(1300) Fables anonymes grecques attribuées à Ésope (Ier-XIVe s.) « Chambry 59 » pp. 284-284
/ 1093
(1300) Fables anonymes grecques attribuées à Ésope (Ier-XIVe s.) « Chambry 59 » pp. 284-284

Chambry 59

Chambry 59.1

Ἄνθρωπος καὶ λέων <συνοδεύοντες> – L’homme et le lion voyageant de compagnie.

Ποτὲ ὥδευσε λέων ἅμα ἀνθρώπῳ.
Ἐκαυχῶντο δὲ πρὸς ἀλλήλους τοῖς λόγοις.
Ἐν δὲ τῇ ὁδῷ εὗρον πετρίνην στήλην
ἀνδρὶ λέοντα συμπνίγοντι ὁμοίαν.
Καὶ ὁ ἄνθρωπος ὑποδείξας ταῦτ’ ἔφη·
« Ἴδε πῶς ἐσμεν κρείττονες ὑμῶν πάντων
καὶ ῥωμαλέοι ὑπὲρ ἅπαν θηρίον. »
Ὑπολαϐὼν δὲ ὁ λέων οὕτως ἔφη·
« Ἐφ’ ὑμῶν ἐστι ταῦτα ποιεῖν καὶ πράττειν·
εἰ γὰρ ᾔδεισαν λέοντες γλύφειν λίθους,
πολλοὺς ἂν εἶδες ὑποκάτω λεόντων. »

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ καυχώμενοι πειρῶνται ἐν λόγοις ἑαυτοὺς ἐπιφημίζειν, καίπερ μὴ ὄντες τοιοῦτοι.

Codd. Cg 32 Ch 107 Ca 169 Cb 87 Cd 101.

Chambry 59.2

Aliter — Autre version.

Λέων ὁδεύων ποτὲ μετὰ ἀνθρώπου,
ὁμοθυμαδὸν ἐκαυχῶντο τοῖς λόγοις.
Ἐν δὲ τῇ ὁδῷ ἰδοῦ πετρίνη στήλη
ἀνθρώπου ὃς λέοντα πατῶν εἱστήκει.
Ἀνὴρ δὲ δείξας τῷ λέοντι προσλέγει·
« Εἶδες τὴν ἰσχὺν τῶν βροτῶν ὅση <πέλει>. »
Ἔφη δ’ ἐκεῖνος πρὸς τὸν ἄνθρωπον τάδε·
« Εἴπερ λέοντες ᾔδεσαν πάντως γλύφειν,
†πολλοὺς ἂν εἶδες ὄντας ἀνθρώπων λίθους.† »

Ὅτι πολλοὶ πειρῶνται καυχώμενοι ἐν λόγοις ἀνδρείους ἑαυτοὺς ποιεῖν καὶ μὴ ὄντες.

Cod. Mb 101.

Chambry 59.3

Aliter — Autre version.

Λέων σὺν ἀνθρώπῳ ὥδευον ὁμοῦ ἐν ὁδῷ. Ὁ δὲ ἄνθρωπος αὐτῷ ἐλάκει· « Δυνατώτερον ζῷον ὁ ἄνθρωπος παρὰ τὸν λέοντα. » Ὁ δὲ λέων· « Δυνατώτερον ζῷον ὁ λέων. » Καὶ ὁδευόντων αὐτῶν, ἐδείκνυεν ὁ ἄνθρωπος τὰς γεγλυμμένας στήλας ἃς οἱ ἄνθρωποι ἔγλυφον καὶ ἐποίουν λέοντας ὑποτασσομένους καὶ ὑποκάτω ὄντας ἀνθρώπων. Ὁ δὲ λέων ἔφη· « Εἰ ᾔδεσαν λέοντες γλύφειν, πολλοὺς ἀνθρώπους <ἂν> εἶδες ὑποκάτω λέοντων. »

Ὅτι εἰσί τινες <οἳ> ἐν οἷς οὐ δύνανται καυχῶνται [μηδὲ δυναμένους].

Cod. Ma 178.

Chambry 59.4

Aliter — Autre version.

Ὥδευέ ποτε λέων σὺν ἀνθρώπῳ. Ἕκαστος δὲ αὐτῶν τοῖς λόγοις ἐκαυχῶντο. Καὶ δὴ ἐν τῇ ὁδῷ ἦν ἀνδρὸς στήλη πετρίνη λέοντα πνίγοντος. Ὁ δὲ ἀνὴρ ὑποδείξας τῷ λέοντι ἔφη· « Ὁρᾷς σὺ πῶς ἐσμεν ὑμῶν κρείττονες. » Κἀκεῖνος εἶπεν ὑπομειδιάσας· « Εἰ λέοντες ᾔδεισαν γλύφειν, πολλοὺς ἂν ἄνδρας εἶδες ὑποκάτω λέοντος. »

Ὅτι πολλοὶ καυχῶνται διὰ λόγων ἀνδρεῖοι εἶναι καὶ θρασεῖς οὓς ἡ πεῖρα γυμνασθέντας ἐξελέγχει.

Codd. Ba 148 Bb 91.

Un lion voyageait un jour avec un homme. Ils se vantaient à qui mieux mieux, lorsque sur le chemin ils rencontrèrent une stèle de pierre qui représentait un homme étranglant un lion. Et l’homme la montrant au lion dit : « Tu vois comme nous sommes plus forts que vous. » Le lion répondit en souriant : « Si les lions savaient sculpter, tu verrais beaucoup d’hommes sous la patte du lion. »

Bien des gens se vantent en paroles d’être braves et hardis ; mais l’expérience les démasque et les confond.