/ 49
1 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 76. De lvpo ovis pelle indvto, qvi gregem devorabat » p. 
LVpus ouis pelle indutus ouium se immiscuit gregi cotidieque aliquam ex eis occidebat. Quod cum pastor animaduertisset, i
est ouis, opera autem erant lupi. » Hæc indicat fabula (homines non ex [h]abitu, sed ex operibus iudicandos, quoniam mul
autem erant lupi. » Hæc indicat fabula (homines non ex [h]abitu, sed ex operibus iudicandos, quoniam multi sub uestimenti
2 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 67. De mvre, qvi cvm fele amicitiam contrahere volebat » p. 
quæ in tabulato capite demisso, et tristi uultu recumbebat. Tunc unus ex eis « Hoc animal inquit benignum admodum et mite
t profecto, non est uultui temere credendum. » Hæc fabula innuit non ex uultu sed ex operibus homines iudicandos, cum sub
on est uultui temere credendum. » Hæc fabula innuit non ex uultu sed ex operibus homines iudicandos, cum sub ouilla pelle
3 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 167. De viro decrepito arbores inserente » p. 
insereret, quarum non esset poma uisurus. Cui senex, « Nec tu inquit ex iis, quas nunc inserere paras, fructus fortasse d
s nunc inserere paras, fructus fortasse decerpes. » Nec mora. Iuuenis ex arbore, quam surculos decerpturus ascenderat, rue
4 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 88. De eqvo incvlto sed veloci et cæteris evm irridentibvs » p. 
e longo interuallo relictis palmam assecutus est. Fabula indicat non ex habitu, sed ex uirtute homines iudicandos.
llo relictis palmam assecutus est. Fabula indicat non ex habitu, sed ex uirtute homines iudicandos.
5 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 41. De sve et cane » p. 
bus fuerat instructus. Cui canis. « Nescis inquit insane nescis, quae ex uerberibus illis sim consecutuse. Per ea enim sua
ensible en l’état, indique : « Nescis inquit insane nescias, quot non ex uerberibus illis sim consecutus. »
6 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 91. De sene ivvenem poma sibi svrripientem saxis deiiciente » p. 
SEnex quidam iuuenem sibi poma surripientem blandis orabat uerbis, ut ex arbore descendere, nec res suas uellet auferre. S
m risum effusus est, et senem delirare arbitrabatur, qui crederet eum ex arbore herbis posse depellere. Tunc senex omnia e
7 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 129. De viro qvi vxori se ovvm peperisse dixerat » p. 
illac perfluentes audio. » Cui uxor « Nondum me pernosti mi uir, qui ex aliarum ingeniis me iudicas. Potius mortem mihi p
mes, ne cui hoc dicas. Tute enim nosti quanto dedecori mihi esset, si ex uiro gallina factus dicerer. » Mulieri tarde admo
8 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 199. De femina maritvm ob pvllos male servatos verberante » p. 
mi maritum meticulosum et insulsum multis affecerat plagis, quia unum ex pullis gallinaceis, quos abiens ei seruandos reli
ripere uniuersos eodem filo ligatos diligentius custodiebat. Sed quum ex improuiso Miluus adueniens unum unguibus rapiens
9 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 163. De agricola icto ab ape » p. 
163 De agricola icto ab ape AGricola ictus ab ape admirabatur ut ex eodem ore succus tam suauis et stimulus tanti dol
10 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 178. De tvrdo per viscvm capto » p. 
lore excrucior, quantum quod meæ res me perimunt. » Aiunt enim uiscum ex turdorum stercore procreari. Fabula indicat homi
11 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 107. De aqvila in pvlchritvdine se cæteris avibvs præferente » p. 
nnæ te formosam, sed rostrum et ungues efficiunt, quorum timore nulla ex nobis audet tecum de formositate certare. » Fabu
12 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 162. De cane qvi occidit filivm domini » p. 
solum homicidam, uerum etiam omnes alios iussit occidi. Tunc ait unus ex eis. « Vnus peccauit, et cuncti plectimur. » Fab
13 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 54. De cera dvritiem appetente » p. 
uicunque leuissimo ictu penetrabilem procreatam. Videns autem lateres ex luto multo se molliori factos in tantam duritiam
14 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 150. De delectore militvm » p. 
eris inquit o delector. Non sum enim is qui uideor. » Fabula indicat ex ipso corporis habitu homines non esse iudicandos.
