(1300) Fables anonymes grecques attribuées à Ésope (Ier-XIVe s.) « Chambry 228 » pp. 347-347
/ 1093
(1300) Fables anonymes grecques attribuées à Ésope (Ier-XIVe s.) « Chambry 228 » pp. 347-347

Chambry 228

Chambry 228.1

Λύκος καὶ λέων — Le loup et le lion.

Λύκος ποτὲ ἄρας πρόϐατον ἐκ ποίμνης ἐκόμιζεν εἰς κοίτην. Λέων δὲ αὐτῷ συναντήσας ἀφεῖλε τὸ πρόϐατον. Ὁ δὲ πόρρωθεν σταθεὶς εἶπεν· « Ἀδίκως ἀφείλου τὸ ἐμόν. » Ὁ δὲ λέων γελάσας ἔφη· « Σοὶ γὰρ δικαίως ὑπὸ φίλου ἐδόθη ; »

[Ὅτι] ἅρπαγας καὶ πλεονέκτας λῃστὰς ἔν τινι πταίσματι κειμένους καὶ ἀλλήλους μεμφομένους ὁ μῦθος ἐλέγχει.

Codd. Ba 85 Bb 55.

Un jour un loup, ayant enlevé un mouton dans un troupeau, l’emportait dans son repaire. Mais un lion, se trouvant sur son chemin, le lui ravit. Le loup se tenant à distance lui cria : « Tu es injuste de me prendre mon bien. » Le lion se mit à rire et dit : « Toi, en effet, tu l’as reçu justement d’un ami ! »

Pillards et brigands insatiables qui, en butte à quelque revers, se chamaillent entre eux, peuvent se reconnaître dans cette fable.

Chambry 228.2

Aliter — Autre version.

Λύκος δέ ποτ’ ἄρας ἀρνίον ἐκ ποίμνης
ἀπεκόμιζεν εἰ τὴν ἰδίαν κοίτην.
Λέων δὲ τούτῳ ἐξαίφνης συναντήσας
ἦρεν ἐξ αὐτοῦ αὐτίκα τὸ ἀρνίον.
Στὰς δὲ πόρρωθεν πρὸς αὐτὸν ταῦτα λέγει·
« Ἵνα τί, ἄναξ, ἐξ ἐμοῦ τοῦτο ἦρας ;
πῶς δὲ οὐ τηρεῖς τοὺς θεσμοὺς τοὺς ἀρχαίους,
τοῦ μὴ τυραννεῖν χειρὶ δυνατωτάτῃ,
ἀλλὰ πάντοτε ἐκδικεῖν τοῖς ἀπόροις ; »
Ὁ δὲ γελάσας πρὸς αὐτὸν ταῦτα λέγει·
Σὺ δέ, ὦ λύκε, δικαίως τοῦτ’ ἂν ἔσχες,
εἴ τις τῶν φίλων αὐτὸ κεχάρικέ σοι. »

[Ὅτι] πρὸς πλεονέκτας καὶ ἅρπαγας τοὺς μεμφομένους ἀλλήλοις ὁ μῦθος.

Cod. Mb 108.