Avianus 16
[DE QVERCV ET HARVNDINE]
Montibus e summis radicitus eruta quercus
decidit, insani turbine uicta noti.
Quam tumidis subter decurrens alueus undis
suscipit et fluuio praecipitante rapit.
Verum ubi diuersis impellitur ardua ripis,
in fragiles calamos grande residit onus.
Tunc si exiguo conectens caespite ramos,
miratur liquidis quod stet harundo uadis :
se quoque tam uasto necdum consistere trunco,
ast illam tenui cortice ferre minas.
Stridula mox blando respondens canna susurro
seque magis tutam debilitate docet :
Tu rabidos, inquit, uentos saeuasque procellas
despicis, et totis uiribus acta ruis ;
ast ego surgentes paulatim demoror austros
et quamuis leuibus prouida cedo notis.
In tua praeruptus offendit robora nimbus ;
motibus aura meis ludificata perit.
Haec nos dicta monent magnisw obsistere frustrapaulatimque truces exsuperare minas.