15 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 154. De asino qvi obiens vinvm effvdit » p. 
dam spoponderat adulescenti paulum nescio quid pollicitus dotis, quam ex uini et asini pretio (constituerat enim hæc uenun
16 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 35. De gliribvs qvercvm ervere volentibvs » p. 
uictus gratia totiens ascendere et descendere cogerentur. Sed quidam ex eis, qui ætate et usu rerum, ac prudentia cæteros
17 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 161. De viro benefico qvi in latrones inciderat » p. 
rones, qui circunstantes quum eum interimere uellent, exclamauit unus ex eis. « Ne interficiatis hunc uirum bonum et de me
18 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 10. De caponibvs pingvibvs et macro » p. 
biles hospites lauto et sumptuoso accepturus conuiuio imperat coco ut ex his interimat, coquatque, quos pinguiores inuener
19 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 108. De testvdine ab aqvila in altvm svblata » p. 230490
mporis momento posset intueri. Quod quum Aquila prompte fecisset, eam ex alto demisit, unde cadens humi illisa et confract
20 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 157. De servo qvi asinvm heri e rvpe deiecit » p. 
nvm heri e rvpe deiecit SEruus cuiusdam agricolæ Asinum domini sui ex alta rupe præcipitem dedit, ne cotidie huc et ill
21 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 179. De avaro poma marcescentia comedente » p. 
ido liberalis sodales suos ad pomaria sæpe ducebat dicens. « Accipite ex his quæ uultis omnia præter marcescentia. Illa en
22 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 183. De milvo et accipitre apvd aqvilam de præstantia contendentibvs » p. 
anto accipitrem Miluo præstantiorem esse pronuncio. » Fabula indicat ex operum, non corporum magnitudine homines metiendo
23 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 190. De dæmone morte divitvm lætante pavpervm vero mœsto » p. 
ur. Interrogatus tam diuersorum affectuum causas « Risus inquit filii ex obitu parentum significat illos diuites esse defu
24 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 38. De vrso et apibvs » p. 
i uiderent, facto impetu aculeis ursum inuadentes, pene necauere. Qui ex earum manibus uix elapsus secum dicebat. « Quanto
25 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 106. De psittaco admirante cvr maior honor alibi qvam in patria sibi exhiberetvr » p. 
nte cvr maior honor alibi qvam in patria sibi exhiberetvr PSittacus ex oriente in occidentem delatus ubi huiusmodi aues
26 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 149. De patrefamilias svccensente cani ob gallinas raptas » p. 
um, si ego alto sopore oppressus Vulpem uenientem non sensi qui nulla ex illis emolumenta percipiebam ? » Fabula indicat
27 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 193. De porco læto morte inimici » p. 
abentes, ut cotidie sese dentibus lacerarent. Quum autem dominus unum ex eis occideret alter incredibili afficiebatur læti
28 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 7. De cvcvlo et accipitre » p. 
em a rustico, cuius columbas insectabatur, captum, ad metum cæterorum ex alta turre pendere. Cui cuculus. « Quam melius ti
29 (0400) Fabvlae Aviani « Avianus 11. [DE GEMINIS OLLIS] » p. 378
m meliore fides, Quamuis securam uerbis me feceris, inquit, non timor ex animo decutiendus erit. Nam me siue tibi, seu te
30 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 14. De mvliere virvm morientem flente, et patre eam consolante » p. 
elle se dixerat. Fabula indicat quam cito defunctorum maritorum amor ex uxorum animo excidere soleat.
