eretur, semper eum suis pascebat manibus, ligatumque soluebat. Ligari autem et uerberari iubebat a seruo ut beneficia a se ma

Ligari autem et uerberari iubebat a seruo ut beneficia a se maleficia autem a seruo in illum uiderentur esse collata. Ægre au

a a se maleficia autem a seruo in illum uiderentur esse collata. Ægre autem ferens canis se assidue ligari uerberarique aufug

or, qui se fugisset, a quo semper dilectus pastusque fuisset, ligatus autem uerberatusque numquam respondit. « Quod seruus tu

i, qui te misit etiam nolenti duplicare, immo triplicare diuitias. Te autem in summa mendicitate perpetuo uiuere faciam. Dece

diuitias. Te autem in summa mendicitate perpetuo uiuere faciam. Decem autem quos accepisti aureos, nunquam habuisses, nisi tu

» Fabula indicat fortunam infelici homini semper aduersam, fortunato autem etiam nolenti semper esse propitiam.

animaduertisset, illum in altissima arbore suspendit. Interrogantibus autem cæteris pastoribus, cur ouem suspendisset, aiebat

ouem suspendisset, aiebat. « Pellis quidem ut uidetis est ouis, opera autem erant lupi. » Hæc indicat fabula (homines non ex

lidum, quod ad omnem uel leuissimum undarum impetum flecteretur, suam autem firmitatem et robur magnificis extollebat uerbis,

quod multos annos assiduos amnis impetus inconcussa pertulerat. Semel autem maxima undarum uiolentia Vlmus perfracta trahebat

etuas inimicicias habentes, ut cotidie sese dentibus lacerarent. Quum autem dominus unum ex eis occideret alter incredibili a

ficiebatur læticia, uidens inimico suo iam iam esse moriendum. Paucis autem post diebus, quum ipse quoque ad necem traheretur

tubicines presto affuerunt, ut illius aures tubarum clangore, loculos autem suos pecunia implerent. Quibus ille renunciari iu

ummo luctu et mœrore constitutum, matrem enim suam obiisse. Tubicines autem spe frustrati et mœsti abeunt. Amicus quidam lega

loriam relinquentes sempiternam, ad cælestia regna subuolabunt ; mali autem merita notati infamia relictis opibus suis ad tar

piter non congregandas, quæ amatoribus suis hic infamiam, post mortem autem sint daturæ tormentum.

dicens « Coque hos turdos », cui uxor « Merulæ sunt non turdi. » Quom autem maritus contenderet esse turdos, nec uxorem posse

ut turdos esse assentiretur, plurimis eam uerberibus affecit. Exacto autem anno, quom dies certaminis illuxisset, mulier uer

tæ senectutis domo eiectus a filio in xenodochio degebat. Conspicatus autem filium illac iter habentem, eum rogauit, ut salte

ferret. Puer sagax et tali dignus patre unum tantum tulit. Increpitus autem a parente, quod non duo, ut iussus erat, attuliss

ut saluberrimam laudauerunt, itaque faciendum esse dixerunt. Surgens autem quidam senior imperato silentio. « Ego quoque inq

Sed quis erit qui collo felis tintinabulum suspendere audeat ? » Quum autem omnes hanc prouinciam subterfugerent irrita sente

peraque usus fortuna breui maximas diuitias congregauit. Interrogatus autem ab amico, quomodo tam paruo temporis curriculo to

improbe eos facere, qui felicitatis causam suæ industriæ aduersitatis autem fortunæ ascribunt.

um panibus plenum ferebat, longum iter fuerat ingressus. Inter eundum autem oborta fame, Asinus pratum offendens large uentre

inus pratum offendens large uentrem uirentibus herbis impleuit. Canis autem Asinum rogabat, ut aliquantulum panis sibi daret,

ut usque ad quintum et uigesimum ætatis annum uirgo permaneret. Quum autem in ea ætate grauissime ægrotare cœpisset, medici

ieris infusus gremio placidum petiuit per membra soporem. Experrectus autem uehementer angebatur, et tantam uim lachrymarum e

bes peragrans alta uoce clamabat sapientiam se habere uenalem. Cuidam autem oblato argenteo eam petenti colaphum incussit, lo

fere rebus spoliauerat, multis lachrymis prosequebatur. Interrogante autem eam uicina cur ita inconsolabiliter fleret « Non

cebat QVadrigæ in stadio currebant, quibus musca insidebat. Maximo autem puluere tum equinorum pedum pulsu, tum rotarum uo

