Abstemius 71 De cochlea petente ab iove, vt svam domvm secvm ferre posset QVum Iu

ea petente ab iove, vt svam domvm secvm ferre posset QVum Iuppiter ab exordio mundi singulis animalibus munera, quæ pet

undi singulis animalibus munera, quæ petiissent, elargiretur, Cochlea ab eo petiit, ut domum suam posset circumferre. Inte

iit, ut domum suam posset circumferre. Interrogata a Ioue, quare tale ab eo munus exposceret, quod illi graue et molestum

Abstemius 94 De cvlice cibvm et hospitivm ab ape petente CVlex hiberno tempore quum et fame

fame et frigore se periturum coniiceret, ad Apium accessit aluearia, ab eis cibum et hospitium petens. Quæ si ab eis fuis

ad Apium accessit aluearia, ab eis cibum et hospitium petens. Quæ si ab eis fuisset consecutus, promittebat filios earum

Fabula nos admonet, ut liberos nostros iis artibus erudiamus, quæ eos ab inopia ualeant uendicare.

De porco post mortem gratiam domino referente POrcus criminatus ab ouibus, quod domino a quo tanta pascebatur dilige

ipsæ lac lanam agnosque illi præberent « Mortuus inquit referam. Non ab re me nutrit. » Fabula indicat quod nemo absque

Abstemius 163 De agricola icto ab ape AGricola ictus ab ape admirabatur ut ex eo

Abstemius 163 De agricola icto ab ape AGricola ictus ab ape admirabatur ut ex eodem ore succus tam suauis

Abstemius 125 De filio hortvlani pvncto ab vrtica FIlius Olitoris punctus ab Vrtica quæ p

125 De filio hortvlani pvncto ab vrtica FIlius Olitoris punctus ab Vrtica quæ paternis in hortis creuerat, conquestu

adversvs aves cvm piscibvs inevntibvs QVadrupedes quum bellum sibi ab auibus esset indictum, cum piscibus fœdus inierun

ibus esset indictum, cum piscibus fœdus inierunt, ut eorum auxilio se ab auium furore tuerentur. Quum autem optata expecta

ius 92 De lvscinia cantvm accipitri pro vita pollicente LVscinia ab Accipitre famelico comprehensa, quom se ab eo deu

ita pollicente LVscinia ab Accipitre famelico comprehensa, quom se ab eo deuorandam intelligeret, blande eum rogabat, u

uertens, « Digna inquit patior. Nam dum fraudibus aues capere studeo, ab alio ipsa capta sum. » Fabula indicat qui aliis

aliis insidias moliuntur, moleste ferre non debere, quom ipsi quoque ab aliis capiuntur.

ebat. Sed singulos ori primum deinde auribus admouens tanquam aliquid ab eis scitaturus in patinis integros et illæsos rep

c quid de eius cadauere factum sit, postea scire potui. Scitabar ergo ab his pisciculis, an aliquid de eo scirent. Verum h

CAnis quidam quoties pluebat domo egredi non audebat. Interrogatus ab alio cane cur hoc faceret. « Quia inquit quondam

Abstemius 178 De tvrdo per viscvm capto TVrdus uisco captus ab aucupe se ipsum afflictabat dicens « Non tantum m

filum dedit, dicens « Eris sapiens, si quousque hoc filum protenditur ab insanis et furiosis abfueris. » Fabula indicat n

tua canes eludo. » Hæc indicat fabula (corporis uelocitatem et uires ab ingenio longe superari.)

debam. » Fabula indicat uirum prudentem omnia explorare debere, unde ab aduersario possit offendi.

edebam, quamuis non fuerim illo percussus. » Fabula indicat mala quæ ab amicis inferuntur grauiora uideri, quam quæ nobis

dixit sumptoque monachi habitu cibum ostiatim mendicabat. Reprehensus ab alio lupo, « Quid uis inquit faciam ? Dentes deci

pitre Cuculum fugeret quibus illa « Malo inquit a uobis irrideri quam ab amicis fleri. » Fabula indicat melius esse inimi

ures quam unus saccus impletur. » Hæc fabula docet longe melius esse ab uno quam a multis principibus gubernari.