31 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 78. De cane oves domini svi occidente, a qvo svspensvs est » p. 
ebat occidere. Cui Canis. « Quid me inquit perdere cupis qui sum unus ex domesticis tuis ? Interfice potius Lupum qui cont
32 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 152. De cane qvi societatem cvm asino adversvs lvpvm inivit » p. 
uribusque futurum. Fabula indicat stultos esse, qui hominum uirtutem ex uerborum, ampullositate et corporis proceritate d
33 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 153. De lvpo gregem aggresso qvom ibi dvo canes essent inter se pvgnantes » p. 
gregem aggresso qvom ibi dvo canes essent inter se pvgnantes LVpus ex alta specula contemplatus canes geminos gregis ou
34 (0400) Fabvlae Aviani « Avianus 18. [DE QVATTVOR IVVENCIS ET LEONE] » p. 372
s disiunxit acerbis, inuasit, miserum diripuitque gregem. Tunc quidam ex illis : Vitam seruare quietam qui cupiet, nostra
35 (0400) Fabvlae Aviani « Avianus 20. [DE PISCATORE ET PISCE] » p. 18
tulit : Parce, precor, supplex lacrimis ita dixit obortis. Nam quanta ex nostro corpore damna feres ? Nunc me saxosis geni
36 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 174. De sene a filio eiectvs a domo qvi dvo lintea petivit » p. 
s autem filium illac iter habentem, eum rogauit, ut saltem duo lintea ex rebus suis quas tanto sudore parauerat, sibi mitt
37 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 33. De anv dæmonem accvsante » p. 
ægre ferens, quum uideret anum quandam soleatam arborem ascendentem, ex qua illam ruituram, et in se culpam collaturam pr
38 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 89. De rvstico per vocem hædi ad ivrisconsvltvm admisso » p. 
isperiti stabat et hædum uellicans illum balare cogebat. Ianitor, qui ex præcepto heri dona portantes statim admittere sol
39 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 104. De sacerdote qvi qvinqve vestales prægnantes fecerat » p. 
am, illarum forma ac illecebris delinitus intra anni circulum quinque ex illis filios procreauit. Quod quom Antistes audis
40 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 90. De adolescente ex coitv infirmo et lvpo » p. 
Abstemius 90 De adolescente ex coitv infirmo et lvpo ADolescens quidam uxorem
41 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — [Nicolas Abstemius 1]. Nicolai Abstemii Laurentii filii apologvs de piro vrbana et silvestri » p. 
pirus agrestis turbato hæc reddidit ore ; Si mihi adoptasset generosa ex arbore ramos Agricolæ quoque cura mei, quibus ins
42 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 31. De vidva virvm petente » p. 
etur. Paucis post diebus uiduam conueniens « Reperi inquit tibi uirum ex animi tui sententia. Est enim uir prudens, et ad
43 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 49. De coriario emente pellem vrsi a venatore nondvm capti » p. 
riarius quum feram abisse prospiceret, ac nihil amplius esse periculi ex arbore se deducens, et ad uenatorem, qui nondum s
44 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 101. De divite petente a fortvna ne plvres sibi daret divitias » p. 
m mendicus hunc quoque numerum recusaret, postea uellet, semper diues ex numero oblato decem detrahebat, donec ad denarium
45 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — [Épître d’Abstemius à D. Angelus] »
suscipe, non rem, sed dantis animum, uoluntatemque considerans. Vale ex urbe Fanestri pridie kalendas Maii. MDV.
