LVpus ouis pelle indutus ouium se immiscuit gregi cotidieque aliquam
ex
eis occidebat. Quod cum pastor animaduertisset, i
est ouis, opera autem erant lupi. » Hæc indicat fabula (homines non
ex
[h]abitu, sed ex operibus iudicandos, quoniam mul
autem erant lupi. » Hæc indicat fabula (homines non ex [h]abitu, sed
ex
operibus iudicandos, quoniam multi sub uestimenti
quæ in tabulato capite demisso, et tristi uultu recumbebat. Tunc unus
ex
eis « Hoc animal inquit benignum admodum et mite
t profecto, non est uultui temere credendum. » Hæc fabula innuit non
ex
uultu sed ex operibus homines iudicandos, cum sub
on est uultui temere credendum. » Hæc fabula innuit non ex uultu sed
ex
operibus homines iudicandos, cum sub ouilla pelle
insereret, quarum non esset poma uisurus. Cui senex, « Nec tu inquit
ex
iis, quas nunc inserere paras, fructus fortasse d
s nunc inserere paras, fructus fortasse decerpes. » Nec mora. Iuuenis
ex
arbore, quam surculos decerpturus ascenderat, rue
e longo interuallo relictis palmam assecutus est. Fabula indicat non
ex
habitu, sed ex uirtute homines iudicandos.
llo relictis palmam assecutus est. Fabula indicat non ex habitu, sed
ex
uirtute homines iudicandos.
bus fuerat instructus. Cui canis. « Nescis inquit insane nescis, quae
ex
uerberibus illis sim consecutuse. Per ea enim sua
ensible en l’état, indique : « Nescis inquit insane nescias, quot non
ex
uerberibus illis sim consecutus. »
SEnex quidam iuuenem sibi poma surripientem blandis orabat uerbis, ut
ex
arbore descendere, nec res suas uellet auferre. S
m risum effusus est, et senem delirare arbitrabatur, qui crederet eum
ex
arbore herbis posse depellere. Tunc senex omnia e
illac perfluentes audio. » Cui uxor « Nondum me pernosti mi uir, qui
ex
aliarum ingeniis me iudicas. Potius mortem mihi p
mes, ne cui hoc dicas. Tute enim nosti quanto dedecori mihi esset, si
ex
uiro gallina factus dicerer. » Mulieri tarde admo
mi maritum meticulosum et insulsum multis affecerat plagis, quia unum
ex
pullis gallinaceis, quos abiens ei seruandos reli
ripere uniuersos eodem filo ligatos diligentius custodiebat. Sed quum
ex
improuiso Miluus adueniens unum unguibus rapiens
163 De agricola icto ab ape AGricola ictus ab ape admirabatur ut
ex
eodem ore succus tam suauis et stimulus tanti dol
lore excrucior, quantum quod meæ res me perimunt. » Aiunt enim uiscum
ex
turdorum stercore procreari. Fabula indicat homi
nnæ te formosam, sed rostrum et ungues efficiunt, quorum timore nulla
ex
nobis audet tecum de formositate certare. » Fabu
solum homicidam, uerum etiam omnes alios iussit occidi. Tunc ait unus
ex
eis. « Vnus peccauit, et cuncti plectimur. » Fab
uicunque leuissimo ictu penetrabilem procreatam. Videns autem lateres
ex
luto multo se molliori factos in tantam duritiam
eris inquit o delector. Non sum enim is qui uideor. » Fabula indicat
ex
ipso corporis habitu homines non esse iudicandos.
