mmemor ita dicentis,   Nux asinus mulier simili sunt lege ligati.   Hæc tria nil recte faciunt, si uerbera cessent. » Hæ

nt lege ligati.   Hæc tria nil recte faciunt, si uerbera cessent. » Hæc fabula innuit sæpe homines propriis iaculis se so

ulli inde sibi semper suriperentur [sic], « Simplicitas » respondit. Hæc indicat fabula (facile esse uiros probos sæpe dec

redi nollet. « Vt meo inquit arbitratu, non me tuo pascere possim. » Hæc fabula indicat uitæ libertatem cunctis deliciis a

urrus. « Ægroti inquit semper morosi et queruli esse consueuerunt. » Hæc indicat fabula (mala solere homines ad querimonia

eesset, « Tacete inquit Talpa quum me oculis captam esse uideatis. » Hæc fabula ad eos pertinet, qui non sunt sua sorte co

rtita præstantius, quo sæpius quam tu pernicitate tua canes eludo. » Hæc indicat fabula (corporis uelocitatem et uires ab

tatione exorto dicebat Musca. « Quam magnam uim pulueris excitaui. » Hæc fabula ad eos spectat, qui quum ignaui sint, alie

meam perueneris ætatem, absque pecunia arcum tibi natura concedet. » Hæc fabula indicat minime irridenda uitia senilis æta

osui. Iuueni enim mihi uxor deerat ; nunc autem senex desum uxori. » Hæc fabula innuit omnia suo tempore peragenda.

ererer, ne quæ intra regiam fiunt tua loquacitate cuncta efferres. » Hæc fabula monet linguaces et garrulos domi non haben

. Ille per hostii [sic] rimulam respondit. « Melius quam uelletis. » Hæc indicat fabula, quod multi fingunt moleste ferre

expectarent auxilia, pisces negant per terram ad eos accedere posse. Hæc nos admonet fabula, ne eos nobis socios faciamus,

iacere poterunt, quum eas per terram magno molimine uix trahant ? » Hæc fabula nos admonet, ne hostium opes extimescamus,

seris cultellus adimet uitam, mortem uero meam comitabitur gloria. » Hæc fabula innuit honestius esse rebus præclare gesti

endos, « Quia difficilius inquit plures quam unus saccus impletur. » Hæc fabula docet longe melius esse ab uno quam a mult

ille « Solus inquit tantum esse cœpi, postquam te huc contulisti. » Hæc indicat fabula (eruditos uiros, qui doctissimorum

interest, cui ubique eadem ferendi oneris est proposita conditio. » Hæc fabula seruos admonet ne dominos magnopere mutare

m, quod ceperant dicentes. « Quanto atrociori nunc morte perimus ? » Hæc nos admonet fabula, ut ita præsentia uitemus peri

pungimur te docere potest, quod te trahamus inuiti. » Ignouit trabs. Hæc nos docet fabula, ne in eos excandescamus, qui no

maiores quam Scurra crepitus uentris emitto, eosque absque fetore. » Hæc fabula eos arguit, qui in rebus leuissimis suas p

um inquit, nos quæ nostra sunt, comedimus, tu uero aliena furaris. » Hæc fabula nos admonet, ne putemus nobis in aliena li

afflictabant dicentes. « Quanto præstitisset nos macilentos esse ? » Hæc fabula in pauperum solamen conficta est, quorum u

nquit hominum natura ut semper in nouos hospites benigniores sint. » Hæc fabula indicat hominum amentiam, qui noua etiam s

s. » Indoluit trabs, nec amplius boues conuiciis lacessere ausa est. Hæc fabula quemlibet monet, ne aliorum insultet calam

as repressit. Tunc amnis et piscibus et dulci sono priuatus euanuit. Hæc fabula eos notat, qui bona, quæ agunt sibi arroga

s esse insanos, qui, quum caput sibi doleret, podici uellent mederi. Hæc fabula innuit omnia etiam salutaria insuetis et i

ebat. « Pellis quidem ut uidetis est ouis, opera autem erant lupi. » Hæc indicat fabula (homines non ex [h]abitu, sed ex o

a sumus elargiti. Vni autem omnia dedisse aliorum fuisset iniuria. » Hæc innuit fabula deum singulis sua munera ita esse æ

ulceas. Sine tuis enim cantibus uiuere, sine cibo uero non possum. » Hæc fabula innuit utilia iocundis anteponenda.