46 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — [M. Grunii Corococtæ porcelli testamentum] »
d Terrestre liget sibi collum de reste. Et uolo mihi fieri monumentum ex litteris aureis scriptum, M. Grunnius Corococta p
47 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — [Liminaires] »
rfecta exoriretur. Proculdubio non aliunde mecum tandem collegi, quam ex præclaræ eius uirtutis nomine proficisci, cuius q
cur has componendo fabulas laude fraudari debeam, quam cæteri Latini ex translatione consecuti sunt nisi adeo inuidi simu
48 (1570) Cento favole morali « Présentation »
, in Æsopus Dorpii (Anvers, 1512 sqq.) : « Fabella de corvo et lupis, ex Johanne Antonio Campano desumpta » (ou dans une t
      PØ                       Érasme in Æsopus Dorpii (« Apologi ex Chiliadibus adagiorum Erasmi desumpti »), ou dans
49 (1893) Les fabulistes latins depuis le siècle d’Auguste jusqu’à la fin du moyen âge. Tome I : Phèdre et ses anciens imitateurs directs et indirects pp. -818
i. Phrix (sic) ille seruus, mente sanus libera Græcas iocosus fecit ex re fabulas Adfabulatus quæ docerent Socratem : Gr
m quis istos deinceps laudavit unquam ? Ejus scriptoris qui meminerit ex veteribus nullum dam reperi præter unum Avienum,
À la page 6 se trouve ce passage de Priscien : « Prisciani sophistæ ex arte præexercitaminum secundum Hermogenem vel Lib
iorum poematum liber I. Lyrica. Auctore Andrea Valladerio…, Parisiis, ex officina Nivelliana apud Sebastianum Cramoisy, vi
e Bongars : « Seqr. in v. c. libellus de variis monstris ac portentis ex fabulis Græcorum et al. » J’aurais maintenant à
En effet, à la fin des variantes qu’il en extrait, il l’appelle vet. ex . Cat., ce qui, suivant Orelli, signifie vetus exe
néreux, un ami des lettres : “Sermone illo philosophico, ajoute-t-il, ex tuo materiam sumpsimus. Meministine ridere te sol
n petit volume in-8º, intitulé : Recensio manuscriptorum codicum qui ex universa bibliotheca Vaticana… procuratoribus Gal
vius disait à Heinsius : « Phædrum Schefferi avide expecto. Excerpsi ex observationibus meis unam atque alteram conjectur
variis suis lucubrationibus mire vexavit Salmasius. Sed legendum est ex scidis Petri Danielis, mala dare expetit 146. »
vait eu recours. Le frontispice portait ces mots : Phaedri fabulae | ex  | codice Perottino MS. | regiae bibliothecae Neap
rimvs invenit, descripsit, edidit Joannes-Antonivs Cassittvs, Elector ex colleg. possessor. in R. vtrivsque Siciliae, reg.
, atque pontinianae sodalis ordinarivs, editio tertia. Neapoli, 1811, ex officina monitoris vtr. Siciliae. Cette troisiè
tre : Phaedri | Augusti liberti | Fabellae Novae | duo et triginta | ex codice Perottino | regiae bibliothecae Neapolitan
ssitti et Jannellii | editiones Neapoli nuper emissas, | cum selectis ex utriusque commentario notis ; | veteres, | juxta
tissimam editionem bipontinam, | cum selectis doctissimi viri Schwabe ex commentario notis. | Ex typis Leblanc. | Parisiis
rmat in-12 avec ce frontispice : Phædri fabellæ novæ duo et triginta ex cod. Perottino reg. bibl. Neapol. juxta editionem
de laquelle on lisait : Noviter detectæ | Phædri fabulæ | triginta | ex manuscripto bibliothecæ regiæ Neapolitanæ | codic
« Arbor Palladis. Olea Palladi sacra. Allusit ad fabulam, quam nos ex Avieno in fabellas nostras adolescentes iambico c
ossunt hederæ Bacchi dare, etc. “Allusit, dit-il, ad fabulam quam nos ex Avieno in Fabellas nostras adolescentes Iambico c
s structura illorum recesserit, permaneat tamen gratia. Sic enim illa ex alia lingua in aliam transtulisti, ut quod diffic
munere, ita statuo, profectum quidem illud esse ab aliquo viro docto ex superioribus ætatibus, Phædri quidem æmulo, ingen
1713. Phædri Fabulæ, quibus adjiciuntur Fabulæ Græcæ et latinæ, ex variis Authoribus, cura T. Dyche. Seconde édition
aun. Münch. In-8º. 1778. Phædri fabularum Æsopiarum libri V, ex recens. Burmanni ; acced. novarum fabularum appen
n VII. In-12 de 203 pages. Phædri Augusti liberti fabularum libri V, ex rec. Petr. Burmanni. Würzeburgi, Stahel. In-8º.
