Avianus 22
[DE CVPIDO ET INVIDO]
Iuppiter ambiguas hominum praediscere mentes
ad terras Phoebum misit ab arce poli.
Tunc duo diuersis poscebant numina uotis :
namque alter cupidus, inuidus alter erat.
His quoque se medium Titan, scrutatus utrumque,
obtulit, et, precibus ut peteretur, ait,
praestandi facilis : Nunc quaeque rogauerit unus,
protinus haec alter congeminata feret.
Sed cui longa iecur nequeat satiare cupido
distulit admotas in noua damna preces,
spem sibi confidens alieno crescere uoto
seque ratus solum munera ferre duo.
Ille ubi captantem socium sua praemia uidit,
supplicium proprii corporis optat ouans :
nam petit extinctus ut lumine degeret uno,
alter ut, hoc duplicans, uiuat utroque carens.
Tum sortem sapiens humanam risit Apollo,
inuidiaeque malum rettulit ipse Ioui,
quae, dum prouentis aliorum gaudet iniquis,
laetior infelix et sua damna cupit.