gnum portentum, et silentio dignum mihi hac nocte contigit, (cum illa enim cubans hoc dicebat) quod enarrarem, si a te non e

quasi uerbis illius fidem haberet, « Peperi inquit hoc ouum (dormitum enim proficiscens ouum secum attulerat). Sed caue si m

ns ouum secum attulerat). Sed caue si me ames, ne cui hoc dicas. Tute enim nosti quanto dedecori mihi esset, si ex uiro gall

are. Ille his uerbis sæpius irritatus statuit hero par referre. Semel enim in herum conuersus. « Vtinam inquit rex stultorum

enim in herum conuersus. « Vtinam inquit rex stultorum essem. In toto enim terrarum orbe nullum meo latius esset imperium, e

huiusmodi somnio fidem adhibere, quod falsum esse deprehendetis. Ego enim somniaui uos hodie araturos. Hominum enim somnia

sum esse deprehendetis. Ego enim somniaui uos hodie araturos. Hominum enim somnia quam brutorum ueriora esse consueuerunt. »

nere occurristi, non quia utroque parente clarissimo ortus sis (multi enim generosis orti parentibus et a maiorum uirtutibus

decori suis fuere), nec quia amplas diuitias et opes possides, (multi enim locupletissimi indocti incultique sunt, quos Diog

on inuenio. Sed tu non hoc facis, ut humanam gloriam consequaris. Non enim hic mercedem recepturus es. Non in eorum numero r

erare usuram facere, et alios spoliare te magistra non didicerunt. Hæ enim res ad sese me trahere solent. » Tunc uirtus « Ma

i mei in paupertate degant quam sese his uitiis contaminent. Vtrisque enim cito moriendum est. Boni in terrarum orbe gloriam

aro tibi usui esse non potest ? Cape potius leporem illum (non procul enim lepus aberat), cuius carnem suauissimam mortales

s post diebus Lepus conueniens Vulpem uehementer eam accusabat (uerba enim eius audiuerat) quod se Cani demonstrasset. Cui V

eius quam contemnendæ essent populi uoces hac arte monstrauit. Iussit enim asinum album, quem uidua habebat, uiridi colore d

ierunt admirari. « Itidem inquit ad uiduam commater, eueniet tibi. Si enim uirum acceperis per aliquot dies eris fabula uulg

uam conueniens « Reperi inquit tibi uirum ex animi tui sententia. Est enim uir prudens, et ad res gerendas natus et genitali

« Abi hinc inquit in malam rem cum isto marito tuo tam illepido. Etsi enim coitus appetens non sum uolo tamen habeat, quod n

um mortis dolore excrucior, quantum quod meæ res me perimunt. » Aiunt enim uiscum ex turdorum stercore procreari. Fabula in

rustico captus est. Quem blande, ut se dimitteret, obsecrabat. « Non enim te læsi » dicens. Cui Rusticus « Nec hæc respondi

um uellet uendere. Cui ille. « Ecquid inquit est tibi opus emere ? Si enim ad meam perueneris ætatem, absque pecunia arcum t

e non posset, dicere solebat. « Quam male uitam meam disposui. Iuueni enim mihi uxor deerat ; nunc autem senex desum uxori. 

osse conuiuere, quum uterque uestrum diuersa soleat appetere loca. Tu enim frigidis, illa tepidis delectatur locis. » Hac m

t strenuum bellatorem. Tum ille « Falleris inquit o delector. Non sum enim is qui uideor. » Fabula indicat ex ipso corporis

bricatam audierunt. Tunc passer « Nolite inquit expauescere. Quo modo enim pilas in nos per æra uolantes iacere poterunt, qu

aphractus ad pugnam prodibat, « Stulte inquit quo properas ? In pugna enim fortasse morieris. » Cui equus. « At tibi inter l

t. Cui illa « Facerem inquit, nisi instabilitati tuæ diffiderem. Nolo enim filiorum meorum domum in fundamento tam instabili

cio quid pollicitus dotis, quam ex uini et asini pretio (constituerat enim hæc uenundare) contrahere posse arbitrabatur. Sed

