Abstemius 67

De mvre, qvi cvm fele amicitiam contrahere volebat

MVres complures in cauo parietis commorantes contemplabantur Felem, quæ in tabulato capite demisso, et tristi uultu recumbebat. Tunc unus ex▶ eis « Hoc animal inquit benignum admodum et mite uidetur. Vultu enim ipso sanctimoniam quandam præfert. Volo ipsum alloqui, et cum eo indissolubilem nectere amicitiam. » Quæ quum dixisset et propius accessisset, a Fele captus et dilaceratus est. Tunc cæteri hæc uidentes secum dicebant. « Non est profecto, non est uultui temere credendum. » Hæc fabula innuit non ◀ex▶ uultu sed ◀ex operibus homines iudicandos, cum sub ouilla pelle sæpe atroces lupi delitescant.