dam spoponderat adulescenti paulum nescio quid pollicitus dotis, quam
ex
uini et asini pretio (constituerat enim hæc uenun
uictus gratia totiens ascendere et descendere cogerentur. Sed quidam
ex
eis, qui ætate et usu rerum, ac prudentia cæteros
rones, qui circunstantes quum eum interimere uellent, exclamauit unus
ex
eis. « Ne interficiatis hunc uirum bonum et de me
biles hospites lauto et sumptuoso accepturus conuiuio imperat coco ut
ex
his interimat, coquatque, quos pinguiores inuener
mporis momento posset intueri. Quod quum Aquila prompte fecisset, eam
ex
alto demisit, unde cadens humi illisa et confract
nvm heri e rvpe deiecit SEruus cuiusdam agricolæ Asinum domini sui
ex
alta rupe præcipitem dedit, ne cotidie huc et ill
ido liberalis sodales suos ad pomaria sæpe ducebat dicens. « Accipite
ex
his quæ uultis omnia præter marcescentia. Illa en
anto accipitrem Miluo præstantiorem esse pronuncio. » Fabula indicat
ex
operum, non corporum magnitudine homines metiendo
ur. Interrogatus tam diuersorum affectuum causas « Risus inquit filii
ex
obitu parentum significat illos diuites esse defu
i uiderent, facto impetu aculeis ursum inuadentes, pene necauere. Qui
ex
earum manibus uix elapsus secum dicebat. « Quanto
nte cvr maior honor alibi qvam in patria sibi exhiberetvr PSittacus
ex
oriente in occidentem delatus ubi huiusmodi aues
um, si ego alto sopore oppressus Vulpem uenientem non sensi qui nulla
ex
illis emolumenta percipiebam ? » Fabula indicat
abentes, ut cotidie sese dentibus lacerarent. Quum autem dominus unum
ex
eis occideret alter incredibili afficiebatur læti
em a rustico, cuius columbas insectabatur, captum, ad metum cæterorum
ex
alta turre pendere. Cui cuculus. « Quam melius ti
m meliore fides, Quamuis securam uerbis me feceris, inquit, non timor
ex
animo decutiendus erit. Nam me siue tibi, seu te
elle se dixerat. Fabula indicat quam cito defunctorum maritorum amor
ex
uxorum animo excidere soleat.
ebat occidere. Cui Canis. « Quid me inquit perdere cupis qui sum unus
ex
domesticis tuis ? Interfice potius Lupum qui cont
uribusque futurum. Fabula indicat stultos esse, qui hominum uirtutem
ex
uerborum, ampullositate et corporis proceritate d
gregem aggresso qvom ibi dvo canes essent inter se pvgnantes LVpus
ex
alta specula contemplatus canes geminos gregis ou
s disiunxit acerbis, inuasit, miserum diripuitque gregem. Tunc quidam
ex
illis : Vitam seruare quietam qui cupiet, nostra
tulit : Parce, precor, supplex lacrimis ita dixit obortis. Nam quanta
ex
nostro corpore damna feres ? Nunc me saxosis geni
s autem filium illac iter habentem, eum rogauit, ut saltem duo lintea
ex
rebus suis quas tanto sudore parauerat, sibi mitt
ægre ferens, quum uideret anum quandam soleatam arborem ascendentem,
ex
qua illam ruituram, et in se culpam collaturam pr
isperiti stabat et hædum uellicans illum balare cogebat. Ianitor, qui
ex
præcepto heri dona portantes statim admittere sol
am, illarum forma ac illecebris delinitus intra anni circulum quinque
ex
illis filios procreauit. Quod quom Antistes audis
Abstemius 90 De adolescente
ex
coitv infirmo et lvpo ADolescens quidam uxorem
pirus agrestis turbato hæc reddidit ore ; Si mihi adoptasset generosa
ex
arbore ramos Agricolæ quoque cura mei, quibus ins
etur. Paucis post diebus uiduam conueniens « Reperi inquit tibi uirum
ex
animi tui sententia. Est enim uir prudens, et ad
riarius quum feram abisse prospiceret, ac nihil amplius esse periculi
ex
arbore se deducens, et ad uenatorem, qui nondum s
m mendicus hunc quoque numerum recusaret, postea uellet, semper diues
ex
numero oblato decem detrahebat, donec ad denarium
suscipe, non rem, sed dantis animum, uoluntatemque considerans. Vale
ex
urbe Fanestri pridie kalendas Maii. MDV.