ent, et dæmonibus, qui animam tuam æternis suppliciis mancipabunt. » Hæc indicat fabula (stultum esse in iis laborare, quæ

cistula mea esse credebam. Ecce quam suauioribus hic uescor cibis. » Hæc fabula indicat non ita patriam diligendam, si ign

 Aduersus lupum inquit semper præliandi tempus esse credendum est. » Hæc fabula innuit uirum sapientem oportere aduersus i

que proiiciam deuorandam. » Siluit ouis maiora adhuc mala formidans. Hæc fabula indicat non debere homines in deum excande

socios suos in nullo quantumuis magno discrimine unquam relinquat. » Hæc fabula docet eorum amicitiam appetendam, qui adue

bæ « Quam utilior accipitrum discordia quam concordia nobis erat ? » Hæc monet fabula malorum inter se ciuium odia alenda

rpem genueris, quom formosis tam magna uideam imminere discrimina. » Hæc fabula nos admonet, ne doleamus nos natos esse de

sensus ita amittitis, ut pristinos amicos amplius non cognoscatis. » Hæc fabula eos notat, qui in altum sublati ueteres de

s aculeum tolerare, quam tot in me hostes mea iracundia concitare. » Hæc fabula innuit longe melius interdum esse iniuriam

iens, quum eum non uideret casu illum pede pressit itaque contriuit. Hæc indicat fabula (matrimonia et cætera consortia im

s ualidos gero qui quamlibet durissimam carnem molere consueuerunt. » Hæc dicens gallinam deuorauit. Fabula indicat eum am

inquit. Tunc amicus intellecta legati stropha in risum effusus est. Hæc fabula ad auaros facit, qui omni arte student con

omnes ictus munita sum ferre, quam tot mortis subire discrimina ? » Hæc fabula indicat, ne ægre feramus dona naturæ, quæ

umquam respondit. « Quod seruus tuo iussu facit, a te factum puto. » Hæc fabula indicat eos malefactores habendos, qui mal

nam tantum fringuillam, quæ infelix in area remanserat, cœpit [sic]. Hæc fabula indicat, qui omnia comprehendere uolunt, s

e. Per ea enim suauissimis perdicum coturnicumque carnibus uescor. » Hæc fabula nos monet, ne iniquo feramus animo præcept

ego inquit quam petis. Iacet ibi in lecto, quem occisura uenisti. » Hæc fabula indicat neminem esse adeo amantem amici, q

amicorum numero habuit, quos deinde singulari amore prosecutus est. Hæc indicat fabula (aduersam fortunam amicitiæ experi

imos et delicatos cibos, et tantos ornatus, mortis adire discrimina. Hæc fabula monet regibus et principibus minime inuide

est pecunia, qua alios ualeam comparare. Quare pereundum est tibi. » Hæc admonet fabula ne existimemus nostra semper impun

cum dicebant. « Non est profecto, non est uultui temere credendum. » Hæc fabula innuit non ex uultu sed ex operibus homine

n uult hoc unum delictum tot meis pristinis beneficiis compensare. » Hæc fabula in eos conficta est, qui beneficiorum sibi

fitetur. Tu uero sub amicitiæ specie cotidie meum imminuis gregem. » Hæc innuit fabula longe magis puniendos, qui sub amic

ens uix amnis ostium ingrederetur. Vnde amplius non est ausus exire. Hæc fabula nos admonet, ut rebus nostris contenti ea

ina consperserat, comesset, quum aliud non inueniret, extingueretur. Hæc fabula monet nihil esse contemnendum, quum nihil

autem anno, quom dies certaminis illuxisset, mulier uerberum memor «  Hæc est inquit illa dies qua me superiori anno ob ill

illi, dum alter alteri nocere cupiunt, quid cœnarent non habuerunt. Hæc fabula monet non esse contra eos pugnandum, qui s

it, qui a feris depasti magnum doloris solatium Cuniculo præbuerunt. Hæc indicat fabula (neminem potentia sua fretum imbec

ebam ; et te admonitum negas ? Quare ulterius differendum non est. » Hæc fabula indicat ita uiuendum, quasi mortem semper

amena uireta Fortunatorum nemorum, sedesque beatas proficisceretur. » Hæc leo audiens lætatus est, ceruoque ueniam dedit.

pus, quæ te tantopere laudaui ? Quid diceres, si te uituperassem ? » Hæc indicat fabula (multos mortales sub laudationis s

