Avianus 29
[DE VIATORE ET SATYRO]
Horrida congestis cum staret bruma pruinis
cunctaque durato stringeret arua gelu,
haesit in aduersa nimborum mole uiator :
perdita nam rohibet semita ferre gradum.
Hunc nemorum custos fertur miseratus in antro
exceptum Satyrus continuisse suo.
Quem simul aspiciens ruris miratur alumnus,
uimque homini tantam protinus esse pauet,
Nam gelidos artus uitae ut reuocaret in usum,
afflatas calido soluerat ore manus.
Sed cum depulso coepisset frigore laetus
hospitis eximia sedulitate frui
(namque illi agrestem cupiens ostendere uitam,
siluarum referens optima quaeque dabat),
obtulit et calido plenum cratera Lyaco,
laxet ut infusus frigida membra tepor.
Hic ubi feruentem labris contingere testam
horruit, algenti rursus ab ore reflat.
Obstupuit duplici monstro perterritus hospes,
et pulsum siluis longius ire iubet :
Nolo, ait, ut nostris umquam successerit antris
tam diuersa duo qui simul ora ferat.