Abstemius 155 De arvndine nidvlvm ab avicvla petente ARundo ægre ferebat, quom cæte

ersus uolucres pugnaturus suorum acies instruebat. Interrogatus autem ab Vrso quid ei Asini inertia aut leporis timiditas

omvm ferente VIr quidam prudens uxorem ducebat. Interrogatus autem ab amicis quid sibi uellet facula illa, quam noua nu

murem, aut in pullum gallinaceum tandem effundet. Cauendum nobis est ab accipitre, cuius prius ungues quam uocem sentire

nit onspectus in armis et facilem frenis flectere coepit equum. Huius ab adverso Boreae spiramina perflant ridiculum popul

[DE MVRE ET BOVE] Ingentem fertur mus quondam paruus oberrans ausus ab exiguo laedere dente bouem. Verum ubi mordaci con

e suis rebus, cum resideret, opem. Cui rector summis Tirynthius infit ab astris (nam uocat hunc supplex in sua uota deum) 

erat. Semel autem maxima undarum uiolentia Vlmus perfracta trahebatur ab aquis. Cui Siler ridens inquit. « Cur me deseris

batur pastori quod non contentus lacte, quod in usum suum filiorumque ab ea mulgebat, insuper illam uellere denudaret. Tun

Abstemius 108 De testvdine ab aqvila in altvm svblata TEstudo ægre ferens se

is ante placuisse cognoueram. Accipe igitur hoc, quicquid est libelli ab Abstemio tuo, cuius mentem animumque si penitus p

ius conspicatus misericordia motus est, interrogauitque an uellet, ut ab ea muscas abigeret. At illa abnuit dicens, ‘‘Hæ m

plere, quicquid hic uobis reliquit, eripient. » His uerbis moti Samii ab incepto destitere. Hac ratione adductus Tiberius

es huiusmodi ducis eligendi consilium deposuere. Quom populus Romanus ab senatu secessisset, quod tributum et militiam tol

m inquiens Quirites humani artus uentrem ociosum et desidem intuentes ab eo discordarunt, nec amplius illi cibum ministrar

Abstemius 38 De vrso et apibvs VRsus ictus ab ape tanta ira percitus est, ut aluearia, in quibu

. Hæc indicat fabula (matrimonia et cætera consortia improbanda, quæ ab imparibus contrahuntur.)

il habebat præter domum ruinam minantem tibicinibusque suffultam quam ab agro rediens quom ruentem offendisset, nec habere

i a miluo surriperentur. Vnde sæpe eos sub ala uiso miluo congregans, ab inimica alite tutabatur. Sed quadam die Miluum ad

inuare fugam. Cautior hos remeans prohibet discedere mater : Nam quid ab externis perficietur ? ait. Ille iterum caris ope

Abstemius 7 De cvcvlo et accipitre IRrisus ab accipitre Cuculus, quod quom sibi et corpore par,

Abstemius 36 De cane et hero Cane[m] quidam habens, quo magis ab illo diligeretur, semper eum suis pascebat manibu

eat consistere plantis, oppositum fugiens sponte remittit onus. Alter ab hirsuto circumdans brachia collo haeret et inuita

Sed offendens delphinum miræ magnitudinis, qui in illo regnabat, ita ab illo insectatus est, ut aufugiens uix amnis ostiu

piti]. Quod Opilio animaduertens Lupum quidem occidit, canes tamen ut ab ouium cæde temperarent, non poterat prohibere. Tu

antis illum affecere uulneribus, ut uix posset euadere. Cum autem mox ab alio lupo interrogaretur cur solus gregem esset a

ed postquam superas captum perduxit ad auras atque auido fixum uulnus ab ore tulit : Parce, precor, supplex lacrimis ita d

rdos pingues ueru infixos puero suo assandos dederat, dicens oportere ab illo omnes ad unum edi, si in cinerem deiceret. Q

norem. » Fabula indicat pauperem cunctis odiosum esse diuitibus uero ab omnibus honorem exhiberi.

at pauidas per sua rura boues. Rusticus hunc magna postquam deprendit ab aure, correptum uinclis uerberibusque domat. Et s

: Nam cur membrorum demens in damna redisset atque uno totiens posset ab hoste capi ? Haec illos descripta monent, qui sa

quae uictori moriens sibi turba dedisset, uel quicquid profugo posset ab hoste capi. Interea uotis foris affuit et memor a

ium docere asinum confideret. Respondit uir imprudens non recusare se ab eo interimi, si hoc spatio temporis Asinus ille l

« Dæmon inquit me impulit. » Tunc dæmon adductis testibus probauit id ab anu absque suo factum esse consilio. Fabula indi

vestales prægnantes fecerat SAcerdos quidam spectatæ admodum uitæ ab episcopo uenerabili uiro monasterium custodiendum

careret insuper armatæ, sed uellent unanimiter, et auxilio mutuo sese ab illius impetu et furore defendere promittens se q

e usus fortuna breui maximas diuitias congregauit. Interrogatus autem ab amico, quomodo tam paruo temporis curriculo tot o

antem ut saltem sibi traderet, orabat. Sed quum ne hunc quoque posset ab episcopo extorquere. « Reuerende inquit pater sal

is ac bobus equos emit et arma et in militiam profectus est, ubi quum ab imperatore suo male pugnatum esset, non solum quæ

et per omnes urbis uicos circunduci. Quod dum fieret, tanta admiratio ab initio omnes inuaserat, ut non solum pueri, uerum