Si enim numum æreum ualeret, eam mihi nunquam profecto concederes. » Hæc fabula contra eos episcopos et sacerdotes confict

rsa est, et ipse cum cæteris, qui in ea erant ad unum omnes periere. Hæc fabula monet quemlibet debere sua arte esse conte

unum omnes domum reducere, quam una die impudicam mulierem seruare. Hæc fabula indicat nullos custodes esse ita diligente

per aliquot dies eris fabula uulgi. Deinde hic sermo conticescet. » Hæc fabula indicat nullam rem esse tanta dignam admir

nim uxori iunctus esset, nunquam tanta pedum pernicitate polleret. » Hæc indicat fabula (neminem esse adeo robustum et for

ium impleuerat, in Iuuenem iaciens, illum descendere et abire cœgit. Hæc fabula indicat omnia prius sapienti tentanda, qua

habeat, quod nos reconciliet, si quando cœperimus esse discordes. » Hæc fabula indicat nullum matrimonium felixd si clauu

ut tunc saltem aliqua sibi requies a tantis laboribus concederetur. Hæc fabula indicat nulla esse præsentis uitæ tempora,

uoque tibi consulo, ut aduersus lupum te ferratis calcibus tuearis. » Hæc quom dixisset abiens ingratum comitem, et raptori

uit ne deinceps ursi pellem uendere uelim, nisi eum prius ceperim. » Hæc fabula indicat incerta pro certis non habenda.

istud non fleo sed quod tantam dulcedinem citius expertus non sum. » Hæc indicat fabula (humanam naturam adeo peccatorum i

ée ; il s’excuse en ces termes à la fin de la fable x du livre III : Hæc exsecutus sum propterea pluribus, Brevitate nimia

que le copiste a laissée incomplète. Elle commence par ce distique : Hæc quicumque legis diversaque verbula ca[r]pis : Que

a première copie incomplète débute en tête du fol. xiv par ce vers : Hæc quicumque legis diversaque verbula ca[r]pis. Cet

tur animæ certamen. Fol. lxi a à lxii a. — Versus de sphera cœli. Hæc pictura docet quicquid recitavit Iginus, etc. Ce

CC, et iussit ut tot porci numero impari in III dies occiderentur. L.  Hæc ratio indissolubilis ad increpandum composita est

ciderentur. L. Hæc ratio indissolubilis ad increpandum composita est. Hæc fabula est tantum ad pueros increpandos. Fol. c

nº 761, le poème De Sphera cœli en 76 vers commençant par ces mots : Hæc pictura docet , etc.) 8º Baehrens. — 1º Rheinisch

y a dans le Romulus encore inédit de la bibliothèque de Wissembourg : Hæc tibi Æsopus narrat qui me non intelligis. Les fab

du Maître. Phèdre, f. 39. —                                     Hæc significat fabula Dominum videre plurimum in rebu

bula Dominum videre plurimum in rebus suis. Romulus, f. 59. —   Hæc fabula docet quemlibet exulem non esse suum. sed

2 à 60. La quarante-deuxième commence au deuxième vers ainsi conçu : Hæc mouet, ut fiat esca Leonis Equus. Celles qui la

tij Verulani viri disertissimi mensalis præceptio pueris mire vtilis. Hæc omnia, etc. Le recto du premier feuillet qui por

itæ LX. || ex exsoletis editionibus et Codice MS. || luci redditæ. || Hæc omnia ex Bibliotheca Palatina. || Adiiciuntur ins

Excerpta ex aliis anonymis, et ex Alexandreide, et epistolis Horatii. Hæc in membranis. Callisthenis Philosophi Atheniensi

oralité de la fable du Lion et de l’Âne chassant. Romulus primitif. Hæc fabula monet derideri hunc potius deberi, qui vir

re valet, et tamen alios inanibus verbis comminatur. Dérivé complet. Hæc fabula monet illos derideri, qui, cum viribus nil

ivant, qui montre que c’est bien d’un Romulus qu’elles sont issues : Hæc sunt fabulæ Æsopi morales, quas Romulus de græco

ées par le Romulus ordinaire devient encore plus sensible : Phèdre. Hæc propter illos scripta est homines fabula, qui fic

homines fabula, qui fictis causis innocentes opprimunt. Rom. ordin. Hæc de illis dicta est fabula, qui hominibus calumnia

se, de quo Martialis 3, 15 (sic) : An æmulatur improbi iocos Phædri ? Hæc nullo modo in fabularum scriptorem cadere possunt