Abstemius 92
De lvscinia cantvm accipitri pro vita pollicente
LVscinia ab▶ Accipitre famelico comprehensa, quom se ◀ab eo deuorandam
intelligeret, blande eum rogabat, ut se dimitteret pollicita pro tanto beneficio
ingentem mercedem sese relaturam. Quum autem accipiter eam interrogaret quid gratiæ
sibi referre posset. « Aures inquit tuas mellifluis cantibus demulcebo. » « At ego
inquit Accipiter malo mihi uentrem demulceas. Sine tuis enim cantibus uiuere, sine
cibo uero non possum. »
Hæc fabula innuit utilia iocundis
anteponenda.