Iuppiter ambiguas hominum praediscere mentes ad terras Phoebum misit ab arce poli. Tunc duo diuersis poscebant numina uot

r. Hic ubi feruentem labris contingere testam horruit, algenti rursus ab ore reflat. Obstupuit duplici monstro perterritus

seruit. Fabula indicat qui indigentibus expetita non præstat auxilia ab aliis quoque necessitatis tempore solere destitui

ceptum. Fabula indicat fortunæ bona, quoniam huc et illuc transeunt, ab animi bonis quæ propria et perpetua sunt longe su

t facienda mihi : Ne facile alterius repetas consortia, dixit, rursus ab insana ne capiare fera.

lucres, animalia ridere fecimus, ut pro singulorum necessitatibus uel ab ipsis [in]animis sententia proferatur.

vrsi a venatore nondvm capti COriarius ad uenatorem accedens emit ab eo pellem Vrsi, pecuniamque pro ea persoluit. Ill

uolunt, sæpe in graues morbos incidere solent. Quidam igitur heremita ab ipsa præsentia ita titillationes carnis euicerat,

r per inane portauit. Infelix maritus memor ob unum pullum amissum se ab uxore male mulctatum multo grauiora cœpit formida

it, Non tamen eripiet laudis conscientiam, et plus loin : Sin autem ab illis doctus occurrit labor, Sinistra quos in luc

s, Pithoee, superis reddis auris, maximam Initurus à me gratiam, imò ab omnibus Spero eruditis : cæteros nihil moror Quî

auctores, Hesiodus, Archilochus, Plautus, Horatius. Nominantur autem ab inventoribus fabularum aliæ Ӕsopiæ, aliæ Cypriæ,

identius Rigaltio adscribo, quod penes me duo sint exemplaria libelli ab eodem dati sub titulo : Exhortations chrétiennes

« “Primo namque de his ad ortum sermo prorumpit quæ leviore discretu ab umano (sic) genere distant, daturus operam de sin

errarum orbe repleto sub alstris (sic) minus producuntur monstra. Quæ ab ipsis per plurimos terre (sic) angulos eradicata

es. Dans la première est traitée la thèse suivante : Fabulatorum qui ab Augusti ævo ad Perotti usque ætatem floruerunt, n

De ipso autem fortunæ munere, ita statuo, profectum quidem illud esse ab aliquo viro docto ex superioribus ætatibus, Phædr

ug., Romanor. imper., liberti, fabulæ, in quatuor libros æquo divisæ, ab omni genere obscenitatis expurgatæ, ad intelligen

d. Cæsaris Germanici Aratea, etc., Pervigilium Veneris, etc., exactum ab Jo. Casp. Orellio. Turici, typis Orellii, Fuessli

1832. Phædri fabula nova xxxii. E codice Vaticano redintegratæ ab Angelo Maio. Supplementum editionis Orellianæ. Ac

licet S. Cotet, P. de Malamort, Gui Lastors. Segui Lastors captus est ab Ademaro fratre Guidonis vice-comitis. Hanno obiit

légendes, qui accompagnent ces illustrations : Fol. 37. Loth capitur ab hostibus ; Fides interficit Perfidiam ; Socios co

emier aspect j’avais cru y voir une fable oubliée par Nilant. Limax ab hirundine invitatus ad prandium fuit infra leuvam

bulæ Æsopiæ, omnes ex manuscriptis depromptæ, et adjectis notis editæ ab Joh. Frederico Nilant. Après une dédicace à un

: Primo namque de his ad ortum sermo prorumpit. quae leuiora discreto ab humano genere distant daturus operam. de singulis

licata. et terra orbe repleto sub astris minus producentur monstraque ab ipsis per plurimos terrae angulos eradicata fundi

peut lire ce qui suit : Liber igitur iste primo græce conscriptus est ab Æsopo ; post hæc a Romulo imperatore romano ad in

enise, en 1513, sous ce titre : Supplementum supplementi Chronicarum ab ipso mundi exordio usque ad redemtionis nostræ an

pennas iniuriosi eripiunt ; calcibus et morsibus fatigant. Semiuiuus ab eis relictus, et grauiter maleque sauciatus, redi

et tuas uestes amasses et quod natura dedit hoc tibi sufficeret ? Nec ab aliis passus es iniuriam, nec a nobis pulsus es u

rissim, y de altres famosos Autors. Corrigides de non, y historiades ab major claredat que fins vuy se sian vistas. Prece

sim | y de altres famosos autors | corregides de nou, e | historiades ab major claredat, que | fins vuy se sien vistes.  |

uadringentesimo octogesimo quinto. VIII. ydus februarii. Opus insigne ab egregio doctore Vincentio alme Beluacencis eccles

iné par ces mots : Opus preclarum quod speculum morale intitulatur : ab egregio doctore || Vincentio alme Beluacensis ecc

