Abstemius 173

De bove cornva a Deo petente

BOs ægre ferebat uires inermes sibi a natura datas quoniam armis carebat quæ uiribus potiora putabat. Rogauit ergo Iouem, ut sibi cornua concedere dignaretur. Quod quum▶ impetrasset, statim uoti sui eum cœpit pœnitere. Nam ◀quum inermis liber esset, a nemineque capi posset, natis cornibus laqueo comprehensus ad arandum ducebatur, et inmensos labores subire cogebatur. Fabula indicat nihil a deo petendum nisi quod ille nobis profuturum intelligit.