, qui maleficior
49 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 39. De avcvpe et fringvilla » p. 
tantum fringuillam, quæ infelix in area remanserat, cœpit [sic]. Hæc fabula indicat, qui omnia comprehendere uolunt, sæpe pau
50 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 41. De sve et cane » p. 
er ea enim suauissimis perdicum coturnicumque carnibus uescor. » Hæc fabula nos monet, ne iniquo feramus animo præceptorum ue
51 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 60. De mvliere, qvæ pro viro se mori velle dicebat » p. 
inquit quam petis. Iacet ibi in lecto, quem occisura uenisti. » Hæc fabula indicat neminem esse adeo amantem amici, qui non
52 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 85. De viro amicos experiri volente » p. 
mero habuit, quos deinde singulari amore prosecutus est. Hæc indicat fabula (aduersam fortunam amicitiæ experimentum esse qua
53 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 47. De mvlo et eqvo » p. 357
et delicatos cibos, et tantos ornatus, mortis adire discrimina. Hæc fabula monet regibus et principibus minime inuidendum qu
54 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 58. De viro maligno et dæmone » p. 
qua alios ualeam comparare. Quare pereundum est tibi. » Hæc admonet fabula ne existimemus nostra semper impunita fore peccat
55 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 67. De mvre, qvi cvm fele amicitiam contrahere volebat » p. 
dicebant. « Non est profecto, non est uultui temere credendum. » Hæc fabula innuit non ex uultu sed ex operibus homines iudic
56 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 68. De asino, qvi hero ingrato serviverat » p. 
lt hoc unum delictum tot meis pristinis beneficiis compensare. » Hæc fabula in eos conficta est, qui beneficiorum sibi collat
57 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 78. De cane oves domini svi occidente, a qvo svspensvs est » p. 
uero sub amicitiæ specie cotidie meum imminuis gregem. » Hæc innuit fabula longe magis puniendos, qui sub amicitiæ specie no
58 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 82. De lvpo pisce flvvii maris regnvm affectante » p. 
uix amnis ostium ingrederetur. Vnde amplius non est ausus exire. Hæc fabula nos admonet, ut rebus nostris contenti ea non app
59 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 46. De sacerdote et piris » p. 
consperserat, comesset, quum aliud non inueniret, extingueretur. Hæc fabula monet nihil esse contemnendum, quum nihil sit tam
60 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 51. De viro et vxore bigamis » p. 
i, dum alter alteri nocere cupiunt, quid cœnarent non habuerunt. Hæc fabula monet non esse contra eos pugnandum, qui se possu
61 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 81. De aqvila filios cvnicvli rapiente » p. 1
ris depasti magnum doloris solatium Cuniculo præbuerunt. Hæc indicat fabula (neminem potentia sua fretum imbecilliores debere
62 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 99. De sene mortem differre volente » p. 
 ; et te admonitum negas ? Quare ulterius differendum non est. » Hæc fabula indicat ita uiuendum, quasi mortem semper adesse
63 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 86. De vvlpe carnem leporis cani lavdante » p. 
tantopere laudaui ? Quid diceres, si te uituperassem ? » Hæc indicat fabula (multos mortales sub laudationis specie aliis per
64 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 44. De scvrra et episcopo » p. 
nim numum æreum ualeret, eam mihi nunquam profecto concederes. » Hæc fabula contra eos episcopos et sacerdotes conficta est,
65 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 55. De agricola militiam et mercatvram affectante » p. 
est, et ipse cum cæteris, qui in ea erant ad unum omnes periere. Hæc fabula monet quemlibet debere sua arte esse contentum, q
66 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 62. De viro gelotypo [sic], qvi vxorem dederat cvstodiendam » p. 
m omnes domum reducere, quam una die impudicam mulierem seruare. Hæc fabula indicat nullos custodes esse ita diligentes, qui
67 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 90. De adolescente ex coitv infirmo et lvpo » p. 
nctus esset, nunquam tanta pedum pernicitate polleret. » Hæc indicat fabula (neminem esse adeo robustum et fortem, quem nimiu
68 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 91. De sene ivvenem poma sibi svrripientem saxis deiiciente » p. 