d Terrestre liget sibi collum de reste. Et uolo mihi fieri monumentum
ex
litteris aureis scriptum, M. Grunnius Corococta p
rfecta exoriretur. Proculdubio non aliunde mecum tandem collegi, quam
ex
præclaræ eius uirtutis nomine proficisci, cuius q
cur has componendo fabulas laude fraudari debeam, quam cæteri Latini
ex
translatione consecuti sunt nisi adeo inuidi simu
, in Æsopus Dorpii (Anvers, 1512 sqq.) : « Fabella de corvo et lupis,
ex
Johanne Antonio Campano desumpta » (ou dans une t
PØ Érasme in Æsopus Dorpii (« Apologi
ex
Chiliadibus adagiorum Erasmi desumpti »), ou dans
i. Phrix (sic) ille seruus, mente sanus libera Græcas iocosus fecit
ex
re fabulas Adfabulatus quæ docerent Socratem : Gr
m quis istos deinceps laudavit unquam ? Ejus scriptoris qui meminerit
ex
veteribus nullum dam reperi præter unum Avienum,
À la page 6 se trouve ce passage de Priscien : « Prisciani sophistæ
ex
arte præexercitaminum secundum Hermogenem vel Lib
iorum poematum liber I. Lyrica. Auctore Andrea Valladerio…, Parisiis,
ex
officina Nivelliana apud Sebastianum Cramoisy, vi
e Bongars : « Seqr. in v. c. libellus de variis monstris ac portentis
ex
fabulis Græcorum et al. » J’aurais maintenant à
En effet, à la fin des variantes qu’il en extrait, il l’appelle vet.
ex
. Cat., ce qui, suivant Orelli, signifie vetus exe
néreux, un ami des lettres : “Sermone illo philosophico, ajoute-t-il,
ex
tuo materiam sumpsimus. Meministine ridere te sol
n petit volume in-8º, intitulé : Recensio manuscriptorum codicum qui
ex
universa bibliotheca Vaticana… procuratoribus Gal
vius disait à Heinsius : « Phædrum Schefferi avide expecto. Excerpsi
ex
observationibus meis unam atque alteram conjectur
variis suis lucubrationibus mire vexavit Salmasius. Sed legendum est
ex
scidis Petri Danielis, mala dare expetit 146. »
vait eu recours. Le frontispice portait ces mots : Phaedri fabulae |
ex
| codice Perottino MS. | regiae bibliothecae Neap
rimvs invenit, descripsit, edidit Joannes-Antonivs Cassittvs, Elector
ex
colleg. possessor. in R. vtrivsque Siciliae, reg.
, atque pontinianae sodalis ordinarivs, editio tertia. Neapoli, 1811,
ex
officina monitoris vtr. Siciliae. Cette troisiè
tre : Phaedri | Augusti liberti | Fabellae Novae | duo et triginta |
ex
codice Perottino | regiae bibliothecae Neapolitan
ssitti et Jannellii | editiones Neapoli nuper emissas, | cum selectis
ex
utriusque commentario notis ; | veteres, | juxta
tissimam editionem bipontinam, | cum selectis doctissimi viri Schwabe
ex
commentario notis. | Ex typis Leblanc. | Parisiis
rmat in-12 avec ce frontispice : Phædri fabellæ novæ duo et triginta
ex
cod. Perottino reg. bibl. Neapol. juxta editionem
de laquelle on lisait : Noviter detectæ | Phædri fabulæ | triginta |
ex
manuscripto bibliothecæ regiæ Neapolitanæ | codic
« Arbor Palladis. Olea Palladi sacra. Allusit ad fabulam, quam nos
ex
Avieno in fabellas nostras adolescentes iambico c
ossunt hederæ Bacchi dare, etc. “Allusit, dit-il, ad fabulam quam nos
ex
Avieno in Fabellas nostras adolescentes Iambico c
s structura illorum recesserit, permaneat tamen gratia. Sic enim illa
ex
alia lingua in aliam transtulisti, ut quod diffic
munere, ita statuo, profectum quidem illud esse ab aliquo viro docto
ex
superioribus ætatibus, Phædri quidem æmulo, ingen
1713. Phædri Fabulæ, quibus adjiciuntur Fabulæ Græcæ et latinæ,
ex
variis Authoribus, cura T. Dyche. Seconde édition
aun. Münch. In-8º. 1778. Phædri fabularum Æsopiarum libri V,
ex
recens. Burmanni ; acced. novarum fabularum appen
n VII. In-12 de 203 pages. Phædri Augusti liberti fabularum libri V,
ex
rec. Petr. Burmanni. Würzeburgi, Stahel. In-8º.
