Abstemius 22

De legato avaro tvbicines decipiente

QVidam auarus pro patria legatus in aliam urbem profectus erat, cui tubicines presto affuerunt, ut illius aures tubarum clangore, loculos autem▶ suos pecunia implerent. Quibus ille renunciari iubet, non esse nunc locum cantibus, se in summo luctu et mœrore constitutum, matrem enim suam obiisse. Tubicines ◀autem spe frustrati et mœsti abeunt. Amicus quidam legati audiens luctum ad eum uisendum consolandumque accedit interrogatque quamdiu mater eius obiisset. « Quadraginta iam anni sunt » inquit. Tunc amicus intellecta legati stropha in risum effusus est. Hæc fabula ad auaros facit, qui omni arte student conseruare pecuniam.