impleuerat, in Iuuenem iaciens, illum descendere et abire cœgit. Hæc fabula indicat omnia prius sapienti tentanda, quam ad ar
69 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 31. De vidva virvm petente » p. 
eat, quod nos reconciliet, si quando cœperimus esse discordes. » Hæc fabula indicat nullum matrimonium felixd si clauus defue
70 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 66. De asino laborvm finem non inveniente » p. 
tunc saltem aliqua sibi requies a tantis laboribus concederetur. Hæc fabula indicat nulla esse præsentis uitæ tempora, quæ no
71 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 49. De coriario emente pellem vrsi a venatore nondvm capti » p. 
ne deinceps ursi pellem uendere uelim, nisi eum prius ceperim. » Hæc fabula indicat incerta pro certis non habenda.
72 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 29. De heremita virgine ægrotante » p. 
eo sed quod tantam dulcedinem citius expertus non sum. » Hæc indicat fabula (humanam naturam adeo peccatorum illecebris delec
73 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — [Liminaires] »
ilio indigent, et ut discordia intereunt, ita concordia ualent. » Qua fabula populus reuocatus cum senatu in gratiam rediit. N
74 (1893) Les fabulistes latins depuis le siècle d’Auguste jusqu’à la fin du moyen âge. Tome I : Phèdre et ses anciens imitateurs directs et indirects pp. -818
u livre I, il annonce une courte fable : Hoc adtestatur brevis Æsopi fabula . Quand il fait un récit qui exige quelques dével
p. 278-314, les 32 fables nouvelles de Phèdre. 1832. Phædri fabula nova xxxii. E codice Vaticano redintegratæ ab Ang
rentur. L. Hæc ratio indissolubilis ad increpandum composita est. Hæc fabula est tantum ad pueros increpandos. Fol. ccvi a.
proferre, suaque pocius modico ornetur. Æsopus enim hoc exemplum per fabula prodidit nobis. Tumens garulus inanis superbia,
nducit aues, arbores, bestias, et pecora loquentes prouana cuiuslibet fabula , vt nouerint homines, fabularum cur sit inuentum
ā au lieu de fabule novæ, les fol. 83 b et 84 b (m. v b, et m. vi b), fabula noue au lieu de fabule noue. Les 17 fabule noue s
lit : Comiēça el primero libro de las fabulas del Ysopo | La p’mera fabula d’l gallo et d’la margarita o iaspid’. Puis vien
premières en effet ont été ajoutées les quatre suivantes : Fa. xxiij. fabula de la dueña viuda y del ypocrita  ; Fa. xxiiij :
Phèdre, f. 39. —                                    Hæc significat fabula Dominum videre plurimum in rebus suis. Romul
Dominum videre plurimum in rebus suis. Romulus, f. 59. —   Hæc fabula docet quemlibet exulem non esse suum. sed cum ali
docta : metuo non piper : uncta garum Me lege : nec ludo tibi sit mea fabula lector :       Utiliter salibus seria mixta dabit
notabili am||maestramenti. || Con le sue figure accomo-||date ad ogni fabula . || Di nuovo Corrette, et nuovamente || Ristampat
ittit propria, quisquis avidius appetit aliena, ut Æsopus in sequenti fabula refert. Quodam tempore Canis amnem transiens part
ité de la fable du Lion et de l’Âne chassant. Romulus primitif. Hæc fabula monet derideri hunc potius deberi, qui virtute fa
am terrere posse. Romulus de Nilant. Promythion : Profert subsequens fabula , quod multi insipientes et impotentes inaniter pu
alet, et tamen alios inanibus verbis comminatur. Dérivé complet. Hæc fabula monet illos derideri, qui, cum viribus nil facere
ncore plus sensible : Phèdre. Hæc propter illos scripta est homines fabula , qui fictis causis innocentes opprimunt. Rom. or
ctis causis innocentes opprimunt. Rom. ordin. Hæc de illis dicta est fabula , qui hominibus calumniantur. Rom. de Berne. Sic
get, dicam Bernardum esse, cuius ad oculum similes versus de Castoris fabula producit Sylvester Gyraldus. »  Barthii Adversari
/ 74