es par Gude. 1806. Phædri Augusti liberti fabularum libri V,
ex
opt. recens. iuventuti ed. cur. et quadripartita
ones adposuit ; tum deficientes et corruptas tentavit. Neapoli, 1809,
ex
regia typographia. In-8º. Phædri, Augusti libert
scholarum. Hannov., Hahn’s Hofb. In-8º. 1811. Phædri fabulæ
ex
codice Perottino ms. regiæ bibliothecæ Neapolitan
. primvs invenit descripsit edidit Joannes Antonivs Cassittvs elector
ex
colleg. possessor, in r. vtrivsque Siciliae reg.
uilles et demie. Phædri Augusti liberti fabellæ novæ duo et triginta
ex
codice Perottino regiæ bibliothecæ Neapolitanæ, j
et socior. In-folio de 80 pages. Phædri fabellæ novæ duo et triginta
ex
codice Perottino reg. bibliothecæ Neapolitanæ, ju
lotteri. In-folio de 12 pages. Noviter detectæ Phædri fabulæ triginta
ex
manuscripto bibliothecæ regiæ Neapolitanæ codice
s Cassitti et Jannellii editiones Neapoli nuper emissas, cum selectis
ex
utriusque commentario notis ; veteres juxta accur
ratissimam editionem Bipontinam, cum selectis doctissimi viri Schwabe
ex
commentario notis. Parisiis, H. Nicolle. In-8º de
lles. Phædri Augusti liberti fabularum libri V, et novarum fabularum
ex
ms. Divionensi appendices duæ. Norimbergæ, Riegel
. fabularum Æsopicarum libri V, et P. Syri aliorumque vett. sententiæ
ex
recensione Bentleji passim codicum manuscriptorum
-8º de xxxiv et 148 pages. Phædri Augusti liberti fabularum libri V,
ex
recens. R. Bentleji. Ictus per accentus expressi
Phædri fabular. Æsop. libri V, cum notis et emend. Fr. J. Desbillons
ex
ejus comment. pleniore desumptis. Ed. et animadve
e brevioribus illustrata. Bruxellis, Tencé. In-18 maj. Phædri fabulæ
ex
rec. Burmanni cum nova fabular, append. Sine noti
br. orphan. (1755). In-8º. 1830. Quinti Horatii Flacci opera,
ex
optimis editionibus recensita et emendata. Paris,
fables de Phèdre. Phædri Aug. lib. Fabular. Æsopiar. libros quatuor,
ex
codice olim Pithœano, deinde Peletteriano, nunc i
onibus. Accedunt novæ Phædri fabellæ cum notulis variorum. Florentiæ,
ex
typis Borghi et soc. In-12 de 255 pages contenant
i Syri et aliorum veterum sententiæ. Phædri Fabvlæ Qvæ exstant omnes
ex
recensione Io. Gottl. Sam. Schwabii cvm notis et
Io. Gottl. Sam. Schwabii cvm notis et indicibvs. Avgvstæ Tavrinorvm,
ex
typis Josephi Pomba. In-8º grand format de 466 pa
, adjectis præter fabulas Gudianas et Burmannianas fabulis novis xxx,
ex
integerrimo cod. Vaticano nunc primum suppletis i
nombreuses notes. 1842. J. Phædri, Aug. lib., fabulæ veteres
ex
recensione Frid. Henr. Bothe ; edidit J. A. Amar.
proprium genus ; A quo repulsus tristem sustinuit notam. Tum quidam
ex
illis quos prius despexerat : « Contentus nostris
genus ; a quo repulsus luctificam iterum sustinuit notam. Tunc quidam
ex
his, quem pridem despexerat : « Contentus nostris
s cum fratre suo. et multi alii. Sed pace inter eos reformata, quidam
ex
ipsis O. scilicet S. Cotet, P. de Malamort, Gui L
indiquée par ce titre : Incipiunt epigrammata Prosperi eruditissimi,
ex
dictis Augustini deflorata, in Christi nomine, am
uit : Hic est liber sanctissimi domini nostri Marcialis Lemovicensis
ex
libris bone memorie Ademari grammatici. Nam postq
libros, in quibus sudaverat, eidem suo pastori ac nutritori reliquit,
ex
quibus hic est unus. Fol. cxliii a à cxlvii a.