es par Gude. 1806. Phædri Augusti liberti fabularum libri V, ex opt. recens. iuventuti ed. cur. et quadripartita
ones adposuit ; tum deficientes et corruptas tentavit. Neapoli, 1809, ex regia typographia. In-8º. Phædri, Augusti libert
scholarum. Hannov., Hahn’s Hofb. In-8º. 1811. Phædri fabulæ ex codice Perottino ms. regiæ bibliothecæ Neapolitan
. primvs invenit descripsit edidit Joannes Antonivs Cassittvs elector ex colleg. possessor, in r. vtrivsque Siciliae reg.
uilles et demie. Phædri Augusti liberti fabellæ novæ duo et triginta ex codice Perottino regiæ bibliothecæ Neapolitanæ, j
et socior. In-folio de 80 pages. Phædri fabellæ novæ duo et triginta ex codice Perottino reg. bibliothecæ Neapolitanæ, ju
lotteri. In-folio de 12 pages. Noviter detectæ Phædri fabulæ triginta ex manuscripto bibliothecæ regiæ Neapolitanæ codice
s Cassitti et Jannellii editiones Neapoli nuper emissas, cum selectis ex utriusque commentario notis ; veteres juxta accur
ratissimam editionem Bipontinam, cum selectis doctissimi viri Schwabe ex commentario notis. Parisiis, H. Nicolle. In-8º de
lles. Phædri Augusti liberti fabularum libri V, et novarum fabularum ex ms. Divionensi appendices duæ. Norimbergæ, Riegel
. fabularum Æsopicarum libri V, et P. Syri aliorumque vett. sententiæ ex recensione Bentleji passim codicum manuscriptorum
-8º de xxxiv et 148 pages. Phædri Augusti liberti fabularum libri V, ex recens. R. Bentleji. Ictus per accentus expressi
Phædri fabular. Æsop. libri V, cum notis et emend. Fr. J. Desbillons ex ejus comment. pleniore desumptis. Ed. et animadve
e brevioribus illustrata. Bruxellis, Tencé. In-18 maj. Phædri fabulæ ex rec. Burmanni cum nova fabular, append. Sine noti
br. orphan. (1755). In-8º. 1830. Quinti Horatii Flacci opera, ex optimis editionibus recensita et emendata. Paris,
fables de Phèdre. Phædri Aug. lib. Fabular. Æsopiar. libros quatuor, ex codice olim Pithœano, deinde Peletteriano, nunc i
onibus. Accedunt novæ Phædri fabellæ cum notulis variorum. Florentiæ, ex typis Borghi et soc. In-12 de 255 pages contenant
i Syri et aliorum veterum sententiæ. Phædri Fabvlæ Qvæ exstant omnes ex recensione Io. Gottl. Sam. Schwabii cvm notis et
Io. Gottl. Sam. Schwabii cvm notis et indicibvs. Avgvstæ Tavrinorvm, ex typis Josephi Pomba. In-8º grand format de 466 pa
, adjectis præter fabulas Gudianas et Burmannianas fabulis novis xxx, ex integerrimo cod. Vaticano nunc primum suppletis i
nombreuses notes. 1842. J. Phædri, Aug. lib., fabulæ veteres ex recensione Frid. Henr. Bothe ; edidit J. A. Amar.
proprium genus ; A quo repulsus tristem sustinuit notam. Tum quidam ex illis quos prius despexerat : « Contentus nostris
genus ; a quo repulsus luctificam iterum sustinuit notam. Tunc quidam ex his, quem pridem despexerat : « Contentus nostris
s cum fratre suo. et multi alii. Sed pace inter eos reformata, quidam ex ipsis O. scilicet S. Cotet, P. de Malamort, Gui L
indiquée par ce titre : Incipiunt epigrammata Prosperi eruditissimi, ex dictis Augustini deflorata, in Christi nomine, am
uit : Hic est liber sanctissimi domini nostri Marcialis Lemovicensis ex libris bone memorie Ademari grammatici. Nam postq
libros, in quibus sudaverat, eidem suo pastori ac nutritori reliquit, ex quibus hic est unus. Fol. cxliii a à cxlvii a.