« Quam male uitam meam disposui. Iuueni enim mihi uxor deerat ; nunc autem senex desum uxori. » Hæc fabula innuit omnia suo

res imitatur, quæ fœtus concipientes mira uoluptate afficiuntur, quum autem eos emittunt incredibili dolore torquentur. » Fa

cæteris auibus præferebat, cunctis hoc uerum esse affirmantibus. Pauo autem secum dicebat « Non pennæ te formosam, sed rostru

s fœdus inierunt, ut eorum auxilio se ab auium furore tuerentur. Quum autem optata expectarent auxilia, pisces negant per ter

se mollem et cuicunque leuissimo ictu penetrabilem procreatam. Videns autem lateres ex luto multo se molliori factos in tanta

ni, feli et cæteris animalibus carniuoris gratum admodum erat. Cætera autem quæcumque herbis ordeoque uescuntur huiusmodi con

um aduersus uolucres pugnaturus suorum acies instruebat. Interrogatus autem ab Vrso quid ei Asini inertia aut leporis timidit

riti domvm ferente VIr quidam prudens uxorem ducebat. Interrogatus autem ab amicis quid sibi uellet facula illa, quam noua

OVis comprehensa a cane gregis custode maximos edebat eiulatus, capta autem a lupo nullam emittebat uocem. Interrogata a past

onderunt ignara quæ te pœna maneat. Onus hoc nos cito deponemus, tuum autem tu quoad rumparis, sustinere cogeris. » Indoluit

ebat, ut inertem, quod immobilis staret, nec ullos haberet pisces, se autem plurimum commendabat, quod optimos crearet pisces

tro liberalissimo singulis animantibus sua munera sumus elargiti. Vni autem omnia dedisse aliorum fuisset iniuria. » Hæc inn

pollicita pro tanto beneficio ingentem mercedem sese relaturam. Quum autem accipiter eam interrogaret quid gratiæ sibi refer

ndicat fabula (stultum esse in iis laborare, quæ aliis gaudium, nobis autem sint allatura tormentum.)

ibus die noctuque obstrepis, te maleficum animal esse testantur. Quod autem non noceas, impotentia causa est. Dentes enim non

Eo comprehensus laqueo totis uiribus uincula dirumpere conabatur. Quo autem maiori conatu laqueum trahebat, eo arctius detine

icilem habuerat, in perpetuo cælibatu permanere decreuerat. Ingressus autem quendam hominem ut inde exiret, nullis adiuration

re ibi duxerat ætatem nucibus pastus, quæ in ea seruari solebant. Dum autem circa oras cistæ ludens decidisset, quæreretque a

quia sagittis undique munitus erat, inuadere non audebat. Excogitata autem eum perdendi astutia, illi suadere cœpit, ne paci

ent cæteris spretisf cum porco solum societatem uoluit inire, rogatus autem causam respondit. « Quia hoc animal adeo fidum es

cantu se uictorem fuisse significans uenere et ocio emarcuit. Victus autem a conspectu gallinarum profugiens cum cornicibus

turbinis, et poma fere cuncta ceciderunt et rami confracti sunt, olea autem illæsa permansit. Tunc secum malus « Quanto inqui

m digniorem mihi attulerit prædam, eum præstantiorem iudicabo. » Quum autem Miluus exiguum murem Accipiter uero columbam appo

tras effugiunt manus. Fletus uero paternæ est signum inopiæ. Pauperum autem regnum cælorum, ut plurimum esse consueuit. » Fa

nspicere, in hac tenui re magnum munus tibi iudicares oblatum. Nequis autem inutilem et inanem hunc meum scribendi laborem ex

ad quendam fluuium peruenerunt. Irundo quidem superuolauit, Anguilla autem amnem tranauit. » Quod quom dixisset obticuit. In

autem amnem tranauit. » Quod quom dixisset obticuit. Interrogantibus autem illis quid Ceres egisset. « Vobis inquit dea uest