Cui filius « Frustra inquit pater me ad hæc facienda hortaris. Multos enim prædicatores (ut aiunt) audiui, qui longe te meli

s affecta, se mortua simulabat, quo marito timorem incuteret. Retento enim anhelitu immobilis resupina iacebat. Vir sagax, e

diuorum auxilium implorantibus « Nescitis inquit, quid petatis. Ante enim quam sancti isti ad deum pro nostra liberatione s

u uehebatur, boues ut lentos increpabat dicens. « Currite pigri, onus enim leue portatis ». Cui boues « Irrides nos responde

imæ consuleret saluti. Cui miles « Faciam inquit quod mones pater. Eo enim uentum est, ut hoc tempore milites neque stipendi

admodum ægrotabat ad quem curandum plures accesserant medici (ad mel enim cateruatim conuolant muscæ) qui inter cætera dice

o. » « At ego inquit Accipiter malo mihi uentrem demulceas. Sine tuis enim cantibus uiuere, sine cibo uero non possum. » Hæ

l esse testantur. Quod autem non noceas, impotentia causa est. Dentes enim non habes. » Fabula indicat multis non animum no

Quid ut muti siletis ? Cur non deum, ut me hodie adiuuet, oratis ? Si enim sternutantibus deum adesse precamur, ubi nullum e

a, « Non uiribus inquit mi rex istinc euades, sed ingenio. Relaxandus enim laqueus et dissoluendus, non trahendus est. » Quo

, quanto hic paulo ante irrisus cæteros uelocitate superaret. Omnibus enim aliis post se longo interuallo relictis palmam as

endis opibus incubui, ne nimium studeatis congregare diuitias. Ex tot enim terræ iugeribus, et tam pretiosis uestibus, quas

dicens. « Accipite ex his quæ uultis omnia præter marcescentia. Illa enim pater meus in secunda mensa semper sibi iubet aff

ti clarissimi, nec minus, quæ humanitatis uocant, studiis eruditi. Hi enim aliique complures optimi harum rerum censores, qu

æ, qui Apologos scripsere, non postremo loco digni esse uidentur. Non enim modo mortalium animos incredibili quadam afficiun

sit, ostendunt ut omnes etiam inuiti illis assentire cogantur. Sensus enim audiendi fastidiosissimus res etiam utiles honest

i superest sanguinis exhaurient.’’ Ita o uiri Samii uobis eueniet. Si enim hunc rectorem uestrum iam locupletem occideritis,

uoluptati et utilitati fore non dubitarunt. Et iure quidem. Leguntur enim et in doctissimorum uirorum manibus cotidie uersa

uit tibi cæterisque, qui ad huiusmodi honores perueniunt. Quam primum enim dignitates huiusmodi estis assecuti, uisum auditu

dem cauea conclusus, « Hoc inquit nulla est admiratione dignum. Nulli enim in patria meritus honor exhiberi solet. »

placet inquit mihi, quod in præsentia edamus oues. Macilentæ admodum enim sunt. Sinamus eas pinguescere, redituri, quom fue

nunc locum cantibus, se in summo luctu et mœrore constitutum, matrem enim suam obiisse. Tubicines autem spe frustrati et mœ

nquit insane nescis, quae ex uerberibus illis sim consecutuse. Per ea enim suauissimis perdicum coturnicumque carnibus uesco

ngo post tempore percussor ille uolens quendam alium cædere (sperabat enim aliquid fortasse lucrari) letale uulnus accepit.

consolabatur pater dicens. « Ne te afflictes tantopere, filia. Alium enim uirum tibi inueni isto longe formosiorem, qui pri

ns apparuit dicens. « Amice amplius tibi auxilio esse non possum. Tot enim loca pro te liberando hactenus peragraui, ut hos

us ex eis « Hoc animal inquit benignum admodum et mite uidetur. Vultu enim ipso sanctimoniam quandam præfert. Volo ipsum all

i. » « Immo inquit pastor te quam Lupum morte dignum magis puto. Ille enim palam se meum hostem profitetur. Tu uero sub amic

s fame. Quin potius ea ludibrio habens lotio conspersit. Indignabatur enim huiusmodi cibos sibi in itinere offerri qui ad la

ad unum edi, si in cinerem deiceret. Quom paulopost rediisset (fuerat enim ad quædam negocia expedienda profectus) reperit p