ste en a exactement déterminé l’étendue par ces mots : Quæ sequuntur ex Plinio excerpta, Libro II, Cap. xv, xvi. Cet extr
page 380 du même volume, au bas de laquelle on lit en note : « Primus ex P(arisino 12 117) saec. XI, fol. 138, edidit Burs
s antiques. Le titre du volume était ainsi formulé : Fabulæ antiquæ, ex Phædro fere servatis ejus verbis desumptæ, et sol
uctoris et aliorum antea ignotæ. Accedunt Romuli fabulæ Æsopiæ, omnes ex manuscriptis depromptæ, et adjectis notis editæ a
proprium genus ; A quo repulsus tristem sustinuit notam. Tum quidam ex illis quos prius despexerat : « Contentus nostris
nc tristem sustenuit notam sumpsitque iniquam famam. Tunc quidam unus ex illis ait quos prius injuriis dispexerat : Contem
ram. Tunc tristem sustinuit notam sumpsitque iniquam famam. Tunc unus ex illis ait, quos prius injuriis dispexerat : Si co
e la courte analyse que voici : « Codex chartaceus in-quarto, Æsopica ex Cod. Vet. Isaaci Vossii ; et Collectanea Etymolog
t littéralement, à cette mention placée en tête du volume : « Æsopica ex Cod. Vet. Isaaci Vossii. | Item collectanea Etymo
d proprium genus ; A quo repulsus tristem sustinuit notam. Tum quidam ex illis, quos prius despexerat : Contentus nostris
genus, Vbi cum esset ornatus et multos iniuriose terreret, tunc unus ex illis ait illi : Dic nobis si non erubesceres ut
b à 164 b. — « Et post hec descendet rex Romanorum… — … in infernum, ex quo eripiamur per gratiam et humanitatem domini d
la table, à la suite de laquelle on lit : Sequūtur fabule noue esopi ex translatiōe remicij. Fol. 90ª à 98ª (m.iiª à n.
première fable : Hortatio prima. ad sapientiam et ueram amiciciam | ex Adelfonso. Fol. 129b (q.ixb). Souscription ain
a table des Fabulæ extravagantes on lit : Sequūtur fabule noue Esopi ex transiatione (sic) remicii. La faute typographiq
zzo ; elles sont précédées de ce titre : Sequuntur fabule noue Esopi ex translatione Remicii. Les titres courants des pa
  Registrum fabularum extrauagantium. —  Sequuntur fabule nove Esopi ex translatione Rimicii. Fol. 77 a. — Fin de la tr
es dicte sequuntur. Fol. 85 b (m. vii b). —  Sequuntur fabule Esopi ex translatione Remicii. Comme précédemment, Brant
Utilitas et commoditas fabularum poëtarumque : et fabulonum defensio ex joanne bocacio, Li xiiii de genealogia deorum.
e nouit. 7. Quomodo corui conati sunt aquilam expugnare. 8. De aquila ex cuius vnguibus gallina cecidit in gremium Livie A
ter os et offam. 91. De vulpe et marmorea imagine. 92. Mutari homines ex maribus in puellas ex Ouidio et Virgilio. 93. Hom
e vulpe et marmorea imagine. 92. Mutari homines ex maribus in puellas ex Ouidio et Virgilio. 93. Hominem mutari in lupum.
