Abstemius 67

De mvre, qvi cvm fele amicitiam contrahere volebat

MVres complures in cauo parietis commorantes contemplabantur Felem, quæ in tabulato capite demisso, et tristi uultu recumbebat. Tunc unus ex eis « Hoc animal inquit benignum admodum et mite uidetur. Vultu enim ipso sanctimoniam quandam præfert. Volo ipsum alloqui, et cum eo indissolubilem nectere amicitiam. » Quæ quum dixisset et propius accessisset, a Fele captus et dilaceratus est. Tunc cæteri hæc uidentes secum dicebant. « Non est profecto, non est uultui temere credendum. » Hæc fabula innuit non ex uultu sed ex operibus homines iudicandos, cum sub ouilla pelle sæpe atroces lupi delitescant.