Abstemius 86

De vvlpe carnem leporis cani lavdante

VVlpes quom fugaretur a cane, et iam iam esset capienda, nec ullam aliam euadendi uiam inuenire se posse cognosceret. « Quid me inquit o canis perdere cupis, cuius caro tibi usui esse non potest ? Cape potius leporem illum (non procul enim▶ lepus aberat), cuius carnem suauissimam mortales esse commemorant. » Canis igitur motus consilio Vulpis omissa Vulpe leporem insecutus est, quem tamen ob incredibilem eius uelocitatem capere non potuit. Paucis post diebus Lepus conueniens Vulpem uehementer eam accusabat (uerba ◀enim eius audiuerat) quod se Cani demonstrasset. Cui Vulpes. « Quid me accusas Lepus, quæ te tantopere laudaui ? Quid diceres, si te uituperassem ? » Hæc indicat fabula (multos mortales sub laudationis specie aliis perniciem machinari.)