odibus et phanesiis. 110. De visontibus : vris et alce. 111. De hyena ex Ouidio. 112. Leonis nature comparatio ad veram am
te alios pueros in antro. 132. De puero quadrupede in agro florentino ex equa nato. 133. De quodam hermaphrodito : et eius
m fabulis : per Sebastia-|num Brant nuper reuisi : additisque per eum ex variis | autoribus centum circiter et quadraginta
. xiii. exeuntis, binis columnis exaratus ; olim conventus S. Albani, ex dono Johannis Whethamstede, Prioris. Vincentii Bu
im paulo ante ab-||solutionem operis discesserat) Illu. Dn̄iuӡ Venet. ex gratia speciali con-||cessit ut nemo alius per de
te tradition antique, cette phrase empruntée à Cicéron : Redimunt se ex illa parte corporis propter quam maxime expetuntu
qu’Abélard affirme en ces termes : « Elapsis autem paucis annis, cum ex infirmitate jam dudum convaluissem, præceptor meu
euillets. Du feuillet 257 b au feuillet 260 a, sous le titre Excerpta ex Esopo probablement imaginé par les auteurs du cat
 » Puis viennent les épigrammes débutant par ce vers : Hæc Augustini ex sacris epigrammata dictis. Elles se terminent au
sopica : Accedunt… anonymi veteris fabulæ, latino carmine redditæ LX ex exsoletis editionibus et codice ms. luci redditæ.
pus fuit Atheniensis grecus, et composuit librum quemdam in quo erant ex istis apologis ; modo liber iste non erat notus a
| auctiores. || Anonymi veteris Fabulæ, latino carmine redditæ LX. || ex exsoletis editionibus et Codice MS. || luci reddi
ex exsoletis editionibus et Codice MS. || luci redditæ. || Hæc omnia ex Bibliotheca Palatina. || Adiiciuntur insuper Phæd
l en existe un second ainsi conçu : Apologorum, || ac fabellarum || ex Æsopo || et aliis sapientibus, tam Veteribus quam
veteris || Fabulæ denuo castigatæ. || Editio accurata. || Biponti, || ex Typographia Societatis. || ciɔ iɔ cclxxxiv. L’éd
rit dans les termes suivants : « Vita (et Favole). (Latine et Italice ex translatione et cum præfat. Francisci Tuppi). Imp
est Alexander Neckam apud Sanctum-Albanum, cuius mater fovit Ricardum ex mamilla dextra, sed Alexandrum fovit ex mamilla s
m, cuius mater fovit Ricardum ex mamilla dextra, sed Alexandrum fovit ex mamilla sua sinistra471. » Venu en France dans s
conservée dans le Romulus ordinaire : Ossa lupus cum devoraret, unum ex illis hæsit ei in faucibus. Neckam, mettant cet
scrit, de me contenter de la transcrire : Fol. 20 vº. Dicta collecta ex proverbiis Senece. Alienum est omne quicquid opta
ur, de quibus non redditis sero querimur… Fol. 31. De mente composita ex dictis Senece. Primum argumentum composite mentis
servias oportet ut tibi contingat vera libertas… Fol. 39 vº. Collecta ex epistolis beati Jeronimi… Fol. 40. De vini vitat
aret veloxque minatur Quo jubeat dominus prævius ire solet. Excerpta ex aliis anonymis, et ex Alexandreide, et epistolis
Quo jubeat dominus prævius ire solet. Excerpta ex aliis anonymis, et ex Alexandreide, et epistolis Horatii. Hæc in membra
Gilgilis Chalcidensis Alchimiæ practicæ libellus. Cabilistica ars, et ex pluribus auctoribus excerpta ejus artis. Item ars
légua à l’abbaye de Saint-Germain-des-Prés. C’est ce qui ressort de l’ ex libris suivant : « Ex bibliotheca mss. Coislinian
aut de la deuxième colonne du feuillet 49 a, on lit ce commencement d’ ex libris, écrit en très gros caractères gothiques :
o du dernier feuillet. Le petit vide qui restait a été rempli par un ex libris ainsi conçu : Iste liber constat duci Aur
n ex libris ainsi conçu : Iste liber constat duci Aurelianensi. Cet ex libris, dont M. Robert, dans son ouvrage sur les
