Abstemius 92

De lvscinia cantvm accipitri pro vita pollicente

LVscinia ab Accipitre famelico comprehensa, quom se ab eo deuorandam intelligeret, blande eum rogabat, ut se dimitteret pollicita pro tanto beneficio ingentem mercedem sese relaturam. Quum autem accipiter eam interrogaret quid gratiæ sibi referre posset. « Aures inquit tuas mellifluis cantibus demulcebo. » « At ego inquit Accipiter malo mihi uentrem demulceas. Sine tuis enim cantibus uiuere, sine cibo uero non possum. » Hæc fabula innuit utilia iocundis anteponenda.