ste en a exactement déterminé l’étendue par ces mots : Quæ sequuntur
ex
Plinio excerpta, Libro II, Cap. xv, xvi. Cet extr
page 380 du même volume, au bas de laquelle on lit en note : « Primus
ex
P(arisino 12 117) saec. XI, fol. 138, edidit Burs
s antiques. Le titre du volume était ainsi formulé : Fabulæ antiquæ,
ex
Phædro fere servatis ejus verbis desumptæ, et sol
uctoris et aliorum antea ignotæ. Accedunt Romuli fabulæ Æsopiæ, omnes
ex
manuscriptis depromptæ, et adjectis notis editæ a
proprium genus ; A quo repulsus tristem sustinuit notam. Tum quidam
ex
illis quos prius despexerat : « Contentus nostris
nc tristem sustenuit notam sumpsitque iniquam famam. Tunc quidam unus
ex
illis ait quos prius injuriis dispexerat : Contem
ram. Tunc tristem sustinuit notam sumpsitque iniquam famam. Tunc unus
ex
illis ait, quos prius injuriis dispexerat : Si co
e la courte analyse que voici : « Codex chartaceus in-quarto, Æsopica
ex
Cod. Vet. Isaaci Vossii ; et Collectanea Etymolog
t littéralement, à cette mention placée en tête du volume : « Æsopica
ex
Cod. Vet. Isaaci Vossii. | Item collectanea Etymo
d proprium genus ; A quo repulsus tristem sustinuit notam. Tum quidam
ex
illis, quos prius despexerat : Contentus nostris
genus, Vbi cum esset ornatus et multos iniuriose terreret, tunc unus
ex
illis ait illi : Dic nobis si non erubesceres ut
b à 164 b. — « Et post hec descendet rex Romanorum… — … in infernum,
ex
quo eripiamur per gratiam et humanitatem domini d
la table, à la suite de laquelle on lit : Sequūtur fabule noue esopi
ex
translatiōe remicij. Fol. 90ª à 98ª (m.iiª à n.
première fable : Hortatio prima. ad sapientiam et ueram amiciciam |
ex
Adelfonso. Fol. 129b (q.ixb). Souscription ain
a table des Fabulæ extravagantes on lit : Sequūtur fabule noue Esopi
ex
transiatione (sic) remicii. La faute typographiq
zzo ; elles sont précédées de ce titre : Sequuntur fabule noue Esopi
ex
translatione Remicii. Les titres courants des pa
Registrum fabularum extrauagantium. — Sequuntur fabule nove Esopi
ex
translatione Rimicii. Fol. 77 a. — Fin de la tr
es dicte sequuntur. Fol. 85 b (m. vii b). — Sequuntur fabule Esopi
ex
translatione Remicii. Comme précédemment, Brant
Utilitas et commoditas fabularum poëtarumque : et fabulonum defensio
ex
joanne bocacio, Li xiiii de genealogia deorum.
e nouit. 7. Quomodo corui conati sunt aquilam expugnare. 8. De aquila
ex
cuius vnguibus gallina cecidit in gremium Livie A
ter os et offam. 91. De vulpe et marmorea imagine. 92. Mutari homines
ex
maribus in puellas ex Ouidio et Virgilio. 93. Hom
e vulpe et marmorea imagine. 92. Mutari homines ex maribus in puellas
ex
Ouidio et Virgilio. 93. Hominem mutari in lupum.
odibus et phanesiis. 110. De visontibus : vris et alce. 111. De hyena
ex
Ouidio. 112. Leonis nature comparatio ad veram am
te alios pueros in antro. 132. De puero quadrupede in agro florentino
ex
equa nato. 133. De quodam hermaphrodito : et eius
m fabulis : per Sebastia-|num Brant nuper reuisi : additisque per eum
ex
variis | autoribus centum circiter et quadraginta
. xiii. exeuntis, binis columnis exaratus ; olim conventus S. Albani,
ex
dono Johannis Whethamstede, Prioris. Vincentii Bu
im paulo ante ab-||solutionem operis discesserat) Illu. Dn̄iuӡ Venet.