mmencement du xive  siècle. Sur le recto du premier feuillet on lit l’ ex libris suivant, écrit sans doute par un des moine
e sont pas parvenus par la même voie à la bibliothèque de Trèves. Les ex libris que porte le manuscrit 1107 montrent qu’il
ndication des deux derniers propriétaires est donnée par ce troisième ex libris : Bertrandus dedit collegio societatis Je
poribus libri duo, qui sunt de poetis græcis et latinis. Amstelædami, ex typographejo Joannis Blaev. MDCLIIII, in-4º. (Voy
ΙΟϓ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗГΗΣΙΣ. Pausaniæ Græciæ descriptio. Græce. Recensuit, ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Io. Frider
ΡΙΚΗΣ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ. Diodori Siculi Bibliothecæ historicæ quæ supersunt, ex nova recensione Ludovici Dindorfii. Græce et lati
rum tempora, orbis terrarum faciem declarans. Christophorus Cellarius ex vetustis probatisque monimentis collegit et novis
CIII, 2 vol. in-4º. (Voyez tome I, p. 667 et s.) 24. Phædri Fabulæ, ex codice Perottino MS. Regiæ Bibliothecæ Neapolitan
s de Pompéi. 73. Phædri Aug. Liberti Fabularum Æsopiarum libros IV, ex codice olim Pithœano, deinde Peletteriano, nunc i
is Nicolai Perotti cum variis additamentis et presertim artis metrice ex Guarino Veronensi viro perameni ingenii ad unguem
sdem regiæ bibliothecæ scriptoris Dissertationes tres. Neapoli, 1811, ex regia typographia, in-8º. (Voyez Dissertatio I, p
copiæ, sive linguæ latinæ commentarii diligentissime recogniti, atque ex archetypo emendati. In fine : Thusculani, apud Be
 Scriverii animadversiones in Martialem. Opus iuvenile et nunc primum ex intervallo quindecim annorum repetitum. Lugduni B
06.) 194. Casp. Barthi Adversariorum Commentariorum libri LX quibus ex universa antiquitatis serie, omnis generis, ad vi
opiarum libri V. Notis illustravit… David Hoogstratanus… Amstelædami, ex typographia Francisci Halmæ. CIƆ IƆ CCI, in-4º. (
cæ Neapolitanæ…, Cataldi Jannelli Dissertationes tres. Neapoli, 1811, ex regia typographia. (Voyez le § xi de la première
idem relictæ cogitationes ; et opinio tacita de principe, sicunde vel ex vultu argui posset, majestatis rea fieret : libel
is e societ. Jesu De ludicra Dictione Liber in quo tota jocandi ratio ex veterum scriptis æstimatur. Lutetiæ Parisiorum, a
libros V diatribe ad Th. Graswinckelium equitem et jc. Hagæ Comitis, ex officina Theodori Maire, CIƆ IƆ CXXXVII, in-12. (
marte proprio componebat, cur hanc lacunam fecisset ? Videtur igitur ex antiquo codice ita ut res erat descripsisse. Ego
Cataldo Jannellio ejusdem regiæ bibliothecæ scriptore. Neapoli, 1811, ex regia typographia, in-8º. 271. Codex Perottinus
e qui suit : Itaque sic habeto : fuit corpus quoddam fabularum Aesopi ex compluribus auctoribus latinis conflatum antiquo
t in minoribus, ad dignitatem cardinalatus fuit promotus, vitam Esopi ex greco in latinum eius in nomine te hortatore suas
y. Berlin, 1870. (Voyez Einleitung, p. xviii.) 322. Fabulæ antiquæ, ex Phædro fere servatis ejus verbis desumptæ, et sol
nzer, Annales typographici, t. I, p. 104, nº 24. 376. Matt., p. 773, ex Le Long, Bibl. Hist. de Fr., nº 7120. 377. Panze
radunt diem suum obiisse ann. C. N. ciɔcccv ; modo subobscure aliquid ex hoc libro tribuunt magistro Romulo : quatenus for
o sua in litteras meque privatum amore, auxilio subsidioque suggessit ex instructissima Palat. Bibliotheca codices manuscr
etc. Francoforti, M.DC.X. 450. Recensio manuscriptorum codicum qui ex universa bibliotheca Vaticana selecti iussu Dni.
/ 49