Abstemius 62

De viro gelotypo [sic], qvi vxorem dederat cvstodiendam

VIr gelotypus [sic] uxorem, quam▶ parum pudice uiuere compererat, cuidam amico, cui plurimum fidebat, dederat custodiendam, ingentem pollicitus pecuniam, si eam ita diligenter obseruaret, ut nullo modo coniugalem uiolaret copulam. At ille, ubi aliquot dies expertus, custodiam hanc nimis difficilem, et ingenium suum uersutia mulieris uinci comperisset, ad maritum accedens dixit se amplius nolle hanc tam duram gerere prouinciam, quandoquidem ne Argus quidem, qui totus oculeus fuit, mulierem inuitam posset custodire. Addidit præterea si necesse sit, malle se anno integro saccum plenum pulicibus cotidie in pratum deferre, solutoque sacco eos inter herbas pascere uespereque facto ad unum omnes domum reducere, ◀quam una die impudicam mulierem seruare. Hæc fabula indicat nullos custodes esse ita diligentes, qui impudicas mulieres ualeant custodire.