souscription : Operis preclari Speculi communis Speculum doctrinale ab eximio doctore Vincentio almeque Belluacensis ecc

tte souscription : Opus preclarum Speculi communis Speculum naturale ab eximio doctore Vincentio alme Beluacensis ecclesi

que identique : Operis preclari Speculi communis Speculum historiale ab eximio || doctore Vincentio almeque beluacensis e

ulla aurea. Fol. 218. Priuilegium (fictum) ecclesiae Romanae sanctae ab Imp. Constantino Magno datum. Fol. 226. De priuil

ulauit eum hoc nomine, quod nomen forsan cuiusdam nobilis vel sumptum ab isopo ; quod nomen appellatiuum est cuiusdam herb

um ordinem se convertit… Nec tamen hic suæ conversationis habitus aut ab urbe Parisiaca, aut a consueto philosophiæ studio

eretur, quia nobilis erat, vel quia de eisdem fabulis tractavit ; vel ab ysopo quadam herba suum librum intitulauit, quia,

de greco in latinum. Titulus huius : Incipit Esopus, liber fabularum ab Esopo compositus atheniosi (sic) magistro. Nota c

e aesopicae, carmine latino, cum duplice versione Italica, materiali, ab Accio Zuccho Veronensi. Codex chartaceus, manu Jo

ulauit eum hoc nomine, quod nomen forsan cuiusdam nobilis vel sumptum ab isopo ; quod nomen appellatiuum est cuiusdam herb

. amen , suivie elle-même de cette autre : Manus scriptoris salvetur ab omnibus oris. 7º Bibliothèque Marcienne.

: Materia istius libri est appologia siue fabule. Et dicitur apologia ab ypo, quod est retro vel supra, et logos, quod est

ertio beatus Gregorius, quarto beatissimus Augustinus. Storia dicitur ab storin quod est lictera, scilicet licteralis sens

orin quod est lictera, scilicet licteralis sensus. Allegorica dicitur ab aleon, quod est alienum, et gogos, quod est ducti

ropos, quod est conuersio [et logos quod est sermo. Anagogica dicitur ab ana quod est super], et gogos, quod est ductio, i

delectatio et utilitas. Qui reperiens hunc librum in grecum exaratum ab exopo greco de Athenis, translatum in latinum mis

s d’un titre à l’encre rouge ainsi conçu : Incipiunt versus excerpti ab Esopo , et occupent les feuillets 61 b, col. 1 à 

illets. La seconde est intitulée : Aesopi fabulae uersibus expressae ab incerto auctore. À la fin on lit : Brixiae. mcc

o || latinitate donatae. || Eiusdem fabulae. XLII. Elego quoque versu ab Auia-||no trālatae. || Laurentii Abstemii Macerat

atinitate donatæ. || Eiusdem item fabulæ. XLII. || Elego quoque versu ab Auiano trālatæ. || Laurentii Abstemii Macera-||te

erlach et Sim. Beckenstein. 1674. ÆSOPI || fabvlæ selectæ || ab Anonymo donatæ olim carmine, || nunc denuo || A P

em ferret, lympharum speculo vidit simulacrum suum, alteramque prædam ab altero ferri putans, eripere voluit. At decepta a

On y lit ces phrases : Liber igitur iste primo græce conscriptus est ab Æsopo ; post hæc a Romulo imperatore romano, ad i

du Dérivé complet on lit : « Liber… iste primo grece conscriptus est ab Esopo ; post hoc a Romulo imperatore romano ad in

. iii, p. 627.) 23. Notitia orbis antiqui, sive geographia plenior, ab ortu rerum publicarum ad Constantinorum tempora,

8. 58. Io. Baptistæ Donii patricii Florentini Inscriptiones antiquæ ab Antonio Francisco Gorio publico historiarum profe

, Danielini, Perottini et editionis principis, reliqua vero selecta,… ab Io. Casp. Orellio. Turici, typis Orellii, Fuessli

º.) 150. Leonis Allatii Apes urbanæ, sive de viris illustribus, qui ab anno MDCXXX per totum MDCXXXII Romæ adfuerunt, ac

de 1491. 303. Fabulæ antiquæ… Accedunt Romuli Fabulæ Æsopiæ,… editæ ab Joh. Frederico Nilant. Lugd. Batav., 1709. in-12.

ædro fere servatis ejus verbis desumptæ, et soluta oratione expositæ… ab Joh. Frederico Nilant. Lugd. Batav., apud Theodor

s reponi Romulus ille, qui ad Tybertinum filium librum scripsit, quem ab imitatione apologorum Æsopi illius Phrygis fabula

uratus, tum argutus poeta est. Illud observarunt præceptores nostri : ab eo nusquam Ecthlipsin ullam factam in carmen syll