ex
gratia speciali con-||cessit ut nemo alius per de
te tradition antique, cette phrase empruntée à Cicéron : Redimunt se
ex
illa parte corporis propter quam maxime expetuntu
qu’Abélard affirme en ces termes : « Elapsis autem paucis annis, cum
ex
infirmitate jam dudum convaluissem, præceptor meu
euillets. Du feuillet 257 b au feuillet 260 a, sous le titre Excerpta
ex
Esopo probablement imaginé par les auteurs du cat
» Puis viennent les épigrammes débutant par ce vers : Hæc Augustini
ex
sacris epigrammata dictis. Elles se terminent au
sopica : Accedunt… anonymi veteris fabulæ, latino carmine redditæ LX
ex
exsoletis editionibus et codice ms. luci redditæ.
pus fuit Atheniensis grecus, et composuit librum quemdam in quo erant
ex
istis apologis ; modo liber iste non erat notus a
| auctiores. || Anonymi veteris Fabulæ, latino carmine redditæ LX. ||
ex
exsoletis editionibus et Codice MS. || luci reddi
ex exsoletis editionibus et Codice MS. || luci redditæ. || Hæc omnia
ex
Bibliotheca Palatina. || Adiiciuntur insuper Phæd
l en existe un second ainsi conçu : Apologorum, || ac fabellarum ||
ex
Æsopo || et aliis sapientibus, tam Veteribus quam
veteris || Fabulæ denuo castigatæ. || Editio accurata. || Biponti, ||
ex
Typographia Societatis. || ciɔ iɔ cclxxxiv. L’éd
rit dans les termes suivants : « Vita (et Favole). (Latine et Italice
ex
translatione et cum præfat. Francisci Tuppi). Imp
est Alexander Neckam apud Sanctum-Albanum, cuius mater fovit Ricardum
ex
mamilla dextra, sed Alexandrum fovit ex mamilla s
m, cuius mater fovit Ricardum ex mamilla dextra, sed Alexandrum fovit
ex
mamilla sua sinistra471. » Venu en France dans s
conservée dans le Romulus ordinaire : Ossa lupus cum devoraret, unum
ex
illis hæsit ei in faucibus. Neckam, mettant cet
scrit, de me contenter de la transcrire : Fol. 20 vº. Dicta collecta
ex
proverbiis Senece. Alienum est omne quicquid opta
ur, de quibus non redditis sero querimur… Fol. 31. De mente composita
ex
dictis Senece. Primum argumentum composite mentis
servias oportet ut tibi contingat vera libertas… Fol. 39 vº. Collecta
ex
epistolis beati Jeronimi… Fol. 40. De vini vitat
aret veloxque minatur Quo jubeat dominus prævius ire solet. Excerpta
ex
aliis anonymis, et ex Alexandreide, et epistolis
Quo jubeat dominus prævius ire solet. Excerpta ex aliis anonymis, et
ex
Alexandreide, et epistolis Horatii. Hæc in membra
Gilgilis Chalcidensis Alchimiæ practicæ libellus. Cabilistica ars, et
ex
pluribus auctoribus excerpta ejus artis. Item ars
légua à l’abbaye de Saint-Germain-des-Prés. C’est ce qui ressort de l’
ex
libris suivant : « Ex bibliotheca mss. Coislinian
aut de la deuxième colonne du feuillet 49 a, on lit ce commencement d’
ex
libris, écrit en très gros caractères gothiques :
o du dernier feuillet. Le petit vide qui restait a été rempli par un
ex
libris ainsi conçu : Iste liber constat duci Aur
n ex libris ainsi conçu : Iste liber constat duci Aurelianensi. Cet
ex
libris, dont M. Robert, dans son ouvrage sur les
mmencement du xive siècle. Sur le recto du premier feuillet on lit l’
ex
libris suivant, écrit sans doute par un des moine
e sont pas parvenus par la même voie à la bibliothèque de Trèves. Les
ex
libris que porte le manuscrit 1107 montrent qu’il