« Fidifrage ne sumas inanem laborem, ut ad thesaurum accedas. Amplius enim non inuenies. » Fabula indicat quam facile sit u

morte commotus hanc iniuriam minime impunitam abire permisit. Arborem enim , quæ nidum sustinebat, radicitus effodit quæ leui

e admodum aptum arbitraretur, « Fac inquit, quicquid uis deinde (erat enim hora prandii) comedemus. » Operarius et huiusmodi

ui ille « Fecissem inquit nisi me hoc facere prohibuisset. Aduenienti enim mihi felix eius anima ad Elisias sedes proficisce

s diebus non tangeret. Vt igitur hanc felicitatem consequeretur (erat enim pastor ouium) nocte prima uxorem non attigit, nih

ata est eum ut relicto tam sterili et deserto loco secum pergeret. Se enim ducturam eum in regionem suauissimis uuis, ficis

 » « At ego inquit scurra benedictionem istam tuam tam uilem nolo. Si enim numum æreum ualeret, eam mihi nunquam profecto co

Tunc ait adolescens. « Vxorem profecto hic lupus habere non debet. Si enim uxori iunctus esset, nunquam tanta pedum pernicit

aderant, inter luctus et lachrymas uix risum poterant continere. Qui enim paulo ante cælibem uitam agere uelle se dixerat,

hiabat sed absque uoce. Præceptor uidens laborem suum irritum (neque enim puerulum ac nouicium uerberandum censebat) iubet

irginitatem rem tam præclaram et Deo maxime gratam, amittere. Assueti enim uirtutibus ægre illas a se discedere patiuntur. V

piens maritus « Noli inquit uxor me iam iam moriturum uerberare. Omne enim uasculi uenenum comedi, ut errati pœnas luam. » T

on livre III, eu le soin d’expliquer sa pensée en ces termes : Neque enim notare singulos mens est mihi, Verum ipsam vitam

dévoué à cet empereur ; mais voici le portrait qu’il en fait : « Erat enim hic Eutychus, agitator prasinus, Caio et militibu

nnus Veltrius147, son compatriote, lorsqu’il s’exprime ainsi : « Sunt enim , ut ad te alias de Epistolis scripsi, inter versi

educatum, tam apte, tamque eleganter Latinam linguam didicisset. Nec enim intelligo fieri posse, ut Græco sermone, aut pulc

ut quamvis structura illorum recesserit, permaneat tamen gratia. Sic enim illa ex alia lingua in aliam transtulisti, ut quo

s dum magnum se vellit proferre, suaque pocius modico ornetur. Æsopus enim hoc exemplum per fabula prodidit nobis. Tumens

s dum magnum se vellit proferre, suaque pocius modico ornetur. Æsopus enim hoc exemplum per fabulam prodidit nobis. Tumens

ne lui avait, il est vrai, attribué que cinq cents ans à peine : Est enim fere quingentorum annorum. Mais cette erreur ava

ita vrbe Venetiarum. || Cuius Hermanni bone memorie heredibus (e vita enim paulo ante ab-||solutionem operis discesserat) Il

go Maria.       Suppleat eclisim filius ipse suus. Cum nessimus (sic) enim perpleri quod faciamus,       Auxilium mittunt ce

miles : Nil feci ; dentibus ille       Quem male seruaui, deficiebat enim . Ne timeas, inquit mulier, lapidemque reuoluens,

genciam quod auctor edidit per doctrinam. Ethice subponitur : tractat enim de moribus. Titulus ei talis est : Incipit Esopus

parti philosophiæ supponitur ? Ethicæ, quia de moribus tractat. Ethis enim græce, mos dicitur esse latine : inde ethica, i.

ge que le même bibliographe a fait de lui en ces termes : Philosophus enim habebatur eruditus, theologus præclarus, rhetor a

es lettrés, parvint à un âge avancé, et mourut pauvre. 181. « Neque enim cum Perottinus dicitur ille codex, qui Neapoli es

202. Voyez dans la même édition la préface non paginée. 203. « Sunt enim , ut ad te alias de epistolis scripsi, inter versi

Oporinum, 1557 et 1559. (Voyez tome II, p. 151.) 422. « Sunt inter enim recentiores poetas elegiaci pariter à pueris proh

« Simiam Phædri hunc nostrum qui dixerit, haut quaquam errauerit. Ita enim est. Quascumque fere fabulas vna cum Phædro descr