‘‘Hæ meo sanguine iam plenæ paruam mihi possunt inferre molestiam. Si autem has abegeris, aliæ familiae superuenient, quæ qui

apologo deterruit. « Equus dicens solus pascebat in prato. Adueniente autem Ceruo et pascua corrumpente, consuluit hominem, q

in uxorem. Nec abnuit leo ut benefactori suo rem gratam faceret. Noua autem nupta ad uirum ueniens, quum eum non uideret casu

atur, magnoque eiulatu et clamore cuncta complebat. Inter lamentandum autem cernit urnulam æneam, quæ multos iam annos in par

ad cœnam sæpissime inuitabat, ad quam libentissime accedebant. Volens autem experiri, an in laboribus et periculis sibi fidel

ris expers, uariis nutriretur cibis, in diesque pinguior fieret, ipse autem plurimum laboris sustinens duris paleis aleretur.

eum dignum iterum cædi, « Nescitis nunc inquit, quid egerim. Scietis autem postea. » Haud longo post tempore percussor ille

ros amicos, qui arridente fortuna a latere tuo non discedunt, turbata autem præcipiti abeunt cursu.

ui continue optimis uesceretur cibis, et decoro amiciretur ornatu, se autem præ illo infelicem qui clitellis male dolatis opp

liquem sibi socium asciscere ut mutuo auxilio lupum superaret. Videns autem Asinum lupo uocaliorem maiorem , clitellisque uel

assecuti tantis illum affecere uulneribus, ut uix posset euadere. Cum autem mox ab alio lupo interrogaretur cur solus gregem

æ periculo eum transire non posset domum redire constituit. Reuertens autem ieiunus tanta est oppressus fame ut nisi pyra ill

æ uxoris mores probatissimos pudicitiamque insignem referebat. Quadam autem die uiro irata pauperi elemosynam petenti partem

a alto oppressum somno securi aggressa duobus ictibus percussit. Quum autem interrogaretur, quid eam ad tantum facinus impuli

m quendam conscendens « O rex Gallorum » ter alta uoce clamauit. Quom autem nullum sibi redderetur responsum conuersus ad inu

atione animatæ promittunt, iurantque se nequaquam Lupo cessuras. Quum autem paulopost Lupus aduentare nunciaretur, tanto timo

onem suauissimis uuis, ficis et omni pomorum amenitate refertam. Quom autem Turdus illius Consiliis obsecutus, in locum a fic

tam diligentem custodiam agri parum fructus illi reddebant. Consultus autem deus unde hoc accidisset, ita respondit. « Ipse m

pare priuati, in perpetuo cælibatu uelle permanere. Inter lamentandum autem cernens quod mulieres quæ ad curandum funus conue

ultimo loco discumbere iussus quum cæteris conuiuis magni pisces sibi autem minutuli apponerentur, nullum edebat. Sed singulo

ultorum succurris inopiæ. Cæteras uirtutes tuas laudo et admiror, hoc autem pietatis opus quibus laudibus efferre debeam, non

voluerit, Non tamen eripiet laudis conscientiam, et plus loin : Sin autem ab illis doctus occurrit labor, Sinistra quos in

ratio ficta verisimili dispositione imaginem exhibens veritatis. Ideὸ autem hanc primum tradere pueris solent oratores, quia

quoque auctores, Hesiodus, Archilochus, Plautus, Horatius. Nominantur autem ab inventoribus fabularum aliæ Ӕsopiæ, aliæ Cypri

bularum aliæ Ӕsopiæ, aliæ Cypriæ, aliæ Libycæ, aliæ Sybariticæ, omnes autem communiter Ӕsopiæ, quoniam in conventibus frequen

lebat Ӕsopus fabulis uti : et pertinent ad vitæ utilitatem. Expositio autem fabularum vult circuitionibus carere et jucundior