ndication des deux derniers propriétaires est donnée par ce troisième
ex
libris : Bertrandus dedit collegio societatis Je
poribus libri duo, qui sunt de poetis græcis et latinis. Amstelædami,
ex
typographejo Joannis Blaev. MDCLIIII, in-4º. (Voy
ΙΟϓ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗГΗΣΙΣ. Pausaniæ Græciæ descriptio. Græce. Recensuit,
ex
codd. et aliunde emendavit, explanavit Io. Frider
ΡΙΚΗΣ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ. Diodori Siculi Bibliothecæ historicæ quæ supersunt,
ex
nova recensione Ludovici Dindorfii. Græce et lati
rum tempora, orbis terrarum faciem declarans. Christophorus Cellarius
ex
vetustis probatisque monimentis collegit et novis
CIII, 2 vol. in-4º. (Voyez tome I, p. 667 et s.) 24. Phædri Fabulæ,
ex
codice Perottino MS. Regiæ Bibliothecæ Neapolitan
s de Pompéi. 73. Phædri Aug. Liberti Fabularum Æsopiarum libros IV,
ex
codice olim Pithœano, deinde Peletteriano, nunc i
is Nicolai Perotti cum variis additamentis et presertim artis metrice
ex
Guarino Veronensi viro perameni ingenii ad unguem
sdem regiæ bibliothecæ scriptoris Dissertationes tres. Neapoli, 1811,
ex
regia typographia, in-8º. (Voyez Dissertatio I, p
copiæ, sive linguæ latinæ commentarii diligentissime recogniti, atque
ex
archetypo emendati. In fine : Thusculani, apud Be
Scriverii animadversiones in Martialem. Opus iuvenile et nunc primum
ex
intervallo quindecim annorum repetitum. Lugduni B
06.) 194. Casp. Barthi Adversariorum Commentariorum libri LX quibus
ex
universa antiquitatis serie, omnis generis, ad vi
opiarum libri V. Notis illustravit… David Hoogstratanus… Amstelædami,
ex
typographia Francisci Halmæ. CIƆ IƆ CCI, in-4º. (
cæ Neapolitanæ…, Cataldi Jannelli Dissertationes tres. Neapoli, 1811,
ex
regia typographia. (Voyez le § xi de la première
idem relictæ cogitationes ; et opinio tacita de principe, sicunde vel
ex
vultu argui posset, majestatis rea fieret : libel
is e societ. Jesu De ludicra Dictione Liber in quo tota jocandi ratio
ex
veterum scriptis æstimatur. Lutetiæ Parisiorum, a
libros V diatribe ad Th. Graswinckelium equitem et jc. Hagæ Comitis,
ex
officina Theodori Maire, CIƆ IƆ CXXXVII, in-12. (
marte proprio componebat, cur hanc lacunam fecisset ? Videtur igitur
ex
antiquo codice ita ut res erat descripsisse. Ego
Cataldo Jannellio ejusdem regiæ bibliothecæ scriptore. Neapoli, 1811,
ex
regia typographia, in-8º. 271. Codex Perottinus
e qui suit : Itaque sic habeto : fuit corpus quoddam fabularum Aesopi
ex
compluribus auctoribus latinis conflatum antiquo
t in minoribus, ad dignitatem cardinalatus fuit promotus, vitam Esopi
ex
greco in latinum eius in nomine te hortatore suas
y. Berlin, 1870. (Voyez Einleitung, p. xviii.) 322. Fabulæ antiquæ,
ex
Phædro fere servatis ejus verbis desumptæ, et sol
nzer, Annales typographici, t. I, p. 104, nº 24. 376. Matt., p. 773,
ex
Le Long, Bibl. Hist. de Fr., nº 7120. 377. Panze
radunt diem suum obiisse ann. C. N. ciɔcccv ; modo subobscure aliquid
ex
hoc libro tribuunt magistro Romulo : quatenus for
o sua in litteras meque privatum amore, auxilio subsidioque suggessit
ex
instructissima Palat. Bibliotheca codices manuscr
etc. Francoforti, M.DC.X. 450. Recensio manuscriptorum codicum qui
ex
universa bibliotheca Vaticana selecti iussu Dni.
▲