Honori et meritis dedicans illum tuis : Quem si leges lætabor ; sin autem minus, Habebunt certe quo se oblectent posteri. N

dans une lettre datée de Göttingen et adressée à Cassitto : « De ipso autem fortunæ munere, ita statuo, profectum quidem illu

e desit mihi. R.   que me nutrit et dat ubera sua mihi, natos autem suos fraudat, ut lac non desit mihi. phèdre

emplis scripta. Ego romulus transtuli de greco sermone in latinum. Si autem legis, Thiberine fili, et pleno animo aduertis, i

me est-il incomplet ; il s’arrête après les mots suivants : E diuerso autem auceps venit et. Les premiers mots que porte le

composuit in græco : qui ipse fuit græcus et ille fuit latinus… Istud autem opus fuit in græco sermone compositum : diu a lat

as jocosas, ad removendum publicas curas, compleret et legeret ; iste autem magister Romulus, non audens precibus tanti viri

: Incipit Esopus, quod non fuit nomen compositoris, sed Waltherus. Vt autem eius liber honestius reciperetur, intitulauit eum

cipline sévère. C’est ce qu’Abélard affirme en ces termes : « Elapsis autem paucis annis, cum ex infirmitate jam dudum conval

ir une importance capitale. Voici en effet ce que j’y ai lu : « Causa autem efficiens dicitur fuisse Ysopus qui ortus erat de

s lequel, presque dès les premiers mots, on lit ce qui suit : « Causa autem efficiens fuisse dicitur Esopus qui ortus erat de

mots de la fable xii du livre IV du Romulus ordinaire : Interrogata autem à leone : Quare non intrasti ? Respondit , et par

ne certant, paganam altera theologiam ornans, altera Christianam. Est autem hæc Ecloga Theoduli presbyteri, natione Itali, et

ificanter ut sic quod minus videtur inesse inest et quod magis. Istud autem opus in greco diu iacuit a latinis incaptatum, do

i versus proverbiales qui quamlibet fabulam determinant in fine. Quod autem ille submiscet iocum sapiencie ostendit per primo

: Incipit Esopus, quod non fuit nomen compositoris, sed Waltherus. Vt autem eius liber honestius reciperetur, intitulauit eum

ranstulit in latinum et voluit appellari nomine autoris Esopi. Quidam autem dicunt quod quidam fuit monacus Faventinus, qui v

tori, et noluit quod appellaretur nomine autoris ipsius. — Supponitur autem liber iste philosophie morali, vel ethice, que es

ative : ut id quod minus videtur inesse inest et id quod magis. Istud autem opus fuit in greco sermone compositum : diu a lat

as jocosas, ad removendum publicas curas, compleret et legeret ; iste autem magister Romulus non audens precibus tanti viri c

ffet une demande qui commençait par ces mots : « Si vis, veniam ; sin autem , tu autem », que plaisamment l’abbé du lieu lui r

m. ord. : Patefecit os suum ut aliam caperet. Rom. de F. : Patefacto autem ore suo illam dimisit quam prius tenebat. Ces tr

eret, cum jusjurandum non auderet infringere. Romulus Roberti : Ille autem dicebat nullum cibum nisi carnes Simiæ sibi place

i novemdecim de proprietabus rerum : authoris nomen non comparet ; is autem est Bartholomæus Anglicus. 2º Nonnullæ fabulæ : a

lini semen aves omnes cum viderent, pro nihilo hoc habuerunt, Hyrundo autem hoc intellexit. Romulus de Nilant. Jamdudum, cu

falsis prophetis qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces. Vulpes vero virum discretum si

zum Raben. À une époque postérieure une autre main a ajouté : Nunc autem Nicolao Luysth presbitero Treverensi. Enfin au ba

lem Luchtmans, 1727. Burmann, p. 114, note 40, s’exprime ainsi : Male autem hæc capit Gallicus interpres, quasi elegerit quæd

dans celle de la Société de la littérature néerlandaise. 297. « Est autem codex (Gud. 148) formæ fere quadratæ, cuius altit

ant, in lemmatibus vero itidem miniatis aliquanto sunt minores, omnes autem elegantes iisque simillimæ, quibus antiquissimus

uibusque codicibus obtinere, qui harum rerum periti sunt, norunt. Est autem codex foliorum CXXIV, quorum primum recentiore ma

leti ad D. Peregrinum Posthumum Loticum presbiterum Parmensem. — Quod autem quæris Romulus ne Æsopi fabellas soluta oratione 

icis uerba adscripsi, ne quis id a me forte fictum suspicetur. — Salo autem poeta Parmensis, dum studeret Athenis, easdem fab